Γράφει η Κωνσταντίνα Βουλγαρέλη
Άνθρωποι που έζησαν μια πραγματική κόλαση, οι επιζώντες της μοιραίας σύγκρουσης των δύο τρένων στα Τέμπη, σπάνε τη σιωπή τους και όσα περιγράφουν είναι ανατριχιαστικά.
Νέα παιδιά, κυρίως φοιτητές ηλικίας 18-25 ετών ήταν οι επιβαίνοντες της επιβατικής αμαξοστοιχίας που συγκρούστηκε με την εμπορική αμαξοστοιχία, καθώς βρέθηκαν στην ίδια ράγα για 12 ολόκληρα λεπτά.
Οι επιζώντες, πολλοί από τους οποίους κοντοστάθηκαν μέσα στο χάος, στα ουρλιαχτά και τις φλόγες, για να βοηθήσουν τους συνεπιβάτες τους συγκλονίζουν με τα λόγια τους.
Τραυματισμένοι, άλλοι ελαφριά και άλλοι πιο σοβαρά, όλοι τους όμως σοκαρισμένοι από την ανείπωτη τραγωδία, διηγούνται την τρομακτική εμπειρία που έζησαν και που τους άλλαξε για πάντα τη ζωή.
«Αίματα παντού, νεκροί παντού - Μια κοπέλα κρατούσε το κομμένο της πόδι»
Μια μαρτυρία από νεαρή επιβάτιδα του μοιραίου τρένου στα Τέμπη συγκλονίζει καθώς, όπως αναφέρει η ίδια, έβλεπε παντού γύρω της αίματα και νεκρούς. «Μια κοπέλα κρατούσε το κομμένο της πόδι», περιέγραψε σοκάροντας η Μιχαέλα Φρουδαράκη από το Ηράκλειο, που ταξίδευε από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη με την επιβατική αμαξοστοιχία.
Η Κρητικιά φοιτήτρια, που έχει τραυματιστεί και φορά κολάρο στον λαιμό, μίλησε στo Creta TV και αναφέρθηκε σε όσα δραματικά συνέβησαν κατά το τρομακτικό σιδηροδρομικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους και προκάλεσε τον τραυματισμό δεκάδων άλλων.
«Είχα μπει στο τρένο από την αρχή του ταξιδιού, από την Αθήνα. Ήμουν σε όλη τη διαδρομή. Είχαμε σταματήσει για λίγο στη Λάρισα και μας είπαν πως υπήρχε 15λεπτη καθυστέρηση λόγω κίνησης των γραμμών. Μετά από ένα τέταρτο ξεκινήσαμε κανονικά και κάποιοι… πέθαναν. Δεν κάνω συχνά αυτό το δρομολόγιο. Ήταν μοιραίο», είπε ξεκινώντας την αφήγηση των όσων διαδραματίστηκαν το μοιραίο βράδυ της Τρίτης.
«Από θαύμα γλίτωσα»
«Την ώρα της σύγκρουσης έβλεπα ταινία με μια κοπέλα που καθόταν δίπλα μου. Ήμουν στο 4ο βαγόνι, περίπου στη μέση. Χτυπηθήκαμε κι εμείς. Λένε για το 3ο βαγόνι γιατί είχαν θανάτους ενώ εμείς δεν είχαμε νεκρούς. Εκεί που καθόμουν, χτύπησε το τρένο το άλλο. Φανταστείτε φορούσα ακουστικά, ευτυχώς, διότι με τη σύγκρουση έπεσα και μου κάλυψαν τα μάτια, που έπεσαν πάνω γυαλιά. Είμαι τυχερή, από θαύμα γλίτωσα. Είδα ανθρώπους με αίματα. Εγώ δεν έπαθα τίποτα σε σχέση με άλλους», είπε χαρακτηριστικά.
