Για πρώτη φορά τη συνάντησα και οφείλω τρία πράγματα να παραδεχτώ: τη γοητεία της, τα καλά ελληνικά της και το πείσμα της. Αν και θεωρείται ακροδεξιάς πορείας, εκείνη επιμένει πως είναι κεντροδεξιά. Οπως η Μελόνι και η Λεπέν, μου είπε. Στην πραγματικότητα με τις απόψεις της θα συμφωνούσε πλήθος νεοελλήνων που στα καφέ και στις ταβέρνες τα ίδια λένε πάνω κάτω. Εναντίον γάμου ομόφυλων ζευγαριών. Εναντίον Συμφωνίας Πρεσπών. Εναντίον Εντι Ράμα. Εναντίον Τουρκίας. Εναντίον του «φασισμού πολιτικής ορθότητας».
Και κάτι εντελώς προσωπικό. Μοναδικός έρωτας της ζωής της, ο πρώτος, όταν ήταν 19 Μαΐων. Από τότε τίποτα, niente, zero. Να την πιστέψω; «Δεν έχω βρει ακόμα τον κατάλληλο άντρα για τα παιδιά που θα έκανα μαζί του». Και, τέλος, με εξέπληξε το κινηματογραφικό και αισθητικό της κριτήριο. Οταν μου είπε ότι η μίνι σειρά στο Netfilx με τίτλο «Ripley» είναι αριστούργημα. Εκεί συμφώνησα μαζί της. Στα υπόλοιπα «συμφωνήσαμε ότι διαφωνούμε».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ: Από πού προέκυψε η Αφροδίτη Λατινοπούλου;
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΛΑΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ: Γεννήθηκα και μεγάλωσα σε μια πολύ αγαπημένη οικογένεια. Και οι δύο γονείς μου είναι εκπαιδευτικοί. Εχω καταγωγή και από τον Εβρο. Στη Θεσσαλονίκη πήγα σχολείο, σπούδασα Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, έγινα δικηγόρος. Από μικρή μού άρεσε να ασχολούμαι με τα κοινά. Ημουν πρωταθλήτρια στο τένις για πολλά χρόνια, και Ελλάδα και Ευρώπη. Μέχρι 6η θέση είχα φτάσει στην Ευρώπη, κάτω των 18 ετών. Εχω κατακτήσει πάνω από 17 Πανελλήνια Πρωταθλήματα, γι’ αυτό και εκπροσωπούσα τη χώρα μας στις αποστολές της Εθνικής. Πέρασα στη Νομική χωρίς να χρησιμοποιήσω τα μόρια από τον πρωταθλητισμό. Διάβασα πολύ, πέρασα και μετά ασχολήθηκα με την προπονητική - γιατί εργάζομαι από τα 18 μου. Για πολλά χρόνια έκανα προπονήσεις σε μικρά παιδιά, έως ότου τελείωσα τις σπουδές μου και δούλεψα ως δικηγόρος.
Σκηνή 1η
«Ιερό μυστήριο ο γάμος»
Δ.Δ.: Κατεβαίνεις σε έναν χώρο μόνη σου, αφού τσακώθηκες με τον Μπογδάνο, τον Τζήμερο, με όλους αυτούς.
Α.Λ.: Εγώ δεν τσακώθηκα με κανέναν. Πάντα ήμουν ειλικρινής και ακολουθούσα αυτό το οποίο πιστεύω και τις αξίες με τις οποίες μεγάλωσα.
Δ.Δ.: Οπως;
Α.Λ.: Αυτά τα οποία μου έμαθαν οι γονείς μου και οι δάσκαλοί μου. Πιστεύουμε στα θεμέλια της Ελλάδος. Αγαπάμε την πατρίδα μας, σεβόμαστε τη θρησκεία, φροντίζουμε την οικογένειά μας.
Δ.Δ.: Ολοι το πιστεύουν αυτό, ποιος είναι εναντίον της οικογένειας; Μπορεί να πιστεύουν σε μια άλλη θρησκεία.
