Σκοτεινό δίκτυο εξουσίας και απιστίας: Ο κακομούτσουνος ισχυρός, η συνεργάτιδα ερωμένη και η απατημένη σύζυγος που τον κρατά στο χέρι

Η «Espresso» βγάζει στο φως το ροζ παρασκήνιο πίσω από έναν μηχανισμό με εκβιασμούς και εξοντώσεις

Η «Espresso» κατ’ αποκλειστικότητα βγάζει στο φως της δημοσιότητας άλλη μία ιστορία απιστίας και αχαριστίας που διαδραματίζεται στα ανώτατα κλιμάκια εξουσίας.

Η σύζυγος, όμορφη στα νιάτα της. Και σήμερα, όμως, ειδικά μπροστά στα φώτα της κάμερας, με το μακιγιάζ να κρύβει τα σημάδια του χρόνου στο πρόσωπό της, παραμένει ελκυστική.

Αυτός, σε αντίθεση με τη σύζυγο, κακομούτσουνος, λες και το πρόσωπό του είναι ο καθρέφτης της μαύρης ψυχής του. Αδίστακτος, βρήκε τον τρόπο να ανέλθει πλουτίζοντας όχι με τον… ιδρώτα του. Την κατάλληλη στιγμή, με την κατάλληλη κυβέρνηση, κατέκτησε μια θέση δίπλα στην κορυφή.

Οι κακές συνήθειες, τα χούγια, δεν κόβονται. Όπως, φυσικά, και το πάθος για εύκολο και μαύρο χρήμα, καθώς ο μισθός τής θεσμικά ανώτερης θέσης δεν φτάνει για να ικανοποιήσει την ακόρεστη δίψα για πλούτη του κακομούτσουνου συζύγου.

Ήταν επόμενο, λοιπόν, να καταστεί κεντρικό γρανάζι στη δράση ενός υπόγειου και σκοτεινού δικτύου, με πολιτική και οικονομική δράση, που η μεθοδολογία του παραπέμπει σε εγκληματική οργάνωση.

Οργάνωση που κινητοποιεί ακόμα και «ανεξάρτητες» Αρχές, προκειμένου να εκβιάσει ή ακόμα και να εξοντώσει, κατά το δοκούν.
«Προπατορικό αμάρτημα»

Ο αμαρτωλός και σκοταδόψυχος σύζυγος δεν άργησε, όμως, να υποπέσει και στο «προπατορικό αμάρτημα», με την πέτρα του σκανδάλου πρώτα να εισέρχεται και έπειτα να εγκαθιδρύεται στον «θεσμικό» χώρο του, ώστε να υπάρχει το θεσμικό προκάλυμμα για την καταπάτηση της έκτης εντολής: «ου μοιχεύσεις».

Η πανύψηλη πέτρα του σκανδάλου, όμως, δεν αρκέστηκε στην επαγγελματική και οικονομική αποκατάσταση. Απέκτησε υπερεξουσίες, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να λειτουργεί αντ’ αυτού, προκαλώντας ποικίλα σχόλια στο «ευαίσθητο» εργασιακό περιβάλλον, και πλέον διεκδικεί και την «αναβάθμισή» της σε προσωπικό επίπεδο και να πάψει να είναι η ερωμένη που κυλιέται στα ιδρωμένα σεντόνια της αμαρτίας.

Έτσι, αδίστακτη κι εκείνη, πιέζει τον… μεθυσμένο από το νέκταρ της εξουσίας και του πλούτου «θεσμικό παράγοντα» να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη νυν σύζυγο. Μια νυν σύζυγο η οποία ακόμα και αυτές τις ώρες δεν θέλει να πιστέψει τις πληροφορίες που φτάνουν στα αυτιά της για τη νέα απιστία του άντρα της.

Έλα, όμως, που και η σύζυγός διαθέτει «υπερόπλα» στη φαρέτρα της, αφού γνωρίζει τα διαχρονικά ανομήματα του απίστου, τα οποία είναι τέτοια, που αρκούν όχι μόνο για να τον καταστρέψουν, αλλά και να τον οδηγήσουν για αρκετά χρόνια μακριά από τις απολαύσεις, τη χλιδή, τον πλούτο και την εξουσία.

Η φράση «σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν», λοιπόν, ενέχει τεράστιο κίνδυνο στην προκειμένη περίπτωση και για τον «εκτελεστή». Άλλωστε, τα «ισόβια δεσμά» δεν ισχύουν μόνο για τον γάμο…