Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Με τον κο Τούρκο Πρόεδρο έχω ασχοληθεί πολλάκις. Όχι από hobby, μαζοχισμό, ή επειδή πρέπει να είμαι –και –in , να παρακολουθώ την επικαιρότητα. Αλλά γιατί παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Δυσερμήνευτος, δυσεξήγητος, αμφιλεγόμενος, αστάθμητος, ασταθής, ασυνεπής, αναξιόπιστος, αναληθής, ανασφαλής και αθεράπευτα μεγαλομανής. Στην συνεχή προσπάθεια να μας φοβίσει … αυτοεκτέθηκε : μίλησε για τον «Τρελοτούρκο» (αυτοκριτική, αυτεπίγνωση, ή απλώς δοξαστικό της προσωπικής και τούρκικης τρέλας;). Βέβαια ένας μεγαλομανής που ταυτόχρονα πάσχει από … ασύνορη μεγαλοκαρδία και σχεδιάζει χάρτες που περιλαμβάνει χώρες ακόμα και πέραν της πάλαι ποτέ κρατεάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ίσως για να χωρέσει, να ευφρανθεί και να αισθανθεί άνετα η μεγάλη καρδιά του, δεν θεωρείται νορμάλ άτομο. Το μέγα και ουσιαστικό ερώτημα δεν είναι η διανοητική και ψυχική διαταραχή το πολυχρονεμένου Πατισάχ /Σουλτανίσκου , αλλά το τι κουβαλάνε, στο (υποθετικά φυσιολογικό μυαλό τους /ψυχή τους), οι ηγέτες του κόσμου. Ανατολικού, Δυτικού και όπου Γης. Αναρωτιέμαι: ποιος –μη νοσηρός- εγκέφαλος, θα συνέχιζε να ανέχεται για τόσο μεγάλο διάστημα, αυτό το επικίνδυνο άτομο;. Να απειλεί, να εκβιάζει, να υβρίζει, να απαξιώνει τους άλλους ηγέτες και τις χώρες τους, χωρίς να λαμβάνουν ριζικά μέτρα αντιμετώπισης αυτού του αγριεμένου μάβερικ που περιφέρεται αχαλιναγώγητα και ανεμπόδιστα; Τι ακριβώς θέλουν, ιδιαίτερα οι εύποροι –πλην ανήθικοι και εκφυλισμένοι – Υλόδουλοι πυγμαίοι ηγετίσκοι, ειδικά της Δύσης; Τα λεφτουδάκια , οι επενδύσεις και η μεγάλη τούρκικη αγορά, τυφλώνουν πλήρως τους (ήδη) εθελοτυφλούντες! (Λυπάμαι που το ξαναγράφω, αλλά) πρέπει να αφυπνιστούν. Τι άραγε περιμένουν; Να τον δουν προ των πυλών της Βιέννης, για να ανησυχήσουν; Κοντολογίς: Δεν υφίσταται, πρόβλημα τούρκου Προέδρου. Αλλά ανεύθυνων, εκφυλισμένων, ξεπουλημένων, ανήθικων και ανάξιων λόγου ηγετίσκων, οι οποίοι είτε τον ανέχονται , είτε τον αβαντάρουν, ή τον ενισχύουν εξοπλιστικά! Από αυτούς προέρχεται ο μέγιστος κίνδυνος και όχι από εκείνον! Θα κλείσω με μερικές οδηγίες προς ναυτιλλομένους /πολιτευόμενους καθώς και τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ: «πάψτε επιτέλους να ασχολείστε μαζί του. Να τον παίρνετε στα σοβαρά». Ένας δυστυχής (τρελός; ρωτήστε τον), θλιβερός, ατάλαντος, ηθοποιός είναι, ο οποίος κρατά ένα μικρόφωνο /μαρκούτσι και περιφέρεται ολημερίς μιλώντας ακατάπαυστα, εκτοξεύοντας απειλές κατά πάντων, προκειμένου να αυτοϊκανοποιείται, ακούγοντας την φωνή του. Αισθάνεται ισχυρός και σπουδαίος με τους μονολόγους του (!).
Όταν μάλιστα εξαντλούνται τα θέματα, οι λογογράφοι του (μη έχοντας τι να γράψουν) του δίνουν να εκφωνήσει κείμενα που έχουν ξαναγραφτεί στο παρελθόν και εκφωνηθεί από άλλους αξιωματούχους/Πρωθυπουργούς.
Ο ίδιος, έχοντας προφανώς χάσει την επαφή με το νόημα των κειμένων αλλά και την πραγματικότητα, δεν το αντιλαμβάνεται και το επαναλαμβάνει.
Επειδή αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να ομιλεί στο μικρόφωνο και μόνον!.
Τέτοιο ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟ (=προξενεί κλαυσίγελω) δεν γνώρισε ποτέ η Ανθρωπότητα. Αντικείμενο /Υποκείμενο μελέτης ειδικών. Πάρτε τον στο ψιλό. Ή μην ασχολείστε μαζί του. Δεν αξίζει τον κόπο. Αφήστε τον να μιλάει μόνος του, στο ….μοναδικής νοημοσύνης ακροατήριο (αυθόρμητων;) χειροκροτητών του!. Χρειάζεται όμως προσοχή. Διπλωματικότητα. Διαφορετικά ενδέχεται να θυμώσει και να μη μας χορηγήσει τουρκική visa επίσκεψης στα ελληνικά μας νησιά που είναι κοντά στην Τουρκία (!)». Ενδέχεται επίσης να μην επιτρέψει στον Υπουργό Εξωτερικών μας να επισκέπτεται άλλες χώρες (πχ Αίγυπτο) για διπλωματικούς λόγους. Και επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη δεν αποκλείεται να απαιτήσει αύριο να εκκλησιαζόμαστε στην Ελλάδα μόνον κατόπιν της σύμφωνης γνώμης της Τουρκίας /Ισλάμ.
ΥΓ Ας αφήσουμε τους διπλωματικούς και τους επιχειρησιακούς /στρατιωτικούς χειρισμούς στους δικούς μας αρμοδίους.
Οι εξοπλισμοί μας πρέπει να ενισχυθούν.
Η μόνη απάντηση είναι δύο – ελληνοπρεπέστατες – λέξεις:
«Μονών λαβέ».
Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Ο ίδιος ο τούρκος Πρόεδρος είναι σε … καλό δρόμο ….απαξίωσης και αυτοεξευτελισμού.
Ας μην ανακόψουμε την πορεία του, ασχολούμενοι μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου