Τώρα, κλάφ’ τα Χαράλαμπε…

Η Ελενα Ακρίτα δήλωσε ότι διαφωνεί με την αντικατάσταση Φάμελλου, μετά ξεκαθάρισε ότι στηρίζει Κασσελάκη, μετά υπερψήφισε τον Νίκο Παππά και μετά εξέφρασε τη βαθιά ευγνωμοσύνη της στα social media για τον Σ. Φάμελλο... Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ σε μια πρόταση…
Για την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να ειπωθούν πολλά που δεν είναι οφθαλμοφανή. Το βασικό ερώτημα, που αφορά και την ουσία της υπόθεσης, είναι αν όλα αυτά που συμβαίνουν είναι μια κρίση που κάποια στιγμή ίσως ξεπεραστεί ή είναι το τελευταίο στάδιο πριν από μια νέα μεγάλη διάσπαση ή τη διάλυση του κόμματος που υπάρχει μέχρι σήμερα. Οι ενδείξεις δεν δείχνουν για την ώρα προς την πρώτη εκδοχή. Ούτε είμαι βέβαιος ότι θα προκύψει λύση με μια νέα εκλογή ηγεσίας. Είτε επανεκλεγεί ο Κασσελάκης, είτε όχι.


Ας πάρουμε το ενδεχόμενο ότι για όλα τα κακά του κόσμου (και του ΣΥΡΙΖΑ) φταίει ο Κασσελάκης. Δηλαδή πως είναι ό,τι ακριβώς τον κατηγορούν οι εσωκομματικοί επικριτές του: ανεπαρκής για αρχηγός, αλαζόνας, αυταρχικός, άσχετος με τη χώρα και την Αριστερά, «ελαφρύς», lifestyle και ακατάλληλος. Οι υπόλοιποι που δηλητηριάζουν καθημερινά και «τοξικολογούν μετ’ ευτελείας» (σ.σ. το «φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας» δεν ισχύει εδώ και καιρό) δημοσίως για το κόμμα τους τι ακριβώς είναι; Εχουν κάποιον καλύτερο για αρχηγό; Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα ή την Αχτσιόγλου επικεφαλής θα έπαιρνε λιγότερο ή περισσότερο από 15% στις ευρωεκλογές; Οι περισσότεροι γνωρίζουν τη (δυσάρεστη γι’ αυτούς) απάντηση αν ρωτήσουν ειλικρινώς τον εαυτό τους.


Εχει ξαναγίνει να εκλέγεται άνετα ένας αρχηγός κόμματος από τη βάση και οι τρεις από τους πέντε συνυποψηφίους του να αποχωρούν μόλις χάσουν, αφού κάνουν πρώτα το κόμμα άνω κάτω; Εχει ζητήσει σε άλλο κόμμα κάποιος πρώην αρχηγός την παραίτηση του φρεσκοεκλεγμένου νυν δύο ώρες πριν μιλήσει στο συνέδριο του κόμματος; Ασχολείται με κάτι άλλο ο Κασσελάκης εδώ και έναν χρόνο πέρα από το κομματικό, οργανωτικό, οικονομικό και ιδεολογικό μπάχαλο που άφησε πίσω του ο Αλέξης Τσίπρας;


Και μιας και ο λόγος για τον πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος εμφανίζεται τύποις αμέτοχος μπροστά στο νέο εσωκομματικό μπάχαλο που εξελίσσεται σε ζωντανή μετάδοση, δεν ξέρω αν ισχύουν όσα λένε οι νυν προεδρικοί, ότι δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας, μέσω των «87» και όχι μόνο, επιδιώκει έναν μικρό και προβληματικό ΣΥΡΙΖΑ προωθώντας σενάρια μιας ευρύτερης κεντροαριστερής συμμαχίας με το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να επανέλθει στο προσκήνιο ως υποψήφιος αρχηγός και να κάνει το περίφημο rebranding του. Και απορώ γιατί δεν ξέρω πολλούς πασόκους ή κεντροαριστερούς που θα ψήφιζαν Τσίπρα στις επόμενες εθνικές εκλογές και ούτε μπορώ να φανταστώ γιατί αυτός που έχανε συνεχώς από τον Μητσοτάκη επί 8 χρόνια σε γκάλοπ και κάλπες (με 23 μονάδες την τελευταία φορά) θα τον κερδίσει κάποια στιγμή στο μέλλον ή θα ξαναχάσει, με… 33 μονάδες αυτή τη φορά.






Από την άλλη πλευρά δεν έχει κάνει τραγικά λάθη και ο πολιτικά άπειρος Στέφανος Κασσελάκης; Προφανώς, διαφορετικά το κόμμα δεν θα ήταν σε αυτή την κατάσταση σήμερα. Ποιος θα ασχοληθεί με τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ όταν αυτό που κυριαρχεί σε επικοινωνιακό επίπεδο, με ευθύνη και του προέδρου που δίνει τις αφορμές, είναι η παραπολιτική; Μπορούν να γίνουν σημαντικές αλλαγές στο κόμμα μέσω τηλεδιάσκεψης μεταξύ θερινών διακοπών και γαμήλιων εκδηλώσεων; Από την άλλη πλευρά έχει ξαναγίνει διορισμένα από τον πρόεδρο πολιτικά στελέχη σε κορυφαίες θέσεις να τα στυλώνουν και να λένε «δεν φεύγω»; Ή να αρνούνται να παραμερίσουν για να γίνει βουλευτής ο πρόεδρος του κόμματος; Πραγματικά είναι να απορείς…






Ισως έχει δίκιο ο στιχουργός Νίκος Μωραΐτης που έγραψε: «Παιδιά, μην το κουράζουμε άλλο. Τον Κασσελάκη απλά στηθήκατε και τον ψηφίσατε για Πρόεδρο. Πρόεδρος δεν έγινε ποτέ. Το κόμμα ήταν, είναι και θα είναι του Τσίπρα. Ο Τσίπρας πήρε το κόμμα στο 4%, το πήγε στο 36%, θα το ξαναπάει στο 4%. Δικό του είναι, βάζει φωτιά και το καίει, άμα γουστάρει. Και γουστάρει. Και το έχει αποφασίσει». Η ίδια η ζωή θα αποδείξει σύντομα αν ο Μωραΐτης έχει όντως δίκιο.


Χάρης Ιωάννου


efsyn.gr