«Βλέπαμε φωτιές δίπλα μας»
«Στην αρχή δεν είχαμε καταλάβει ότι η πόρτα ήταν ανοιχτή, ήμασταν σε σύγχυση. Το μόνο που βλέπαμε ήταν καπνός. Βλέπαμε φωτιές δίπλα μας, μικρές, το σημείο ήταν εκεί που χτύπησε το άλλο τρένο. Επικρατούσε κομφούζιο. Η μια πόρτα είχε ανοίξει κανονικά αλλά ήταν από εκεί που είχε φωτιά και δεν μπορούσαμε να βγούμε. Ήταν ο γκρεμός. Ειλικρινά δεν μπορώ να διακρίνω αν είδα φως λόγω της φωτιάς ή αν ήταν στο τρένο. Είδα τους φακούς όταν περάσαμε τις φωτιές. Κατεβήκαμε και ήταν όλο σίδερα, προχωρήσαμε λίγο πιο κάτω και πιανόμασταν από το εμπορικό τρένο με το οποίο συγκρουστήκαμε, κάποιοι έπεφταν κάτω και χτυπούσαν γιατί δεν μπορούσαν να προχωρήσουν. Σκαρφαλώσαμε πάνω στο ένα βαγόνι και περάσαμε από την άλλη πλευρά», συνεχίζει την συγκλονιστική περιγραφή της η νεαρή επιβάτιδα που έζησε τον απόλυτο εφιάλτη.
«Ευτυχώς δεν είχε απόλυτο σκοτάδι λόγω φωτιάς. Ήταν πάρα πολύ μεγάλη, βλέπαμε καλά σε σχέση με το απόλυτο σκοτάδι. Βλέπαμε μπροστά μας άτομα νεκρά, είδα μια κοπέλα να κρατάει το κομμένο της πόδι, ακρωτηριασμούς, νεκρούς, τραυματίες, αίματα παντού. Είδα έναν νεαρό νεκρό στο έδαφος, δεν ήθελα να δω άλλο… Ήρθαν ασθενοφόρα, μια κοπέλα είχε καταπιεί γυαλιά», ανέφερε σχετικά με τις σοκαριστικές εικόνες που αντίκρισε.
«Δεν πήρα τους γονείς μου, τους πήρα την επόμενη μέρα το πρωί. Τους είχα στείλει ότι έφτασα. Είχαμε μιλήσει πολύ νωρίτερα, τους είπα ότι έφτασα για να μην ανησυχήσουν. Τους πήρα πολύ νωρίς και τους ενημέρωσα τι έγινε…», τόνισε ενώ πρόσθεσε: «Δεν ξέρω αν θα ξαναμπώ σε τρένο. Δεν θα ξαναμπώ σίγουρα με τέτοιες συνθήκες. Στο εξωτερικό είναι πιο ελεγχόμενα, ίσως να το έκανα».
Για το αν θα κινηθεί νομικά είπε: «Δεν μπορώ να σας απαντήσω με σιγουριά αλλά είναι πολύ πιθανό και θα παρότρυνα κι άλλους να το κάνουν για να υπάρξει κινητοποίηση, κοντέψαμε να πεθάνουμε».
«Θυμάμαι έναν πολύ δυνατό θόρυβο και μια λάμψη»
Ο φοιτητής Άγγελος Φανουράκης, μίλησε στο Star και είπε πως θυμάται «έναν πολύ δυνατό θόρυβο και μια λάμψη, και μετά που έγινε το αναποδογύρισμα, εγώ ήμουν στο κάθισμα που πήγαινε μαζί με το τρένο, και βρέθηκα απέναντι». Στη συνέχεια, ο ίδιος αναφέρει πως «με έναν τρόπο, που βοηθήσαμε και όλα τα υπόλοιπα παιδιά, βγήκαμε από ένα παράθυρο, κατεβήκαμε ευτυχώς και όπως μπορούσε ο καθένας, βοηθούσε ο ένας τον άλλο». Αυτό που του έμεινε από την εμπειρία είναι πως δεν είναι τόσο άτρωτος όσο νόμιζε.
