Αυξήθηκαν οι δωρεές οργάνων και οι μεταμοσχεύσεις - Τι χρειάζεται να γνωρίζουμε Όλο και περισσότεροι βρίσκουν τη δύναμη να κάνουν δωρεά οργάνων.

PEXELS

 


Γράφει η Μαρία Τσιλιμιγκάκη
 


Αυξημένη «κινητικότητα» εμφανίζουν το τελευταίο διάστημα οι μεταμοσχεύσεις στη χώρα μας χάρη στις δωρεές οργάνων… Προ ημερών, γέφυρα ζωής στήθηκε από το Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας, ώστε να δοθούν έγκαιρα τα όργανα δοτή που νοσηλευόταν στη ΜΕΘ. Τα μοσχεύματα έλαβαν δύο συνάνθρωποί μας εντός Ελλάδος.

Ο διοικητής του νοσοκομείου Ανδρέας Κολοκυθάς, σε ανακοίνωσή του ευχαριστεί και συγχαίρει όλο το προσωπικό που συμμετείχε στη σημαντική αυτή δωρεά, καθώς και στην οικογένεια του εκλιπόντος, η οποία παρά τον πόνο της, βρήκε τη δύναμη να δωρίσει τα όργανα του για να σωθούν οι συνάνθρωποί μας. Η λήψη των οργάνων έγινε στο χειρουργείο του Νοσοκομείου Λαμίας από ομάδα χειρουργών και υπό τον συντονισμό των ιατρών της ΜΕΘ Χρήστου Γεωργιάδη και Αθανασίας Τσιρογιάννη, τοπικών συντονιστών του ΕΟΜ, καθώς και με τη βοήθεια της αναισθησιολόγου Βασιλικής Τσεκούρα, μαζί με όλο το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό της ΜΕΘ και του χειρουργείου.


Στην Κρήτη πιο πρόσφατη δωρεά οργάνων ήταν 73χρονης στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο (ΠΑΓΝΗ) ενώ άλλες 11 δωρεές οργάνων έχουν πραγματοποιηθεί μόνο στον νομό Ηρακλείου, εξ αυτών 7 στο ΠΑΓΝΗ και 4 στο Βενιζέλειο Γενικό Νοσοκομείο, σύμφωνα με το τοπικό μέσο neakriti.gr. Μάλιστα σε διάστημα 20 ημερών πραγματοποιήθηκαν στο ΠΑΓΝΗ τρεις δωρεές.

Όπως τονίζουν από τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων:Η πιθανότητα να χρειαστούμε εμείς οι ίδιοι, κάποια στιγμή της ζωής μας, ένα μόσχευμα είναι πολύ μεγαλύτερη από την πιθανότητα να δωρίσουμε τα όργανα μας μετά θάνατον.
Η δωρεά οργάνων πραγματοποιείται μόνο από εγκεφαλικά νεκρούς ασθενείς που νοσηλεύονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση που ισοδυναμεί με τον θάνατο και δεν έχει καμία σχέση με τις χρόνιες «φυτικές» καταστάσεις.
Όργανα από πολλούς δυνητικούς δότες δεν αξιοποιούνται επειδή δεν είχαν συζητήσει ποτέ εν ζωή με την οικογένειά τους τη θετική τους στάση απέναντι στη δωρεά οργάνων.
Η πιστοποίηση του εγκεφαλικού θανάτου γίνεται από 3 ιατρούς διαφορετικών ειδικοτήτων (αναισθησιολόγο, νευρολόγο ή νευροχειρουργό και τον θεράποντα ιατρό του ασθενούς) με πολλές ειδικές και αλάνθαστες κλινικές και εργαστηριακές δοκιμασίες και επαναλαμβάνεται μάλιστα 2 φορές μετά από τουλάχιστον ένα 6ωρο από την πρώτη διάγνωση. Στην ομάδα των ιατρών που διαγιγνώσκουν τον θάνατο δεν συμμετέχει ιατρός μεταμοσχευτικής ομάδας, ούτε του Ε.Ο.Μ., διότι η διαδικασία της διάγνωσης του εγκεφαλικού θανάτου είναι ανεξάρτητη από το ενδεχόμενο της δωρεάς οργάνων και αποτελεί καθήκον των ιατρών της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.).
Στη σοβαρή εγκεφαλική βλάβη ή στη φυτική κατάσταση, δεν λειτουργεί ο φλοιός του εγκεφάλου, ενώ η λειτουργία του εγκεφαλικού στελέχους διατηρείται ικανοποιητική. Στην περίπτωση αυτή ο ασθενής διατηρεί μεν αυτόματη αναπνοή και καρδιαγγειακή λειτουργία, στερείται όμως συνείδησης. Ο εγκεφαλικός θάνατος είναι άλλο πράγμα: Στον εγκεφαλικό θάνατο παύει να λειτουργεί το εγκεφαλικό στέλεχος. Η διάκριση μεταξύ των δύο καταστάσεων είναι ιατρικώς ευδιάκριτη και σε καμία περίπτωση άνθρωποι σε φυτική κατάσταση δεν θεωρούνται νεκροί, άρα ούτε και δυνητικοί δότες οργάνων.