Α.Λ.: Σαφώς, είναι ελεύθεροι να το κάνουν αυτό. Αλλά από εκεί και πέρα δεν αγαπούν όλοι την Ελλάδα. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, βλέπουμε και πανό τα οποία γράφουν «Να πεθάνει η Ελλάδα, να ζήσουμε εμείς».
Δ.Δ.: Αυτά γίνονται παντού, υπάρχει μια φρικτή μειοψηφία που λέει ό,τι θέλει.
Α.Λ.: Ναι, αλλά δεν βλέπω να εφαρμόζονται οι νόμοι για όλους αυτούς.
Δ.Δ.: Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στην Ελλάδα πιστεύει στην πατρίδα και στην οικογένεια.
Α.Λ.: Η πλειοψηφία μπορεί να το πιστεύει. Εγώ λέω για όσους, για παράδειγμα, θεωρούν ότι οικογένεια δεν είναι ένας άντρας και μια γυναίκα, θεωρούν ότι πρέπει να είναι γονέας 1 και γονέας 2.
Δ.Δ.: Είναι δικαίωμά τους αυτό όμως. Να τους το απαγορεύσουμε;
Α.Λ.: Το δικαίωμά τους σταματάει εκεί που ξεκινάει το δικαίωμα του παιδιού.
Δ.Δ.: Υπάρχει μόνο ένα μοντέλο οικογένειας;
Α.Λ.: Ενα είναι το μοντέλο της παραδοσιακής οικογένειας. Δύο άντρες ή τρεις άντρες και δύο γάτες ή δύο γυναίκες και τρία καγκουρό δεν είναι οικογένεια. Οικογένεια είναι ο πατέρας και η μητέρα, ο άντρας και η γυναίκα. Ο γάμος είναι ιερό μυστήριο.
Δ.Δ.: Εγώ μεγάλωσα με δύο γυναίκες, γιατί η μάνα μου είχε χωρίσει. Μεγάλωσα με τη μάνα μου και τη γιαγιά μου και δεν έγινα γκέι. Υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν με δύο γυναίκες ή παιδιά που η μάνα τους έχει πεθάνει και μεγαλώνουν με τον πατέρα τους.
Α.Λ.: Υπάρχει η μητέρα όμως. Υπάρχει μέσα από τις αναμνήσεις, μέσα από αυτά τα οποία θα περιγράψει ο πατέρας ή όσοι την έχουν ζήσει. Το ότι δύο άντρες ή δύο γυναίκες δεν μπορούν να γίνουν γονείς το λέει η επιστήμη, το λέει η λογική, το λέει η φύση. Αρα, όταν στερείς από το παιδί το ιερό δικαίωμα να λέει τις ιερές λέξεις «μητέρα» και «πατέρας» παραβιάζεις τα δικαιώματά του. Κι εμείς είμαστε με τα παιδιά.
Σκηνή 2η
«Η μητρότητα δεν είναι δικαίωμα, είναι προνόμιο»
Δ.Δ.: Εσείς είστε μητέρα;
Α.Λ.: Οχι, δεν είμαι ακόμα, όμως θέλω και σκοπεύω να γίνω -με τη βοήθεια του Θεού πάντα- κάποια στιγμή μητέρα. Μπορώ γιατί είμαι γυναίκα.
Δ.Δ.: Ωραία, αυτά πιστεύεις εσύ, οι άλλοι πιστεύουν διαφορετικά πράγματα.
Α.Λ.: Δεν τα λέω εγώ αυτά, η λογική και η επιστήμη τα λένε.
Δ.Δ.: Ναι, όμως η επιστήμη λέει κι άλλα πράγματα. Ερευνες λένε ότι δεν υπάρχουν παιδιά από δύο πατεράδες ή δύο μανάδες που είναι κακοποιημένα.
Α.Λ.: Εχετε δει τις στατιστικές που λένε ότι τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν τα υψηλότερα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας;
Δ.Δ.: Ισα-ίσα, λένε το αντίθετο.
Α.Λ.: Κάνετε λάθος.
Δ.Δ.: Μπορεί να διαβάζουμε διαφορετικές έρευνες.