«Το κυλικείο ήταν γεμάτο, καιγόντουσαν ζωντανοί»
Η Βασιλική Οικονομάκη, που βρισκόταν στο μοιραίο τρένο και είναι τραυματισμένη με εμφανή τα σημάδια στο πρόσωπο, ανέσυρε από τη μνήμη της τις σοκαριστικές στιγμές που βίωσε: «Θυμάμαι να είναι όλα μαύρα, να έχουν σβήσει τα φώτα. Να είναι όλα μαύρα, να προσπαθούμε να βγάλουμε τα σίδερα από πάνω μας από τα χαλάσματα. Προσπαθούσα να βρω τους ανθρώπους που ήταν μαζί μου. Φώναζα βοήθεια. Θυμάμαι να καίγομαι και βγήκα έξω επειδή καιγόμουν. Έτσι σώθηκα, πήδηξα σε κάτι πράγματα».
Επιπλέον, η ίδια θυμάται πως το βαγόνι του κυλικείου ήταν γεμάτο και δυσκολεύονταν να βρει θέση, ενώ μετά τη σύγκρουση, άνθρωποι καιγόντουσαν ζωντανοί και φωνάζανε.
«Ήταν μια κοπέλα που είχε σπασμένο χέρι και βοηθούσε»
Ο Δημήτρης Αράπης, επίσης τραυματίας, εξολομογήθηκε: «Ευχαριστώ αυτούς που ήταν εκεί και βοηθούσαν, γιατί υπήρχαν πολλοί που απλώς έπαιρναν τις τσάντες τους και έφευγαν. Και τους φωνάζαμε εμείς που θα πέσουμε. Γιατί τις είχαμε ρίξει κάτω, το δεύτερο βαγόνι γιατί είχαν πέσει οι ρόδες από το βαγόνι και είχε σύρματα και τις ρίχναμε εκεί να μη χτυπήσουμε σε κανένα σύρμα και τις έπαιρναν από εκεί. Αλλά ήταν και μια κοπέλα που είχε σπασμένο χέρι και βοηθούσε».
«Μου πετάχτηκαν αίματα στο κεφάλι – Τα κορίτσια τσίριζαν και ζητούσαν βοήθεια»
«Σηκώθηκα όρθιος και μου πετάχτηκαν αίματα στο κεφάλι. Φώναζαν βοήθεια τα κορίτσια, τσίριζαν. Δεν άνοιγε η πόρτα, είχε σφηνώσει. Έριξα κλωτσιά για να σπάσουμε το τζάμι, το χτύπησα τρεις φορές για να σπάσει. Μόλις γύρισα είδα έναν νεαρό που το έσπασε με πυροσβεστήρα» περιγράφει στη σοκαριστική του μαρτυρία στην ΕΡΤ επιβάτης της επιβατικής αμαξοστοιχίας, ο οποίος επέβαινε στο δεύτερο βαγόνι, λίγο πριν από την φονική σύγκρουση.
Όπως ανέφερε ο 39χρονος Λάζαρος Παπαζήσης από το κρεβάτι του νοσοκομείου, όπου νοσηλεύεται: «Ένας ένας και σιγά σιγά βγαίναμε από το παράθυρο. Δεν βλέπαμε, δεν είχε φώτα και ανάψαμε τον φακό από το κινητό».
Το χάος, που ακολούθησε αποτυπώθηκε στις πρώτες εικόνες που κατέγραψε με το κινητό του και ανήρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook με σχόλιο: «Η Παναγία έβαλε το χέρι της να είμαι ζωντανός». Λίγες ημέρες νωρίτερα διασκέδαζε με την παρέα στο καρναβάλι του Τυρνάβου.
Ο ίδιος, νοσηλευόμενος στην ορθοπεδική κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, είναι ο πρώτος που κατέθεσε, μέσω του συνηγόρου του Γιώργου Μπαρτζωκη, παράσταση προς στήριξη της κατηγορίας εναντίον των φυσικών και ηθικών αυτουργών για την σύγκρουση των τρένων, στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Λάρισας.
