Τρίτη, Σεπτεμβρίου 29, 2020

Όποιος εγκαταλείπει το ΕΣΥ, θα τον εγκαταλείψουν…

 



Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως ο εκλεκτός ενός εκδικητικού συνδικάτου, κέρδισε πανηγυρικά τις εκλογές, ήταν προετοιμασμένος για άλλου είδους πανηγύρια. Μπήκε με τις μπάντες, αποφασισμένος να επιβάλει ένα... σιρκουΐ νεοφιλελευθερισμού, θεωρώντας ότι είχε νωπή νομιμοποίηση για να το κάνει με τρόπο σαρωτικό. 

Γνωστοί ιεραπόστολοι και τελάληδες του νεοφιλελεύθερου δόγματος αναρωτιόνταν ως μετά Θάτσερ προφήτες, μήπως τελικά τα μισά από τα νοσοκομεία πρέπει να κλείσουν. Ασχέτως αν μετά από λίγο ανέβηκαν στα κεραμίδια του τουΐτερ για να χειροκροτήσουν τους γιατρούς και νοσηλευτές των δημόσιων νοσοκομείων, τους μισούς απ’ τους οποίους ήθελαν προ ολίγου «άστεγους» ή συστεγαζόμενους σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια. 

Για να συμβεί αυτό, μεσολάβησε η πανδημία, οι συνέπειες της οποίας σε όλα τα επίπεδα και όχι μόνο στο υγειονομικό, δοκίμασε τα θεμέλια ιερών θεσμών της, θεοποιημένης από τους προαναφερθέντες ιεραποστόλους, αγοράς.

Ας αφήσουμε παράμερα το τί πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κατά των Άδωνη Γεωργιάδη φταίει ακόμη και για τα λάθη της σημερινής κυβέρνησης. Πριν από την πανδημία, στελέχη νοσοκομείων της περιφέρειας διατύπωναν αιτήματα προς τοπικούς κυβερνητικούς βουλευτές για ενίσχυση σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Η απάντηση ήταν: «Διοικητικούς θέλετε;» 

Και γιατί μόνο διοικητικούς; Επειδή προφανώς είχαν στο μυαλό τους το γνωστό ρουσφετολογικό σιρκουΐ, στο οποίο υπήρξαν ανέκαθεν πρωταθλητές. Αυτό το τελευταίο δεν θα μπορούσαν μάλλον να το αμφισβητήσουν ούτε οι ιδεολογικοί ινστρούχτορες του «Φιλελευθέρου» την ώρα που φιλοτεχνούσαν το ομοίωμα-καρικατούρα του Μωυσή. Μόνον διοικητικούς, όπως αυτούς που απέμειναν σε επιχειρήσεις σαν εκείνες της Αμυντικής Βιομηχανίας, η οποία έβλεπε τα παραγωγικά και πολλές φορές τεχνολογικά πρωτοπόρα στελέχη της να φυλλορροούν προς τον ιδιωτικό τομέα και οι ίδιες να παραμένουν με το πλεονάζον διοικητικό προσωπικό, ως υδροκέφαλα κατασκευάσματα.

Το αποτέλεσμα ήταν να μην αποκτήσουμε μια ισχυρή αμυντική βιομηχανία ενταγμένη στην εγχώρια παραγωγική βάση, αλλά μόνο να τρέχουμε χωρίς σχέδιο να παραγγείλουμε όπλα για διαπραγματευτικούς λόγους, συμβάλλοντας μόνο στην οικονομία άλλων χωρών.  

Πώς να εντάξει ο Κ. Μητσοτάκης τις Μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας στον αγώνα κατά της πανδημίας, όταν δεν πιστεύει σ’ αυτές και διογκώνει εσκεμμένα υπαρκτές αδυναμίες προκειμένου να πετάξει μαζί με τα απόνερα της σκάφης και το μωρό, όπως έλεγαν οι παληοί; Για να μην μιλήσουμε για τις ΤΟΜΥ, μια σημαντική μεταρρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ την οποία στην ιδιαίτερη πατρίδα μου προσπαθήσαμε να την συνδυάσουμε με την αξιοποίηση μιας παληάς εγκαταλελειμμένης και ρημαγμένης νοσοκομειακής υποδομής. 

Προς τούτο, είχε δεσμευθεί σε συγκεκριμένο κωδικό το ποσόν του 1 εκατ.€. Μόλις ανέλαβε η κυβέρνηση της ΝΔ αφαίρεσε τις 950 χιλιάδες και άφησε τις 50 χιλιάδες για να μην καταργηθεί ο κωδικός. Έκτοτε αγνοείται η τύχη του ατυχούς κωδικού.

Η αλήθεια είναι μία: η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη αναγκάζεται, μπροστά στην ορμή της πανδημίας, να κάνει πίσω στους σχεδιασμούς του αλλά όχι και στα πιστεύω του. Δεν θέλει να δικαιώσει αυτά που επρόκειτο να καταργήσει και, μετά την πανδημία, θα επανέλθει πιθανότατα από την πίσω πόρτα των ΣΔΙΤ ή ό,τι άλλο σκαρφιστεί το ευρηματικό σ’ αυτά τα θέματα επιτελικό κράτος, κατόπιν παραγγελίας.

Ο Κ. Μητσοτάκης προτάσσει την ευπρόσδεκτη και επαινετή δωρεά του Ιδρύματος Νιάρχου για τη δημιουργία 174 ΜΕΘ, η οποία όμως δεν αποτελεί ικανή συνθήκη για την δομική ενδυνάμωση του δημόσιου Συστήματος Υγείας μπροστά στο νέο  κύμα της πανδημίας. Η οποία θα ήταν και μια προίκα για το Σύστημα μετά το τέλος της σημερινής περιπέτειας.

Η αλήθεια βοά και δεν μπορεί να καμουφλαριστεί πίσω απ’ το τοξικό νέφος του προπαγανδιστικού Σεβέζο και των σκηνοθετημένων διαγγελμάτων.

ΥΓ1: Ιδιωτικός τομέας είναι και οι περιπτερούχοι, δεν διαθέτουν όμως ισχυρό λόμπι για πίεση. Γι’ αυτούς θα ισχύει άλλου είδους ΣΔΙΤ: Σιωπή, Δεν Ιδρώνουμε με Τίποτα.

ΥΓ2: Ο μεγάλος περίπατος του κ. Μπακογιάννη προς την υποψηφιότητα για την πρωθυπουργία δεν κινδυνεύει πρωτίστως από την κάμπια, ούτε από την ακρίδα που ενέσκηψε στους υπηκόους του πριγκηπάτου. Ο υιός του πατρός ετοιμάζεται με όλα τα επικοινωνιακά μέσα και δεν χρειαζόταν να πάει φαντάρος για να του δώσουν το όπλο του. Προβλέπεται μεγάλος πόλεμος (επικοινωνιακός)...

Γιώργος Βαρεμένος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου