Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Το ξεκίνησε η Μαρία Αντουανέτα, με το παντεσπάνι που σύστηνε σε όσους έλεγαν ότι δεν έχουν ψωμί - έτσι της αποδίδεται τουλάχιστον. Μετά η πατέντα ήλθε στα μέρη μας, με τον Άδωνι που έκρινε ότι δεν χρειάζεται να έχεις λεφτά στην τσέπη, γιατί θα αγοράζεις μακαρόνια και «θα γίνεις 300 κιλά».
Ο Σκρέκας, διάδοχός του στο υπουργείο που παρακολουθεί -από μακριά- την ακρίβεια, το αναβάθμισε με την ευρεσιτεχνία: παίρνεις μικρότερο αρνί και σου έρχεται φτηνότερα.
Ο Μητσοτάκης το πήγε σε άλλη διάσταση, κόβοντας στη μέση ένα κιλό φέτα και ρίχνοντας αντιστοίχως την τιμή της για να αποστομώσει όσους τη βρίσκουν ακριβή.
Τώρα η Σοφία Βούλτεψη το επικαιροποίησε: αν σου πέφτει ακριβό το εισιτήριο στο καράβι για το νησί -παρ' ότι ο Στυλιανίδης βρίσκει ότι μόνο στα ταχύπλοα συμβαίνει- μπορείς να ασκήσεις το «ανθρώπινο δικαίωμα» των διακοπών, σε μέρη που δεν χρειάζονται καράβι: «Στο χωριό και την ενδοχώρα».
Επιμένει ότι, αν μιλάμε για ακρίβεια την Ελλάδα, τι να πουν και στο Βερολίνο: Πήγε η ίδια και πλήρωσε 32 ευρώ, για ένα σνίτσελ - «να τοοοσο», με το συμπάθιο, κατά τη δική της περιγραφή με τα χέρια.
Της διέφυγε, όμως, οι μισθοί στη Γερμανία είναι διπλάσιοι και βάλε, οπότε ο τρόπος να βγάλει φτηνή την εγχώρια σπαλομπριζόλα ήταν μάλλον ατυχής.
Η Σοφία -που επί Σαμαρά είχε αρνηθεί να γίνει υφυπουργός του Γεωργιάδη- είναι από τα αγαπημένα πολιτικά τρολ του Νεομητσοτακισμού. Και τι δεν έχει πει ο στόμας της.
Σε πόσους τηλεοπτικούς καυγάδες δεν έχει πάρει μέρος. Σε πόσες ακροδεξιές ονειρώξεις δεν έχει προσφέρει διέξοδο, ως υφυπουργός Μετανάστευσης.
Αλλά αυτό με τις διακοπές στο χωριό, είναι η κορωνίδα στα Άπαντα του δημοσίου λόγου της.
Αυτά -από την κυρία του Λουδοβίκου που έχασε το κεφάλι της η έρμη, από τους νταβραντισμένους από το παντεσπάνι επαναστάτες του Ροβεσπιέρου, μέχρι την υφυπουργό του Μητσοτάκη που συστήνει στους μη έχοντας βουνό για διακοπές- δεν προσφέρονται για πλάκα.
Είναι ανατριχιαστικά, καθώς προέρχονται από μια κυβέρνηση που έχει διακατέχεται από τη νοοτροπία του πατρικίου, που ενοχλείται από την πενία του πληβείου,την οποία του προκαλεί η ίδια.
Είναι η αντίληψη που διακρίνει όσους δεν χρειάζεται να μετρήσουν τα λεφτά τους πριν μπουν στο σούπερ μάρκετ. Σιτίζονται σε εστιατόρια ,που ο λογαριασμός για τέσσερα άτομα έρχεται όσο μισό μηνιάτικο μισθωτού. Πληρώνουν ακριβά δίδακτρα, εντός ή εκτός Ελλάδας, για τα παιδιά τους, νοσηλεύονται σε λουξ θεραπευτήρια…
Η ιδέα που έχουν για τους άλλους, είναι τόσο εξευτελιστική, όσο η ιδέα που είχε η οικογένεια Μητσοτάκη τον καιρό της καραντίνας: τη χαρακτήριζε «κοκούνιν» και « ευκαιρία για ποιοτικό χρόνο στο σπίτι»
Η Βούλτεψη -με βάση το πόθεν έσχες της- δεν προέρχεται από την ταξική αριστοκρατία, που δίνει τον τόνο στη σημερινή ΝΔ. Σπεύδει όμως να της προσφέρει υπηρεσίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου