Στα χαρακώματα...

Καταιγισμός κειμένων και επιστολών στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα λένε προφορικά εντός των οργάνων, τα λένε στις ιδιωτικές συζητήσεις τους ενίοτε ανταλλάσσοντας βαριές κουβέντες, τα λένε στο διαδίκτυο με ψευδώνυμα ή με το ονοματάκι τους, τα καταθέτουν και σε κείμενα για να επισημοποιήσουν το χάσμα που υπάρχει... Η εσωκομματική αντιπολίτευση συνεχίζει να εκφράζει με διάφορους τρόπους τη διαφωνία της με πράξεις και παραλείψεις της ηγεσίας του κόμματος.


Πολλά κατά τη γνώμη της τα θέματα που είναι ανοιχτά και ζητούν απαντήσεις. Ηταν καλό το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών; Το εγχείρημα του Νέου Λαϊκού Μετώπου μπορεί να γίνει ένα μεταδοτικό παράδειγμα και να εφαρμοστεί με κάποια μορφή και στην Ελλάδα; Υπήρχαν στον ΣΥΡΙΖΑ μαύρα ταμεία την εποχή που το κόμμα διοικούσε ο Αλέξης Τσίπρας;


Οι ιδέες του Στέφανου Κασσελάκη για τις αλλαγές στη δομή και τη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ που θα τεθούν προς συζήτηση στο καταστατικό συνέδριο τον Οκτώβριο είναι προς τη σωστή κατεύθυνση; Είναι αυτό που χρειάζεται σήμερα το κόμμα; Είναι λογικό για ένα κόμμα της Αριστεράς η Κεντρική Επιτροπή του, ή όπως αλλιώς θα λέγεται, να συνεδριάζει μόνο δύο φορές τον χρόνο; Μήπως θα οδηγήσουν οι συγκεκριμένες ιδέες αν γίνουν αποφάσεις στη ρευστοποίηση του κόμματος ή, για να το πούμε αλλιώς, μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει ένα κόμμα με χαλαρές διαδικασίες, πλαδαρές δομές, με κοοπτάτσιες και διακοσμητικά καθοδηγητικά όργανα, όπου το κουμάντο θα το έχει ο αρχηγός του και όσοι/ες έχουν αντίθετη γνώμη και μπουν στον πειρασμό να την εκφράσουν δημοσίως θα υποστούν συνέπειες, όπως καθαίρεση, ακόμη και διαγραφή; Θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το καταστατικό συνέδριο το ίδιο όνομα;


Ο Στ. Κασσελάκης στην προηγούμενη φάση αποθέωνε τον θεσμό του κομματικού δημοψηφίσματος, τον παρουσίαζε ως την πεμπτουσία της άμεσης δημοκρατίας και έλεγε ότι δεν θα διστάσει να τον χρησιμοποιήσει με το σκεπτικό ότι τα μέλη και οι φίλοι πρέπει να έχουν άποψη και να τη διατυπώνουν για τα κεντρικά ζητήματα που απασχολούν το κόμμα. Σήμερα γιατί απέρριψε την πρόταση συντρόφων του και μελών της Κεντρικής Επιτροπής για τη διενέργεια δημοψηφίσματος με θέμα την υπόθεση της Κεντροαριστεράς; Αυτά και πολλά άλλα υπάρχουν ως κριτική στην ηγεσία στα κείμενα παραγόντων της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.




Από την πλευρά της η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά με σταθερό ρυθμό στον δρόμο που έχει επιλέξει, ωστόσο καταλαβαίνει ότι αυτό το κλίμα αντιπαράθεσης πρέπει να σταματήσει. Προβληματίζεται για τις μεθόδους που πρέπει να εφαρμόσει. Να σαλπίσει νικηφόρα υποχώρηση και να τηρήσει στάση αναμονής, ελπίζοντας ότι οι αντίπαλοί της δεν θα καταφέρουν να βρουν κοινό βηματισμό και σύντομα θα έχουν απώλειες (συνθηκολόγηση ή ιδιώτευση); Να απαντήσει δηλαδή με τη στρατηγική της εξάντλησης στους απεγνωσμένους αυτοσχεδιασμούς των αντιπάλων της; Να προχωρήσει σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών με διοικητικά μέτρα αναλαμβάνοντας το ρίσκο μιας μετωπικής σύγκρουσης; Να πάει σε επιλεκτικά χτυπήματα στους πιο αδύναμους κρίκους; Την τελευταία εκδοχή φαίνεται να προτείνουν στελέχη και μέλη του κόμματος που στηρίζουν τον πρόεδρο. Με κείμενό τους 70 μέλη του κόμματος, ανάμεσά τους και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, ζητούν την παραπομπή του πρώην υπουργού Χρήστου Σπίρτζη στην Επιτροπή Δεοντολογίας με το ερώτημα της διαγραφής, επειδή, όπως ισχυρίζονται, υπονομεύει με συνεχείς παρεμβάσεις του τον επικεφαλής του κόμματος και βλάπτει την προσπάθειά του να επαναφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά διακυβέρνησης.




● Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να δαμάσει την όρεξή του για ριζικές αλλαγές παντού. Η έπαρση του μοναδικού. Η εσωκομματική αντιπολίτευση με τραυματισμένη τη φιλοδοξία της και με κουρασμένες επιθυμίες φλερτάρει με την πανωλεθρία.


Τάσος Παππάς


efsyn.gr