Ανδρέας Αλικανιώτης: «Δεν θέλω να με αποκαλείτε ήρωα»
Ο Ανδρέας Αλικανιώτης που ταξίδευε με το μοιραίο τρένο, έσπασε το τζάμι και έσωσε επιβάτες από το φλεγόμενο βαγόνι. Ο 20χρονος άνδρας που βγήκε σχεδόν αλώβητος από το δεύτερο βαγόνι και βοήθησε συνεπιβάτες του, έγινε γνωστός μέσα από τη δημοσίευση μιας γιατρού που έγινε αμέσως viral.
Ο ίδιος βρέθηκε στο «Πρωινό» του ANT1 και ανέφερε: «Δεν θέλω να με αποκαλείτε ήρωα. Το έχω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Δεν θεωρούμαι ήρωας, είμαι ένας απλός άνθρωπος, ένας θνητός που έτυχε να έχω μια καλύτερη ψυχολογία, μια ψυχραιμία εκείνη την ώρα και κατάφερα εκείνη την ώρα επειδή μπορούσα, επειδή δεν είχα κάποιο σημαντικό τραύμα, να βοηθήσω κόσμο. Κι αν είμαι ήρωας, τουλάχιστον δεν είμαι μόνος μου. Υπήρχαν και άλλα άτομα, απλώς έτυχε το δικό μου όνομα να ακουστεί περισσότερο».
Φοιτητής έσωσε βρέφος από το φλεγόμενο βαγόνι
Ο Μιχάλης Κλάψης βρισκόταν στο τρίτο βαγόνι του μοιραίου τρένου. Ο 20χρονος φοιτητής περιέγραψε στο Mega τα όσα βίωσε από τη στιγμή της φονικής σύγκρουσης αλλά και τον τρόπο που σώθηκε. Μάλιστα, ήταν ένας από τους ήρωες που βοήθησε να απεγκλωβιστούν και άλλοι επιβάτες μεταξύ των οποίων και ένα μωρό.
«Ήταν μία περίεργη στιγμή. Από κάπου πήραμε δύναμη όλα τα παιδιά που ήμασταν μέσα. Αν κοιτάξετε το 3ο βαγόνι, τα δύο κάτω παράθυρα είναι σπασμένα. Πρώτα σπάσαμε το μεγάλο και μετά το μικρό για να κατέβουμε πιο εύκολα. Στο βαγόνι αυτό βρέθηκα εντελώς τυχαία», είπε.
«Είχα κόψει εισιτήριο για να φύγω με των 5.20. Έγινε ένα λάθος, μπήκα στο τρένο και ήρθε μια κοπέλα και μου είπε ότι κάθομαι στη θέση της. Λέω οκ, λάθος έγινε, και είδα ότι μου είχαν κόψει το εισιτήριο για την Τετάρτη και όχι για την Τρίτη κι πήγα και το άλλαξα. Και φύγαμε με των 7.22. Μας έκαναν μία ενημέρωση στη Λάρισα ότι θα αργήσουμε λίγο και θα φτάσουμε 12.25. Μετά τη Λάρισα γίνεται το ατύχημα, τρακάρουμε με το άλλο τρένο, φεύγουμε από τις ράγες, και πέρασαν κάποια δευτερόλεπτα μετά από αυτό», ανέφερε στη συνέχεια.
«Έπιασα να δω εάν έχω πόδια, χέρια, κεφάλι πάνω μου»
«Έπιασα μετά τη σύγκρουση να δω εάν έχω πόδια, χέρια, κεφάλι πάνω μου, ακούμπησα το πρόσωπό μου να δω αν έχω τραυματιστεί. Είχα αίματα στο πρόσωπό μου, αλλά δεν ήταν δικά μου ήταν από τον μπροστινό μου», συνέχισε.
«Το μωρό ήταν κάτω από το δικό μου κάθισμα»
Σχετικά με το βρέφος που έσωσε ο γενναίος φοιτητής ανέφερε: «Μόλις σηκώθηκα, βρήκα τα πράγματά μου, το μπουφάν μου, και ένα μπουκάλι με νερό. Δίπλα μου ήταν μία μητέρα που ζήταγε βοήθεια, και ότι έχασε μωρό. Την ώρα που ήμασταν εν κινήσει εγώ έβλεπα ταινία, και η μητέρα τάιζε το μωρό. Μετά τη σύγκρουση είδα ότι της είχε φύγει το μωρό και μου ζήτησε βοήθεια. Το μωρό ήταν κάτω από το δικό μου κάθισμα, το πήραμε, το πήρε στην αγκαλιά της. Μέχρι να γίνει αυτό τα παιδιά από μπροστά είχαν ήδη σπάσει τα τζάμια».
