Μπογδάνος, το όνειδος των πολιτικών...

 

Να ήταν μόνο αυτός το όνειδος της γενιάς του, αλλά και πολλών δεξιών πολιτικών; Είναι, όμως, ένας από... ουκ ευάριθμους που απαρτίζουν την κυβέρνηση, εκφράζοντας τις πιο συντηρητικές και σκοταδιστικές αντιλήψεις, τόσο στο προσφυγικό όσο και στη λυσσαλέα επίθεση κατά της Αριστεράς -σε ημιεγγράμματο τόνο δε και ύφος αλαζονικό. 

 Δεν είναι μόνος του σε αυτήν του την προσπάθεια να αποκαθάρει το έθνος από «μιάσματα» του παρελθόντος και τωρινούς υποστηρικτές αυτών των «μιασμάτων». Τον ακολουθούν πολλοί καταπιεσμένοι δεξιοί, που, μετά τόσες δεκαετίες, μπόρεσαν να αποτινάξουν τα κόμπλεξ που τους δονούσαν, λόγω της πολιτισμικής υπεροχής της μισητής [αλλά τι να έκαναν;] Αριστεράς. Τους έδωσε το δικαίωμα η κυβερνήσασα Αριστερά να βγάλουν γλώσσα, αλλά δεν μπορούν να τη βάλουν μέσα πια, τόσο έχουν ξεσαλώσει οι καψεροί. 

 Ζητάει τώρα το ον αυτό αποζημίωση από μια γυναίκα γιατί τον έθιξε, λέει, με ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής ή όπως αλλιώς τα αποκαλούν δικτύωσης. Εθίγη η ηθική και κοινωνική του υπόληψη και λοιπά ιλαρά, που δεν στηρίζουν τις απαιτήσεις του από τη φτωχή εργαζόμενη. Απ’ ό,τι φαίνεται ενοχλήθηκε περισσότερο από τα σχόλια που ακολούθησαν την ανάρτηση της εν λόγω εργαζόμενης, τα οποία ήσαν συντριπτικά εναντίον του. Αυτό ο δικηγόρος του το χαρακτήρισε παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. 

Ελάτε, τώρα, κύριε Μπογδάνο. Ενας άμεμπτος και ευυπόληπτος πολίτης ή πολιτικός, όπως θεωρείτε εαυτόν, τα αγνοεί όλα τούτα, τα προσπερνά και μειδιώντας μάλιστα· κάποιος άλλος ίσως και να έχαιρε με τέτοια αντιμετώπιση -βρε, μπας και τον αγγίζουν όλα αυτά; Ισχυρίζεται, λοιπόν, ότι η κυρία αυτή τον φωτογράφισε χωρίς τη συγκατάθεσή του και αυτό ο δικηγόρος του το χαρακτήρισε προσβολή προσωπικότητας. Σιγά τώρα. Κοτζάμ δημόσιο πρόσωπο είναι, αναγνωρίσιμο [αγαπητό ή όχι, δεν έχει σημασία], ε, πρέπει να τα περιμένει κάτι τέτοια, τα οποία συνηθίζεται να υφίστανται πολλοί άνθρωποι του θεάματος. Αμα δεν ήταν έτσι θα πήγαιναν σύννεφο οι αγωγές. 

Μια τέτοια πρακτική εκ μέρους του νέου βουλευτή δεν συνάδει με τη λογική του διαλόγου που οφείλει να επικρατεί στις κοινωνικές σχέσεις. Αυτός ο ίδιος που κόπτεται ότι η φωτογράφιση έγινε ερήμην του, ρώτησε ποτέ όλους εμάς εάν δίνουμε τη συγκατάθεσή μας για τις μεγαλοπρεπείς, ζωηρές και επεισοδιακές, άκρως καταγγελτικές εμφανίσεις του στις οθόνες των τηλεοράσεων; Συνειδητοποιεί ότι για αρκετούς τηλεθεατές η αφεντιά του θεωρείται το όνειδος των νέων πολιτικών [ή των πολιτικών του καιρού μας]; 

Αυτό είναι μια εκτίμηση κοινοτήτων και ποιος μπορεί να την αλλάξει -ή μήπως να καταγγείλουμε τις κοινότητες; Καιρός να σοβαρευτούν οι νέοι πολιτικοί [αλλά και όλοι, γιατί με τέτοιες συμπεριφορές δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι στην πολιτική σκηνή [και όχι ζωή βεβαίως] του τόπου. Πάει και η τάχα μου αστική ευγένεια, πάνε οι καλοί τρόποι και η ευγενική εκφορά του λόγου, πάνε οι γόνιμες σιωπές των συνομιλητών, πάνε όλα εκείνα που υπόσχονταν ότι θα επαναφέρουν στον πολιτικό διάλογο οι δεξιοί, φιλελεύθεροι και λοιποί συγκατοικούντες [ακροδεξιοί, κυρίως] στην κυβέρνηση. 

Δεν φταίει η Αριστερά που η χώρα έχει τόσο χαμηλό πολιτισμικό επίπεδο, φταίνε βασικά οι κυβερνήσεις που μεσουράνησαν τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Το ξεχάσαμε;..

 Γιώργος Σταματόπουλος

 Πηγή:efsyn.gr