Eurokinissi | Βασίλης Ρεμπαπής
Γράφει ο Δήμος Βερύκιος
Η… υπερταχεία «gov» του Κυριάκου Μητσοτάκη αίφνης εκτροχιάστηκε στα Τέμπη. Το βασικό προεκλογικό επιχείρημα του ότι άλλαξε και εκσυγχρόνισε το Κράτος μ´ ένα «κλικ», συνεθλίβη κατά την σύγκρουση των δύο τρένων.
Το θεώρημα περί εκσυγχρονισμού του κράτους που έχτισε με μαεστρία η παρούσα κυβέρνηση με την βοήθεια της «χρυσής» μεταγραφής του «θείου βρέφους» Κυριάκου Πιερρακάκη, πλέον χάνει την ισχύ του μπροστά στην ανείπωτη σιδηροδρομική τραγωδία, η οποία κατέδειξε ότι το Κράτος κάθε άλλο παρά αλλάζει μ´ ένα κλικ και μ´ένα «gov».
Η οργή των πολιτών εστιάζεται:
• Στην πλασματική εικόνα που έδινε η κυβέρνηση ότι η χώρα έχει ήδη αποκτήσει ένα υπερσύγχρονο ασφαλέστατο σιδηροδρομικό δίκτυο.
• Στην αδιαφορία που επιδείκνυε το αρμόδιο υπουργείο στις τρεις εξώδικες παρεμβάσεις των εργαζομένων που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου
• Στις πελατειακές σχέσεις και την αναξιοκρατία που εξακολουθούν να κυριαρχούν σε ολόκληρη την δομή του κράτους. Μπορεί ο μηχανοδηγός να έχει κάνει απεντόμωση στις πρώτες θέσεις της αμαξοστοιχίας «gov» που κάθεται η ομάδα του «Επιτελικού Κράτους», ωστόσο στα πίσω βαγόνια οι κομματικές ακρίδες κάνουν πάρτι….
• Στο φαγοπότι των εκατοντάδων εκατομμυρίων που φρενάρει την ολοκλήρωση των Δημοσίων Έργων.
• Στην διαπίστωση ότι οι κατατμήσεις, από τις διοικήσεις της ΕΡΓΟΣΕ ΑΕ, ανά αντικείμενο (συστήματα τηλεπικοινωνιών GSM-R, τηλεδιοίκησης ATCS και σηματοδότησης) και ανά τμήμα του σιδηροδρομικού δικτύου, ανταποκρινόμενες στις πιέσεις των κρατικοδίαιτων εργολαβικών εταιρειών συνιστούν τους βασικούς λόγους της μη ολοκλήρωσης μέχρι σήμερα του έργου τηλεδιοίκησης του ΟΣΕ.
Αστάθμητος παράγοντας η οργή των νέων
Το πολιτικό πλήγμα για τον «μηχανοδηγό» της αμαξοστοιχίας «gov» είναι μεγαλύτερο καθ´ ότι η τραγωδία στα Τέμπη πλήττει και εξαγριώνει την νέα γενιά, τον φοιτητόκοσμο, τους μαθητές, τους εικοσάρηδες και τους τριαντάρηδες, τα λεγόμενα «δυναμικά» κοινά που ουδέποτε είχε κοντά της η κυβέρνηση, αλλά που ωστόσο πάσχιζε να κερδίσει μέρος αυτών.
Αυτή την στιγμή η οργή της νεολαίας δεν είναι εκλογικά μετρήσιμη και η έκφραση της στην κάλπη θα εξαρτηθεί πρωτίστως από τον τρόπο που θα επιχειρήσει να την διαχειριστεί η κυβέρνηση τις επόμενες μέρες. Αν και ένα πρώτο δείγμα δόθηκε το βράδυ της Παρασκευής όπου τα συστημικά Μέσα αποσιώπησαν τα μαθητικά συλλαλητήρια που διεξήχθησαν σε όλη την χώρα και συμμετείχαν παιδιά που διαδηλώνουν για πρώτη φορά στην ζωή τους. Υπάρχει όμως και ο 3ος Νόμος του Νεύτωνα που είναι απόρροια της «αρχής διατήρησης της ορμής», ο λεγόμενος Νόμος «δράσης-αντίδρασης» που προκύπτει από τον ορισμό: «Για κάθε δράση μιας δύναμης, υπάρχει μια αντίθετη δύναμη αντίδρασης».
Ο μαθητής της Λάρισας, της Αθήνας, της Ορεστιάδας που φεύγει από το Σχολείο του για να διαδηλώσει για την σιδηροδρομική τραγωδία και μέσα στην εφηβική του ορμή θεωρεί ότι έκανε την πρώτη πράξη
«Αντίστασης» κατά ενός σάπιου συστήματος που κληρονομεί και το βράδυ δεν βλέπει την Δράση του στην τηλεόραση, δεν απογοητεύεται αλλά εξοργίζεται περισσότερο. Μια οργή που θα εκδηλωθεί ποικιλοτρόπως είτε στο επόμενο συλλαλητήριο, είτε στην αποχή στην κάλπη ή στην καταδικαστική ψήφο του 17άρη.
Το γινάτι βγάζει… Μάτι
Ο μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας «gov» καλείται να περάσει και από το Μάτι.
Ο Λαός λέει ότι «όταν κατουράς στην θάλασσα το βρίσκεις στο αλάτι»…
Η προεκλογική εκστρατεία της ΝΔ το 2019 στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην τραγωδία στο Μάτι με τα συστημικά ΜΜΕ να σφυροκοπούν ανελέητα την τότε κυβέρνηση. Πιθανότατα τα ΜΜΕ δεν θα καλύψουν με την ίδια ένταση τα Τέμπη όπως στο Μάτι, ωστόσο μόνο και μόνο για την δίκη τους επιβίωση δεν θα μπορέσουν να πετάνε… χαρταετό και να μην προβάλουν στοιχειωδώς τις πληγές της σιδηροδρομικής τραγωδίας.
Επομένως το μέγεθος της έντασης που θα έχει η προεκλογική αντιπαράθεση παραμένει απροσδιόριστο.
Το βασικό ερώτημα για τον μηχανοδηγό της «gov» αμαξοστοιχίας είναι εάν με το πέρας του 40ήμερου πένθους θα έχει κατακάτσει ο κουρνιαχτός της λαϊκής οργής και εάν θα έχουν όλα ξεχαστεί. Εάν η παραίτηση του υπουργού Μεταφορών Κώστα Καραμανλή άγγιξε και κάλμαρε την οργή του μεσαίου χώρου και εάν οι απολιτίκ νέοι θα υποστούν κόπωση και θα σταματήσουν να βγαίνουν στους δρόμους να διαδηλώνουν κατά του «άδικου» κράτους που «σκοτώνει» την γενιά τους.
Σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί και από το κατά πόσο σταθερό θα παραμείνει το χέρι του μηχανοδηγού στην «gov» αμαξοστοιχία και εάν μπορέσει να το πάρει αλλιώς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου