Η Κάμαλα, ο Τραμπ και τα ελληνοτουρκικά - Στο «μικροσκόπιο» του Μαξίμου οι εξελίξεις στις ΗΠΑ Τα σενάρια που εξετάζουν στην κυβέρνηση μετά την απόσυρση του Μπάιντεν από την κούρσα των εκλογών στις ΗΠΑ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ/ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/EUROKINISSΙ

 


Γράφει η Έλλη Τριανταφύλλου
 


Όλα τα πιθανά σενάρια για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στις ΗΠΑ τους επόμενους μήνες, με κορύφωση τις προεδρικές εκλογές, αναλύουν στο κυβερνητικό επιτελείο μετά την απόσυρση του Τζο Μπάϊντεν από την προεκλογική κούρσα.

Στην πρώτη τετραετία της κυβέρνησης της ΝΔ ο Κ. Μητσοτάκης είχε αναπτύξει ένα πολύ καλό επίπεδο σχέσεων με τον πλανητάρχη, το οποίο οδήγησε στην αναβάθμιση των ελληνο-αμερικανικών σχέσεων και τη σύναψη σημαντικών διμερών συμφωνιών.


Σήμερα, ωστόσο, λίγους μήνες πριν από τις αμερικανικές κάλπες, το τοπίο είναι θολό και ουδείς μπορεί να προβλέψει αν ο/η διάδοχος του κ. Μπάιντεν θα κατορθώσει να νικήσει τον εμφανιζόμενο μετά την απόπειρα δολοφονίας του ως αδιαφιλονίκητο νικητή Ντόναλτ Τραμπ, ή πώς ακριβώς θα πολιτευτεί ο τελευταίος, αν κερδίσει τις εκλογές, σε μία σειρά από ζωτικής σημασίας για τα ελληνικά συμφέροντα θέματα.

Παρ' ότι επισήμως ουδείς σχολιάζει τις τελευταίες εξελίξεις, είναι κοινό μυστικό ότι πολλοί στην κυβέρνηση, περιλαμβανομένου του επιτελείου του πρωθυπουργού, ευελπιστούν να κατορθώσει, έστω στο νήμα, η κ. Κάμαλα Χάρις που εμφανίζεται ως επικρατέστερη διάδοχος του Τζο Μπάϊντεν να κόψει το νήμα και να αφήσει πίσω της τον Ντόναλτ Τραμπ.




Σε διαφορετική περίπτωση, ουδείς μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα τι θα γίνει και συγκεκριμένα τι θα κάνει, αν εκλεγεί, ο κ. Τραμπ στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό, τα εξοπλιστικά αλλά και στον πόλεμο στην Ουκρανία και τη Γάζα.

Όπως σημειώνουν πολιτικοί και διπλωματικοί παρατηρητές, κατά την προηγούμενη θητεία του στον Λευκό Οίκο, ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, διότι δεν ήταν ανάμεσα στα ζητήματα που τον ενδιέφεραν, ενώ δεν ήθελε να έρθει και σε αντιπαράθεση με το ισχυρό ελληνοαμερικανικό λόμπι.


Έχει, ωστόσο, εξαιρετικές σχέσεις με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, με τον οποίον, άλλωστε, υλοποιεί κοινά επιχειρηματικά πρότζεκτ στη γειτονική χώρα. Ενδεικτικό του επιπέδου των σχέσεων Ερντογάν – Τραμπ είναι ότι ο Τούρκος πρόεδρος υπήρξε από τους πρώτες ηγέτες παγκοσμίως που τηλεφώνησαν στον ρεπουμπλικανό υποψήφιο μετά την εις βάρος του απόπειρα δολοφονίας.

Πώς θα επιδράσει, άραγε, η παραπάνω σχέση στο ισοζύγιο των εξοπλιστικών των δύο χωρών; Επί προεδρίας Μπάϊντεν, η «πλάστιγγα» είχε γύρει υπέρ της Ελλάδας, καθώς είχε παγώσει το εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας – ακόμα και η αγορά των F16, ενώ αντίθετα, είχε δοθεί το πράσινο φως για μελλοντική ενίσχυση της χώρας μας με F35. Μένει να απαντηθεί.

Όπως μένει να απαντηθεί και τι θα γίνει με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Το ζήτημα απασχολεί ιδιαίτερα την Αθήνα, η οποία από την πρώτη στιγμή ευθυγραμμίστηκε με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε.


Με δεδομένο ότι ο Τραμπ έχει δεσμευτεί ότι αν εκλεγεί, θα τελειώσει τον πόλεμο στην Ουκρανία μέσα σε 24 ώρες ενώ έχει απειλήσει ακόμα και να βγάλει τη χώρα του από το ΝΑΤΟ, στην Αθήνα όπως και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, επικρατεί κατάσταση αυξημένης εγρήγορσης.