Α.Λ.: Να δεχτούμε τουλάχιστον ότι υπάρχουν κι αυτές οι έρευνες.
Δ.Δ.: Εγώ είμαι υπέρ των δικαιωμάτων πάντως, εσείς είστε εναντίον των δικαιωμάτων.
Α.Λ.: Ξαναλέω, η μητρότητα δεν είναι δικαίωμα, είναι προνόμιο.
Σκηνή 3η
Τα πρότυπα στην πολιτική
Δ.Δ.: Δεν σας ενοχλεί το γεγονός ότι ο Πούτιν πιστεύει τα ίδια πράγματα; Συμφωνείτε με τον Πούτιν δηλαδή.
Α.Λ.: Συμφωνώ με τη Μελόνι, συμφωνώ με τη Λεπέν. Συμφωνώ με πάρα πολλούς άλλους ηγέτες χωρών οι οποίοι προστατεύουν τις αξίες των χωρών τους. Γιατί είναι αυτές οι αξίες με τις οποίες μεγαλώσαμε.
Δ.Δ.: Το πρότυπό σας στην πολιτική είναι η Μελόνι και η Λεπέν; Αν αναλαμβάνατε εσείς την εξουσία, θα θέλατε να ακολουθήσετε το παράδειγμα της Λεπέν;
Α.Λ.: Αυτό το οποίο θα έβαζα ως προτεραιότητα είναι οι Ελληνες και η Ελλάδα. Το συμφέρον της χώρας μας πάνω απ’ όλα. Η Λεπέν και η Μελόνι είναι δύο κεντροδεξιές φωνές.
Δ.Δ.: Κεντροδεξιά φωνή η Λεπέν; Αν το πείτε αυτό στη Γαλλία θα σας χλευάσουν.
Α.Λ.: Επιμένω, σε κάποια είναι πιο δεξιά, σε κάποια είναι κεντροδεξιά. Και πολύ καλά κάνει γιατί υπερασπίζεται τη χώρα της απέναντι στην ισλαμοποίηση, απέναντι σε όλο αυτόν τον άκρατο δικαιωματισμό της woke ατζέντας, βάζει πάνω απ’ όλα τους Γάλλους, θέλει να επιστρέψει η πολιτισμική κληρονομιά όπως ήταν και όχι αυτός ο πολυπολιτισμικός χυλός που επιβάλλεται από την Ευρώπη. Αρα λοιπόν κι εμείς -κι εγώ προσωπικά- αυτά πιστεύουμε.
Δ.Δ.: Αυτό δεν δημιουργεί μια φοβία; Φοβόμαστε τα πάντα, τους ισλαμιστές, τους γκέι, τους άλλους από τα Σκόπια, τον Εντι Ράμα, τον Τούρκο. Οποιος φοβάται είναι αδύναμος και ευάλωτος.
Α.Λ.: Ακριβώς αυτό κάνει η ελληνική κυβέρνηση, φοβάται την Αλβανία, φοβάται τα Σκόπια, φοβάται την Τουρκία, γι’ αυτό και μας έχει καταντήσει καρπαζοεισπράκτορες. Δεν ορθώνει πουθενά ανάστημα ακριβώς επειδή φοβάται.
Δ.Δ.: Επειδή φοβάται ή επειδή η Ελλάδα είναι πιο σπουδαία, πιο σημαντική;
Α.Λ.: Γιατί ο μεγαλύτερος ανοίγει το σπίτι του να μπει μέσα ο παράνομος, ο εγκληματίας;
Δ.Δ.: Αρα θα έπρεπε να απαγορεύσει στον Εντι Ράμα να μπει μέσα;
Α.Λ.: Θα έπρεπε, κατ’ αρχάς, να έχουμε ορθώσει ανάστημα ήδη από τη φυλάκιση του Φρέντυ Μπελέρη.
Δ.Δ.: Και με τα Σκόπια τι να κάνουμε;
Α.Λ.: Από τότε που ψηφίστηκε αυτή η προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών έχει παραβιαστεί πάρα, μα πάρα πολλές φορές. Παραβιάζεται συνεχώς. Η δέσμευση λοιπόν του κ. Μητσοτάκη ήταν ότι κάθε φορά που παραβιάζεται αυτή η συμφωνία θα καταγγέλλεται.