«Μετά από λίγο μου ζήτησε βοήθεια μία κοπέλα και της είπα ότι θα τη βοηθήσω. Μπροστά μου είχα ένα ζευγάρι. Το ένα κάθισμα είχε ξεκολλήσει. Ο άνδρας ήταν χτυπημένος αλλά είχε τις αισθήσεις του. Η κοπέλα ήταν η μισή μέσα η μισή απ’ έξω και έξω την είχαν πλακώσει οι λαμαρίνες. Μου ζήτησε να την βοηθήσω. Σπρώχνω τις λαμαρίνες και άρχισα να την τραβάω, με βοήθησε και το αγόρι της, την βγάλαμε έξω. Είχε σφυγμό η κοπέλα. Υπήρχε παντού καπνός. Η φοιτήτρια που ήταν ακόμα μέσα μου ζήτησε βοήθεια. Ήρθαν και άλλα παιδιά από άλλο βαγόνι και σώσαμε την φοιτήτρια. Βρήκαμε ένα κινητό και ευτυχώς ήταν ανοιχτό», εξομολογήθηκε συγκλονίζοντας.
Το αγόρι φώναζε «Ιφιγένεια»
«Άναψα τον φακό και βοηθήσαμε μία κοπέλα ήταν μέσα στα αίματα. Βγάλαμε την κοπέλα, αλλά ήταν μέσα στα αίματα και δεν μπορούσαμε να την αναγνωρίσουμε. Το αγόρι την φώναζε «Ιφιγένεια» αλλά δεν ξέρω εάν ήταν η κοπέλα στις φωτογραφίες, δεν θυμάμαι», κατέληξε ο επιζών του δυστυχήματος.
Η καθυστέρηση του προαστιακού που γλίτωσε 50 ζωές
Μια άλλη μαρτυρία δείχνει πόσο κοντά βρίσκονται η ζωή και ο θάνατος και πώς ο παράγοντας «τύχη» μπορεί να σώσει ζωές.
Μιλώντας στο Open, ο Μιχάλης Μπαγιώτης, μηχανοδηγός προαστιακού Θεσσαλονίκης-Λάρισας, εξηγεί πώς από τύχη δεν βρέθηκε η δική του αμαξοστοιχία με 50 επιβάτες στη θέση της εμπορικής αμαξοστοιχίας που συγκρούστηκε με το Intercity 62, βυθίζοντας στο πένθος ολόκληρη τη χώρα.
«Εκεί που ήταν το εμπορικό τρένο, θα ήταν η δική μου αμαξοστοιχία»
Ο κ. Μπαγιώτης αναφέρει συγκεκριμένα: «Είχαμε γύρω στα 50 άτομα. Στην επιστροφή μετά γύρισα από Λάρισα για Θεσσαλονίκη, με καθυστέρηση 20 λεπτά. Εκεί που ήταν το εμπορικό τρένο, θα ήταν η δική μου αμαξοστοιχία προφανώς. Ο σταθμός, ο επόμενος του Λιτόχωρου, που ήταν οι Νέοι Πόροι, ήταν ανοιχτός, ενώ κλείνει στις εννιά η ώρα, με εντολή του ρυθμιστή κυκλοφορίας.
Έμεινε δύο ώρες παραπίσω για να περάσουν τα τρένα, να μην έχουν καθυστερήσεις, επειδή είχαν ήδη καθυστέρηση. Οπότε εμάς μας κράτησε στο Λιτόχωρο ο σταθμάρχης, για να δούμε πού είναι το επόμενο το τρένο, επειδή δεν μπορούσαν να το βρουν, δεν απαντούσαν, επειδή είχε γίνει το δυστύχημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου