Αποκορύφωμα στις ατομικές συμβάσεις: Οι εργοδότες 10ωρο και 6ήμερη εργασία, η κυβέρνηση χαμηλό μισθό Στην πλήρη και αποκλειστική ευχέρεια της επιχείρησης περνάει ο ημερήσιος, εβδομαδιαίος και ετήσιος χρόνος εργασίας, ενώ οι αμοιβές αποτελούν… κρατικό προνόμιο.

 


Γράφει ο Χρήστος Μέγας
 


Από την 1η Ιουλίου το σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεων μπορεί να ζητήσει από το προσωπικό 6ήμερη εργασία, καταργώντας στην πράξη τυχόν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), αλλά και την ευρωπαϊκή οδηγία για το 48ωρο συνεχούς ανάσπασης.

Τη νέα εργοδοτική ευχέρεια έδωσε η κυβέρνηση της ΝΔ σαν αντιστάθμισμα στην επέκταση στη βιομηχανία, το εμπόριο και τις υπηρεσίες της ψηφιακής κάρτας εργασίας. Με την οποία αποτυπώνεται ο ημερήσιος και εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας. Κατά συνέπεια, σε οποιαδήποτε υπέρβαση θα πρέπει πληρώνονται υπερωρίες…





Ενώ με την νόμιμη απασχόληση κατά την 6η ημέρα, η προσαύξηση περιορίζεται στο 40% επί του ημερομίσθιου.
Αφεντικό και στο 10ωρο…

Με την εν λόγω… αυθεντοποίηση-αφεντοποίηση των μάνατζερ και επιχειρήσεων ολοκληρώνεται ο πλήρης και αποκλειστικός έλεγχος της εργασίας δια των ατομικών συμβάσεων. Πλέον ο Προσωπάρχης μιας επιχείρησης μπορεί να ζητεί απασχόληση πρωί-απόγευμα (κατσαρή), μετατροπή του 8ωρου σε 4ωρου και της καθημερινής εργασίας σε διαλείπουσα (2-3 ημέρες την εβδομάδα), να δουλεύει 10ωρο χωρίς υπερωρία (διευθέτηση του χρόνου εργασίας). Και όλα αυτά ρυθμίζονται με ατομικές συμβάσεις που ζητεί η εργοδοτική πλευρά και οι οποίες υπερέχουν των ατομικών (πλην των αμοιβών).

Ευτελίζοντας έτσι το ρόλο των κλαδικών ΣΣΕ (σ.σ. στις ελάχιστες περιπτώσεις που υπάρχουν ή συνάπτονται ακόμη) σε οικονομικά και μόνο ζητήματα. Και επί αυτών χωρίς πολλές δυνατότητες διεκδίκησης λόγω:Της χαμηλής συνδικαλιστικής πυκνότητας αφού για να κηρυχτεί μια κλαδική ΣΣΕ υποχρεωτική και να επεκταθεί στο σύνολο των εργαζομένων ενός κλάδου πρέπει τόσο η πλευρά των εργαζομένων όσο και η πλευρά των επιχειρήσεων να εκπροσωπεί το 50%+1 στις διαπραγματεύσεις.
Δεν υπάρχει η ευχέρεια προσφυγής στη Διαιτησία σε περίπτωση άρνησης του εργοδότη να διαπραγματευτεί.

Ως προς τις αμοιβές, ο βασικούς μισθούς διαμορφώνεται εδώ και 12 χρόνια από την κυβέρνηση (απόφαση υπουργικού συμβουλίου), η οποία, στη συκυρία, απηχεί τα (στενά) συμφέροντα του… επιχειρηματικού κόσμου. Ενώ έχουν χαθεί και οι ωριμάνσεις (πάγωμα των 3ετιών για 12 έτη).


Στις προβλέψεις του νόμου από την υποχρεωτική εργασία κατά την 6η ημέρα, ανάλογα με τις επιχειρηματικές ανάγκες, εξαιρούνται κατά το νόμο (5053/2-23) οι επιχειρήσεις Εστίασης-Τουρισμού-Επισιτισμού. Σε αυτές όμως προβλέπεται ήδη η 6ήμερη απασχόληση από παλαιότερες ΣΣΕ του κλάδου!
Τι προβλέπει ο νόμος

Συγκεκριμένα:

Με τα άρθρα 25 και 26 του Ν. 5053/2023 θεσπίστηκε διάκριση ως προς τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες δύναται νομίμως να απασχοληθούν οι εργαζόμενοι κατά την 6η ημέρα.


Συγκεκριμένα, στο άρθρο 25 του νόμου προβλέπεται ότι επιτρέπεται η απασχόληση κατά την 6η ημέρα στους εργαζόμενους των επιχειρήσεων συνεχούς λειτουργίας που εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εργασίας, υπό την προϋπόθεση ότι η απασχόληση αυτή θα αναγγελθεί από τον εργοδότη στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ» πριν από την ανάληψη υπηρεσίας από τον εργαζόμενο.

Αντίθετα, ως προς τις επιχειρήσεις που δεν είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, αλλά είναι δυνατόν να λειτουργούν κατά τις ημέρες Δευτέρα έως και Σάββατο, επί είκοσι τέσσερις (24) ώρες, με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών και στις οποίες οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία, το άρθρο 26 του Ν. 5053/2023 θέτει μία επιπλέον προϋπόθεση, δηλαδή να δικαιολογείται η απασχόληση αυτή από εξαιρετικές συνθήκες λόγω απρόβλεπτα ιδιαίτερου αυξημένου φόρτου εργασίας της επιχείρησης.