Γράφει ο Σωτήρης Χαραλαμπόπουλος
Ένα από τις σπανιότερα ζώα στον κόσμο, ο ιβηρικός λύγκας βρισκόταν κάποτε στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Παρ' όλα αυτά, χάρη στις έντονες προσπάθειες διατήρησης, έχει καταφέρει να αποφύγει τον κίνδυνο της εξαφάνισής του.
Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το IFL Science, η αλλαγή αυτή ανακοινώθηκε από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN), η οποία διαθέτει έναν «κόκκινο κατάλογο», που λειτουργεί ως πηγή πληροφοριών σχετικά με την κατάσταση κινδύνου εξαφάνισης των ζώων σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με τη IUCN, λοιπόν, ο αριθμός των ενήλικων ιβηρικών λύγκων έχει εκτοξευθεί από μόλις 62 το 2001 σε 648 το 2022.
Η προσπάθεια διάσωσης του ιβηρικού λύγκα
Οι ιβηρικοί λύγκες κάποτε εντοπίζονταν σε ολόκληρη την Ιβηρική Χερσόνησο, παίζοντας έναν προσεκτικά ισορροπημένο ρόλο στο οικοσύστημα ως θηρευτές. Ωστόσο, τον 20ό αιώνα, ύστερα από δεκαετίες κυνηγιού και απώλειας των ενδιαιτημάτων για γεωργικές εκτάσεις, στις αρχές της νέας χιλιετίας μόνο δύο απομονωμένοι αναπαραγωγικοί πληθυσμοί παρέμειναν στη νότια Ισπανία. Τότε, δηλαδή στις αρχές της δεκαετίας του 2000, άρχισε μία συντονισμένη προσπάθεια μεταξύ κυβερνήσεων και μη κυβερνητικών οργανώσεων για να σωθεί ο ιβηρικός λύγκας.
Αυτό περιελάμβανε την αύξηση των αριθμών του κύριου θηράματός του, του ευρωπαϊκού κουνελιού – το οποίο επίσης απειλείται με εξαφάνιση – και την επαναφορά των δασικών ενδιαιτημάτων τους, καθώς και την πάταξη του κυνηγιού και της οδικής ασφάλειας.
Ως αποτέλεσμα, ο ιβηρικός λύγκας έχει επεκτείνει την επικράτειά του από μόλις 449 τετραγωνικά χιλιόμετρα το 2005 σε τουλάχιστον 3.320 τετραγωνικά χιλιόμετρα σήμερα. Έτσι, χάρη και στη βοήθεια των προγραμμάτων αναπαραγωγής, ο συνολικός πληθυσμός τους εκτιμάται ότι ξεπερνά πλέον τους 2.000 ιβηρικούς λύγκες.
Η Σάρα Ντουράντ, καθηγήτρια στο Ινστιτούτο Ζωολογίας της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου, σε σχετική δήλωσή της υποστήριξε το εξής: «Η σημαντική ανάκαμψη του ιβηρικού λύγκα καταδεικνύει ότι ακόμη και τα πιο απειλούμενα είδη μπορούν να επανέλθουν από το χείλος της εξαφάνισης με αφοσιωμένη, επιστημονικά τεκμηριωμένη δράση διατήρησης και δίνει ελπίδα σε όσους εργάζονται για την προστασία της άγριας ζωής σε όλο τον κόσμο».
Ο ρόλος της κλιματικής κρίσης και της λαθροθηρίας
Παρ' όλα αυτά, αν και η αλλαγή γι' αυτό το ξεχωριστό είδος είναι ένα καλό σημάδι, ο ιβηρικός λύγκας δεν έχει ξεφύγει ακόμη από τον κίνδυνο ολοκληρωτικά. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις ασθένειες που απειλούν τόσο τους λύγκες όσο και τα θηράματά τους, αλλά και στις διαφαινόμενες επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και της παράνομης λαθροθηρίας.
«Υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να κάνουμε για να διασφαλίσουμε ότι οι πληθυσμοί του ιβηρικού λύγκα θα επιβιώσουν και ότι το είδος θα ανακάμψει σε όλη την αυτοφυή περιοχή εξάπλωσής του», δήλωσε ο Φρανθίσκο Χαβιέ Σαλθέδο Ορτίθ, συντονιστής του προγράμματος «LIFE Lynx-Connect», το οποίο ηγήθηκε της δράσης διατήρησης του ζώου, και πρόθεσε το εξής: «Όσον αφορά στο μέλλον, υπάρχουν σχέδια για την επανεισαγωγή του ιβηρικού λύγκα σε νέες περιοχές στην κεντρική και βόρεια Ισπανία».
Όπως και να έχει, υπάρχει ελπίδα ότι, αν όλα πάνε καλά, τότε ο ιβηρικός λύγκας θα μπορούσε να γίνει μία από τις μεγαλύτερες ιστορίες διατήρησης και ανάκαμψης που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, με την IUCN να αναφέρει ότι «απομένουν αρκετά κατάλληλα ενδιαιτήματα ώστε το είδος να φτάσει σε καθεστώς πλήρους ανάκαμψης σε 100 χρόνια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου