Taste Atlas: 3 ελληνικά «μαμαδίστικα» φαγητά στην κορυφή του κόσμου Το Taste Atlas, η «Βίβλος» των καλοφαγάδων που συγκεντρώνει πληροφορίες και συνταγές από όλο τον κόσμο, περιέλαβε 3 κλασικά ελληνικά φαγητά στη λίστα των πιο δημοφιλών μαγειρευτών φούρνου.

Photo by micheile henderson on Unsplash

 
 


Casseroles οι αγγλοσάξωνες ονομάζουν τα μαγειρευτά που μαγειρεύονται στον φούρνο -το πιο σύνηθες στις ΗΠΑ είναι το tuna casserole. Συνήθως η βάση τους είναι τα ζυμαρικά, κάποια σάλτσα ή μαγειρεμένο κρέας -συνήθως κιμάς-, τυρί και ό,τι άλλο τραβάει η όρεξη του καθενός.

Το Taste Atlas, ο παγκόσμιος Άτλαντας της γεύσης, που ασχολείται με τις τοπικές κουζίνες σε όλο τον κόσμο, αναζητά διαρκώς τα πιο δημοφιλή πιάτα ανά κατηγορία, τα πιάτα που πρέπει να δοκιμάσει κάθε ταξιδιώτης κατά την παραμονή του σε έναν τόπο.





Ανάμεσα στις διάφορες κατηγορίες, αυτή που μας τράβηξε την προσοχή στην τελευταία μας επίσκεψη στον δημοφιλή ιστότοπο είναι η Top 100 Casseroles in the World.

Φανταστείτε την συγκίνησή μας όταν ανακαλύψαμε στις κορυφαίες θέσεις της λίστας 3 ελληνικά φαγητά, από αυτά που μας έφτιαχναν με προσοχή και υπομονή οι μαμάδες και οι γιαγιάδες μας για το κυριακάτικο γεύμα.


Τα 3 ελληνικά «μαμαδίστικα» φαγητά που δεν χορταίνουν οι επισκέπτες της χώρας μας:
Αθάνατο παστίτσιο

Χοντρό μακαρόνι, κιμάς μαγειρεμένος με ντομάτα και αρωματικά και ένα σύννεφο από αφράτη μπεσαμέλ, το παστίτσιο είναι το φαγητό που αγάπησαν και αγαπάνε με πάθος όλα τα παιδιά, μικρά και μεγάλα. Σήμερα το παστίτσιο κάνει διεθνή καριέρα μέσα από το Taste Atlas και τις μαρτυρίες πλήθους επισκεπτών της χώρας μας.

Ας δούμε πως το περιγράφουν: «Αυτό το πιάτο πήρε το όνομά του από το ιταλικό pasticcio, μια μεγάλη οικογένεια πιτών με ζυμαρικά και ραγού. Το παστίτσιο είναι για τους Έλληνες ό,τι είναι τα λαζάνια για τους Ιταλούς και ό,τι είναι τα mac and cheese για τους Αμερικανούς - έντονα αρωματικά, πλούσια και κολλώδη στρώματα σωληνοειδών ζυμαρικών σε μια πλούσια σάλτσα που αποτελείται από ντομάτες και κιμά αρνιού, που ολοκληρώνεται με σάλτσα μπεσαμέλ και, ιδανικά, πασπαλίζεται με τριμμένο κεφαλοτύρι ή κασέρι».
Λαχταριστό γιουβέτσι

Στην πιο συνηθισμένη μορφή του το γιουβέτσι είναι μοσχάρι ή αρνάκι κοκκινιστό με πλούσια ντοματένια σάλτσα, ενισχυμένη με μπαχαρικά, που ντύνει το ζυμαρικό. Αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι σε διάφορα μέρη της Ελλάδος δεν συναντάμε γιουβέτσι με θαλασσινά -ειδικά σε περιόδους νηστείας- ή και ψάρια


Για να είναι επιτυχημένο το γιουβέτσι, οι κόκκοι του ζυμαρικού πρέπει να ξεχωρίζουν μεταξύ τους -να μην έχουμε μια συμπαγή μάζα- και να είναι ελάχιστα ξεροψημένο στις άκρες. Μαγειρεύεται κυρίως στις γιορτές και στα μεγάλα τραπέζια, αφού ο συνδυασμός του κρέατος με το ζυμαρικό μπορεί να χορτάσει πολλά στόματα και όταν τρώγεται ζεστό, απευθείας από τον φούρνο, είναι το τέλειο comfort food.

Σύμφωνα με το Taste Atlas, το γιουβέτσι πήρε το όνομά του από τα τουρκικά πήλινα σκεύη όπου παρασκευάζονταν παραδοσιακά, συνήθως στον ξυλόφουρνο.
Ο star μουσακάς

Ο μουσακάς είναι ένα πιάτο που διχάζει τους επισκέπτες της χώρας μας. Για κάποιους είναι προς αποφυγή, ενώ άλλοι τον λατρεύουν. Όμως, αν κρίνουμε από το εγκώμιο που του πλέκει το Taste Atlas, οι θαυμαστές του είναι πολλαπλάσιοι από τους εχθρούς.

«Ο μουσακάς είναι ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά πιάτα - αποτελείται από κιμά αρνιού και στρώσεις μελιτζάνας σε φέτες, καλυμμένη με ένα παχύ στρώμα σάλτσας μπεσαμέλ που γίνεται χρυσαφένια και τραγανή καθώς ψήνεται. Το αρνί μερικές φορές αντικαθίσταται με μοσχαρίσιο κρέας, ενώ οι μελιτζάνες μπορεί να αντικατασταθούν με κολοκυθάκια ή πατάτες.


Είναι πιθανό ο μουσακάς να έχει μεσανατολικές ρίζες και να εισήχθη όταν οι Άραβες έφεραν τη μελιτζάνα στην Ελλάδα. Το ελληνικό του όνομα μουσακάς προέρχεται από το τουρκικό musakka, το οποίο προήλθε από την αραβική λέξη musaqqa'ah, που σημαίνει παγωμένος.

Ο μουσακάς δεν είναι ένα καθημερινό πιάτο - ψήνεται ως ειδικό κέρασμα για τους καλεσμένους και την οικογένεια τις γιορτινές ημέρες. Ο μουσακάς είναι εξαιρετικά υγιεινός λόγω της αφθονίας των λαχανικών που χρησιμοποιούνται στο πιάτο. Κόβεται συνήθως σε τετράγωνα και σερβίρεται ζεστός, όχι καυτός, καθώς το πιάτο χρειάζεται λίγο χρόνο ξεκούρασης για να σφίξει».