Φάτε παντεσπάνι!

 

 

Κυβερνητικά κτήρια στις εγκαταστάσεις της ΠΥΡΚΑΛ αντί πάρκου πρασίνου

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πριν λίγο επισκέφθηκε τις  παλιές εγκαταστάσεις των εργοστασίων της ΠΥΡΚΑΛ, προκειμένου να εξαγγείλει την ΄΄αξιοποίηση΄΄ του χώρου για την κατασκευή εννέα υπουργείων.

Γράφει ο Μιχάλης Χριστοδουλίδης

Τα υπουργεία που θα μετακινηθούν από το κέντρο της πρωτεύουσας προς το «πάρκο» είναι τα: Οικονομικών (τώρα βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος), Ανάπτυξης (από την πλατεία Κάνιγγος), Αγροτικής Ανάπτυξης (από τις αρχές της Αχαρνών), Υγείας (από την οδό Αριστοτέλους), Εργασίας (από την οδό Σταδίου), Τουρισμού (από τη λεωφόρο Αμαλίας που είναι σήμερα, κοντά στο Σύνταγμα), Πολιτισμού (από την οδό Μπουμπουλίνας, πάνω από το Πολυτεχνείο), Εσωτερικών (από την πλατεία Κλαυθμώνος) και Περιβάλλοντος (από την αρχή της Λεωφόρου Μεσογείων που είναι σήμερα).

Ο κος Πρωθυπουργός αφού συνεχίζει το έγκλημα του ενταφιασμού της αμυντικής βιομηχανίας και αντί να αξιοποιήσει τις ρημαγμένες εγκαταστάσεις της πρώην ΠΥΡΚΑΛ σε χώρους πρασίνου, ιδιαίτερα σε μια περιοχή (Δήμος Υμηττού) όπου η τσιμεντοποίηση της είναι ανυπόφορη και εντελώς πυκνοδομημένη, αποφάσισε σε μία έκταση εκατοντάδων στρεμμάτων να την δομήσει με τεράστιους κτηριακούς όγκους και μιλάει για πράσινο 80 στρεμμάτων, που αυτό είναι η υποχρεωτική φύτευση σε κτήρια που κατασκευάζονται εντός οικοπέδων με βάση την κείμενη πολεοδομική νομοθεσία

Το ερώτημα που τίθενται είναι εάν αυτή η απόφαση του βρήκε σύμφωνη τις δημοτικές αρχές του Δήμου Υμηττού, ή εν κρυπτώ αποφάσισε να μετατρέψει για άλλη μία φορά δημόσιες εκτάσεις σε κυβερνητικά πάρκα, όπως ήδη μας έχει συνηθίσει με τα βιομηχανικά πάρκα σε προστατευμένες περιοχές και τελευταίως με την βεβήλωση του ιερού βράχου της Ακρόπολης.

Δυστυχώς για άλλη μία φορά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, χωρίς ίχνος περιβαλλοντικής συνείδησης, το είδαμε και στην αναμόρφωση των εγκαταστάσεων του πρώην Ελληνικού, σπαταλάει δημόσιο χρήμα στο βωμό εξυπηρέτησης οικονομικών συμφερόντων των ΄΄ημετέρων΄΄ εργολάβων, δήθεν στα πλαίσια της επανεκκίνησης των προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων, ενώ οι προτεραιότητες του θα έπρεπε να ήταν η κατασκευή νέων νοσοκομείων ή ανακαίνιση ή επισκευή δημοσίων κτηρίων που βρίσκονται σε τριτοκοσμικές καταστάσεις.