Δ.Δ.: Είστε δηλαδή με το προηγούμενο καθεστώς. Με το πΓΔΜ. Τι σημαίνει πΓΔΜ; Σημαίνει πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Το «πρώην» και το «Γιουγκοσλαβική» φεύγουν, δεν υπάρχει Γιουγκοσλαβία σήμερα. Τι μένει; «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Α.Λ.: Αυτή είναι άλλη συμφωνία που περιγράφετε. Και πάμε στον Ερντογάν, που ο κ. Μητσοτάκης είπε «συμφωνούμε ότι διαφωνούμε». Αυτή ήταν η απάντησή του στον Τούρκο πρόεδρο. Αδιανόητα πράγματα. Εν πάση περιπτώσει, το σίγουρο είναι ότι ο Ερντογάν απειλεί τη χώρα μας. Μιλάει για «Γαλάζια Πατρίδα», πλέον διδάσκεται στα σχολεία τους η «Γαλάζια Πατρίδα». Αρα έχει μια επεκτατική πολιτική η οποία συνεχίζεται.
Δ.Δ.: Η Ελλάδα όμως έχει πάρει μέτρα, έχει κάνει τόσες εξοπλιστικές δαπάνες, τόσα αεροσκάφη. Δεν έχει θωρακίσει τη χώρα; Τολμάει ο Ερντογάν να κάνει επίθεση στη χώρα;
Α.Λ.: Γιατί να κάνει, αφού τα παίρνει έτσι κι αλλιώς αυτά που θέλει.
Δ.Δ.: Τι πήρε; Δεν έχει πάρει τίποτα απολύτως. Οσα τέτοια κάνει τόσο πιο πολύ εκτίθεται στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Και αν συμβαίνουν όλα αυτά, τότε πώς ο Μητσοτάκης παίρνει 42% ως καταλληλότερος πρωθυπουργός, 10 πόντους πάνω από το κόμμα του;
Α.Λ.: Γιατί δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Απέναντι έχει έναν Κασσελάκη, έναν διαλυμένο ΣΥΡΙΖΑ, ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο κρατάει ίσες αποστάσεις απ’ όλα. Παίζει μόνος του και περηφανεύεται ότι κερδίζει. Εγώ όταν έπαιζα αγώνες και δεν είχα αντίπαλο, ήμουν στεναχωρημένη.
Σκηνή 4η
«Δεν πούλησα κηραλοιφές»
Δ.Δ.: Τώρα ποιος είναι ο αντίπαλός σας; Ο Βελόπουλος; Τι γνώμη έχεις γι’ αυτόν;
Α.Λ.: Κοιτάξτε, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι μοιάζουμε. Ούτε επιστολές του Ιησού πουλούσα, ούτε κηραλοιφές για τη φαλάκρα και τον κορωνοϊό. Δεν έχω εκμεταλλευτεί την αγωνία κάποιων ανθρώπων για να πουλήσω.
Δ.Δ.: Οι θέσεις σας, όμως, συμπίπτουν με αυτές του Βελόπουλου.
Α.Λ.: Ακόμα κι ένα χαλασμένο ρολόι, δύο φορές την ημέρα λέει σωστά την ώρα. Το ότι κάποιες θέσεις μπορεί να είναι παρόμοιες δεν σημαίνει κάτι. Το θέμα δεν είναι τι λέει κάποιος, αλλά ποιος το λέει. Αυτό το οποίο πρεσβεύουμε εμείς ως Φωνή Λογικής -και γι’ αυτό και δημιουργήσαμε τη Φωνή Λογικής- είναι ό,τι χρειάζεται σε αυτόν τον χώρο που άλλοι τον λένε δεξιό, άλλοι πατριωτικό, άλλοι συντηρητικό.
Δ.Δ.: Και ακροδεξιό.
Α.Λ.: Ακροδεξιός δεν είναι, ακροδεξιά είναι άλλα κόμματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου