Βέρτιγκο...

Τώρα που η πανδημία καλπάζει σε όλη τη χώρα. Τώρα που κυβέρνηση και επιστημονική επιτροπή, αφού αποδείχτηκαν ανίκανες να την ελέγξουν στοιχειωδώς, κάνουν ό,τι (δεν) πρέπει για να την παρατείνουν. Τώρα που τα νοσοκομεία ασφυκτιούν και καλύτερα να μην πηγαίνουμε εκεί παρά μόνο σε έσχατη ανάγκη. Τώρα είναι η ώρα να... εξαντλήσουμε κάθε έννοια της ατομικής ευθύνης. Όχι επειδή το τσαμπουνάνε από το πρωί έως το βράδυ όσοι απεκδύθηκαν κάθε συλλογική ευθύνη-δική τους, ως κυβέρνησης, κράτους και επιστημονικής ομάδας. Αλλά διότι αυτή η ατομική ευθύνη, του καθενός μας, αυτή τη στιγμή είναι το μοναδικό μας όπλο, για να μην καταλήξουμε σε κάποιο κρεβάτι νοσοκομείου περιμένοντας-αν ο μη γένοιτο-ματαίως μια ΜΕΘ.


Πώς καταλήξαμε εδώ; Η κυβέρνηση, μετά την επιτυχή αντιμετώπιση του πρώτου κύματος (μέχρι το περσινό καλοκαίρι), έχασε τον έλεγχο. Λάθη, παραλείψεις, σκοπιμότητες οδήγησαν στο φονικό τσουνάμι του Νοεμβρίου και του Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη και γενικά στη Βόρεια Ελλάδα. Κι ενώ είχαν αυτό το αρνητικό παράδειγμα τα έκαναν μούσκεμα και στο λεκανοπέδιο. Ανοιγόκλειναν μαγαζιά και σχολεία. Έστελναν μαζικά τον κόσμο στους εμπορικούς δρόμους, ενώ απαγόρευαν το ψάρεμα σε μια ερημική παραλία. Παράλογα πράγματα. Έστελναν και τον ιό από τα σχολεία στα σπίτια, ενώ μας έλεγαν ότι τα παιδιά ούτε κινδυνεύουν ούτε μεταδίδουν. Μετά το άλλαξαν κι αυτό, αλλά ήταν αργά. Η διασπορά είχε πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Και τα νοσοκομεία άρχισαν να λυγίζουν, άνθρωποι πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ, αλλά είναι μικρό ποσοστό «μόνο 20%», μας είπαν.



Και μετά ήρθαν οι δημοσκοπήσεις. Οι οποίες άρχισαν να δείχνουν μεγάλη δυσαρέσκεια για τους κυβερνητικούς χειρισμούς και-μικρή, αλλά σταθερή-πτώση των ποσοστών της ΝΔ. Αυτό ολοκλήρωσε το αλαλούμ. Οι σημερινοί διαχειριστές της εξουσίας δεν κάνουν βήμα χωρίς τα δημοσκοπικά νούμερα. Μόλις τα είδαν να κατρακυλούν, άρχισαν τις σπασμωδικές ενέργειες. Υπουργοί, άρχισαν να εξαγγέλλουν άνοιγμα μαγαζιών και σχολείων, ο ίδιος ο πρωθυπουργός προανήγγειλε «χαλάρωση». Την ώρα που η πανδημία κάλπαζε.



Η Επιτροπή των ειδικών έγινε μαλλιά κουβάρια. Τη μέρα που έσπασε κάθε ρεκόρ κρουσμάτων(σχεδόν 4000) και οι θάνατοι έφτασαν τους 75, η πλειοψηφία πήρε απόφαση να ανοίξουν τα μαγαζιά. Θυμίζω ότι το lockdown είχε επιβληθεί με τα μισά κρούσματα και περίπου 20 θανάτους.


Αλλά και πάλι ελήφθησαν παράλογες αποφάσεις. Μπορούμε, για παράδειγμα, να πάμε από τον ένα Δήμο στον άλλον για να κουρευτούμε (ή οι γυναίκες για τα νύχια τους), αλλά απαγορεύεται να πάμε από το Παγκράτι στην ερημική Βουλιαγμένη για περπάτημα. Και από Δευτέρα θα συνωστίζονται κάθε μέρα χιλιάδες στην Ερμού, ενώ μόνο δυο μέρες (Σάββατο-Κυριακή) επιτρέπεται να πάει κανείς στην Πάρνηθα ή σε όποια παραλία. Ποιος εγκέφαλος επεξεργάστηκε αυτά τα νέα «έξυπνα» μέτρα;



Δυστυχώς, αυτά είναι. Οι άνθρωποι που εδώ και μήνες κουνάνε το δάχτυλο σε όσους δεν επιδεικνύουν την περίφημη ατομική ευθύνη έχουν κάνει λάστιχο την όποια δική τους. Παρόλα αυτά, δεν έχουμε πολλές επιλογές. Τώρα πρέπει να επιδείξουμε-εμείς οι πολίτες- τη μέγιστη ευθύνη που μας αναλογεί. Ο καθένας όπως και όπου μπορεί.


Κατανοώ την οργή για όσα συμβαίνουν. Για το «μπρος-πίσω», το «άνοιξε-κλείσε-ξανάνοιξε», για τα φαινόμενα σαρδελοποίησης στα μέσα μεταφοράς, για τις ελλείψεις στα νοσοκομεία και τόσα άλλα. Όμως, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα κι ενώ οι υπεύθυνοι-κυβέρνηση και ειδικοί - βρίσκονται σε σύγχυση και εξαγγέλλουν αντιφατικά πράγματα, ας προσπαθήσουμε, εμείς από τη σκοπιά του πολίτη, να μη συμβάλλουμε στην επιδείνωση των πραγμάτων. Ας μην ξεχυθούμε με τη μία στα μαγαζιά. Ας προσέχουμε περισσότερο όταν βλέπουμε συνωστισμό. Ας προφυλάξουμε τον εαυτό μας, τους δικούς μας, τους γύρω μας.



Ας προσπαθήσουμε με τη δική μας υπευθυνότητα να «μαζέψουμε» όσο γίνεται την ανευθυνότητα και την επιπολαιότητα όσων εισηγούνται και όσων αποφασίζουν. Ας τρίψουμε στη μούρη των ανευθυνοϋπεύθυνων αυτό που λέει η ρήση του Κομφούκιου: «Ο ανώτερος άνθρωπος έχει απαιτήσεις από τον εαυτό του, ο κατώτερος από τους άλλους»…


Νικος Καρελιας