Σουρεάλ 5 (Για την εκάστοτε 20ή Ιουλίου)...
Σε μια χώρα που σέβεται την ιστορία της θα έπρεπε οι σημαίες να κυματίζουν μεσίστιες
Τουλάχιστον στην Ακρόπολη στον Ιερό Βράχο...
Σε μια Ευρώπη που σέβεται την υπόστασή της θα έπρεπε οι σημαίες να κυματίζουν μεσίστιες
Τουλάχιστον στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο όπου κατοικοεδρεύουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Ενίοτε οι συμβολισμοί έχουν τον νόημά τους αλλιώς τα λόγια και οι επετειακές σθεναρές δηλώσεις και εκδηλώσεις μνήμης όσο όμορφα κι αν ηχούν εκφυλίζονται με τον καιρό σε 50+1 , σε 50+2 και πάει λέγοντας και η πραγματικότητα τα καταχωρεί στην κατηγορία «γραφικότητα».
Μια θλιβερή πραγματικότητα που στην υπενθυμίζουν οι πέραν της Μάγχης αναλυτές.
Υπάρχουν τρόποι για να αναταράξεις, να ταρακουνήσεις το συλλογικό υποσυνείδητο και την εφησυχασμένη και αδρανή συλλογική μνήμη.
Καθώς την εκάστοτε 20ή Ιουλίου (και όχι μόνο) όταν ανατρέχουμε σε αυτά που έγιναν νοιώθουμε σκυφτοί, πολύ σκυφτοί και μετράμε χαμένες ευκαιρίες αλληλοκατηγορούμενοι.
Για αυτά τα Πενήντα «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ», το σημείωμα τούτο.
Μιχάλης Κονιόρδος (Εκπαιδευτικός)
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου