Φοιτητικό σπίτι: Πόσο κοστίζει το ενοίκιο - Οι «απαγορευμένες» περιοχές και η νέα τάση Αυξημένα τα ενοίκια σε φοιτητικά σπίτια και ταυτόχρονα δυσεύρετα.

INTIME
 


Ο χάρτης της φοιτητικής στέγης και των ενοικίων έχει μεταβληθεί δραματικά τα τελευταία επτά χρόνια, με τη βραχυχρόνια μίσθωση να επιβαρύνει περαιτέρω τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς.

Καθώς πλησιάζει η έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς, το άγχος των ελληνικών οικογενειών για την εύρεση φοιτητικής στέγης κορυφώνεται. Οι οικογένειες βρίσκονται αντιμέτωπες με μια δύσκολη εξίσωση, καθώς οι τιμές των ενοικίων στις μεγαλύτερες φοιτητουπόλεις της Ελλάδας συνεχίζουν να αυξάνονται.


Συγκεκριμένα από το 2017 μέχρι σήμερα, οι τιμές των ενοικίων στις φοιτητικές περιοχές του νομού Αττικής έχουν αυξηθεί κατά 75%. Η Πάτρα καταγράφει τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση με 63%, ενώ η Θεσσαλονίκη ακολουθεί με αύξηση 55% για διαμερίσματα έως 50 τ.μ.
Φοιτητική στέγη: Οι τιμές των ενοικίων στην ΑττικήΣτο κέντρο της Αθήνας, το 90% των διαθέσιμων προς μίσθωση ακινήτων κοστίζουν πάνω από 400 ευρώ το μήνα.
Στα δυτικά προάστια, το 80% των διαθέσιμων ακινήτων ενοικιάζεται επίσης πάνω από 400 ευρώ το μήνα.
Στα νότια προάστια, το 90% των ακινήτων προς μίσθωση κοστίζουν άνω των 400 ευρώ το μήνα.
Στον Πειραιά, το 60% των διαθέσιμων προς μίσθωση ακινήτων υπερβαίνει τα 400 ευρώ το μήνα.

Οι υψηλότερες τιμές ενοικίασης στην Αθήνα εντοπίζονται σε περιοχές όπως το Κολωνάκι – Λυκαβηττός, το Μετς, το Κουκάκι, η Δάφνη, το Γουδί και τα Ιλίσια.

Περιοχές όπως το Κουκάκι, ο Νέος Κόσμος και αρκετές περιοχές του ιστορικού κέντρου της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, εμφανίζουν μειωμένη διαθεσιμότητα σπιτιών (λόγω βραχυχρόνιας μίσθωσης) και αυξημένες τιμές.
Παραδείγματα ενοικίων σε φοιτητικές περιοχές της Αθήνας και της Περιφέρειας










Ο Θεμιστοκλής Μπάκας, Πρόεδρος του Πανελλαδικού Δικτύου E-Real Estates, ανέλυσε (OPEN TV) την κατάσταση της αγοράς φοιτητικών κατοικιών ενόψει της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς, και τα συμπεράσματα είναι απογοητευτικά.

Πέρυσι, αυτήν την περίοδο, η διαθεσιμότητα φοιτητικών κατοικιών με ενοίκιο έως 300 ευρώ ήταν στο 2,89% (10% το 2022). Φέτος, τα στοιχεία δείχνουν ότι η αναζήτηση κατοικιών άνω του 1ου ορόφου, έως 50 τ.μ., με ζητούμενο μίσθωμα έως 300 ευρώ στην Αθήνα, ειδικά στις φοιτητικές περιοχές, έχει σχεδόν εξαφανιστεί, αγγίζοντας το 0,8%.


Στη Θεσσαλονίκη, οι διαθέσιμες κατοικίες άνω του 1ου ορόφου και έως 50 τ.μ., με μίσθωμα έως 300 ευρώ, αντιστοιχούν μόλις στο 8,92% (11,31% το 2023, 12,6% το 2022) των συνολικών διαθέσιμων ακινήτων αυτής της κατηγορίας.

Στη συμπρωτεύουσα, οι τιμές για ένα ακίνητο 30–45 τ.μ. κυμαίνονται από 300 έως 600 ευρώ το μήνα, ενώ για ένα ακίνητο 50–60 τ.μ., οι τιμές κυμαίνονται από 450 έως 750 ευρώ το μήνα.

Στην Πάτρα, μπορεί κανείς να βρει σπίτι έως 25 τ.μ. με 270 ευρώ το μήνα, ενώ τα μεγαλύτερα διαμερίσματα 50–60 τ.μ. κοστίζουν περίπου 600 ευρώ το μήνα. Στις συνοικίες, όπως τα Ζαρουχλέικα και το Ψαροφάι, ακίνητα 40–50 τ.μ. ενοικιάζονται από 300 έως 400 ευρώ το μήνα.


Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) έχει επανειλημμένα ζητήσει από τους υπουργούς Παιδείας να δώσουν προτεραιότητα στη βοήθεια των πρωτοετών φοιτητών και των γονιών τους στην εύρεση αξιοπρεπών και αποτελεσματικών λύσεων στέγασης.

Σύμφωνα με τον Γραμματέα Ενημέρωσης της Ομοσπονδίας, τα σημαντικά ζητήματα που προκύπτουν σχετικά με τη φοιτητική στέγη στην Ελλάδα είναι:Αύξηση τιμών ενοικίων: Οι τιμές για κατοικίες κατάλληλες για φοιτητική μίσθωση έχουν καταγράψει συνεχείς αυξήσεις από το 2017 σε πολλές περιοχές της χώρας.
Περιορισμένη διαθεσιμότητα: Υπάρχει περιορισμένη προσφορά κατοικιών τόσο στον ιδιωτικό τομέα όσο και στις κρατικές φοιτητικές εστίες. Η αύξηση των αποδόσεων και της ζήτησης για βραχυχρόνιες τουριστικές μισθώσεις έχει οδηγήσει πολλά μικρά ακίνητα προς αυτή την κατεύθυνση, περιορίζοντας τη διαθεσιμότητα για φοιτητές.
Αναξιοποίητα κενά ακίνητα: Χιλιάδες κενά ακίνητα, είτε δημόσια, τραπεζικά είτε ιδιωτικά, παραμένουν αναξιοποίητα, αν και θα μπορούσαν να προσφέρουν λύση στο πρόβλημα της διαθεσιμότητας.
Νέα τάση επιλογής σχολών και συγκατοίκησης: Αυξάνεται η τάση επιλογής πανεπιστημιακών σχολών κοντά στην κύρια κατοικία των φοιτητών, κυρίως σε αστικά κέντρα, καθώς και η προτίμηση στη συγκατοίκηση, λόγω του αυξημένου επιδόματος φοιτητικής στέγης.