Εθνικός κίνδυνος η ανεξέλεγκτη χρήση των drones πυρασφάλειας Τα καίρια ερωτήματα που είναι ψιλά γράμματα για τους διαχειριστές δημοσίου χρήματος και συμφέροντος.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ / EUROKINISSI

 
 

Βγαίνει ο κάθε Δήμαρχος και ο κάθε πικραμένος και καυχώνται για τις κάμερες και τα drones που σηκώνουν πάνω απο τις πόλεις τους για την πυροπροστασία! Και να πώς πετάνε! Και να πώς κάνουν σάρωση! Και να πώς εντοπίζουν εγκαίρως τη φωτιά που ωστόσο μπαίνει μέσα στον αστικό ιστό! Επίδειξη στην επίδειξη. Φρου-φρου και αρώματα...

Αλλά εδώ τίθενται διάφορα καίρια ερωτήματα:Ποια η προέλευση και η τεχνολογική δυνατότητα που έχουν τα συγκεκριμένα ηλεκτρονικά μάτια;
Τι πιστοποίηση έχουν;
Το υλικό που αποθηκεύουν υπάρχει δυνατότητα να το λαμβάνει αυτόματα και η κατασκευάστρια εταιρία ή η χώρα προέλευσης;
Υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες ώστε ζωτικές πληροφορίες να μην διαρρέουν σε άλλη χώρα που μπορεί να μην είναι φιλική στην Ελλάδα ή στην Συμμαχία; Για παράδειγμα, πόσο ήσυχοι και ασφαλείς μπορούν να αισθανθούν οι Αμερικανοί στην βάση της Σούδας, εάν κάποια στιγμή αντιληφθούν ότι πετάει πάνω από τα κεφάλια τους ένα drone κινεζικής κατασκευής που το έχει αγοράσει ή επινοικιάσει ο οικείος Δήμος για αποστολές πυρασφάλειας; Νομίζω την καταλαβαίνετε την απάντηση: Οι Αμερικανοί δεν θα νιώσουν καθόλου ήσυχοι και ασφαλείς. Απεναντίας θα ξεσηκωθούν!

Αλλά αυτά τα θέματα είναι ψιλά γράμματα για τους διαχειριστές δημοσίου χρήματος και συμφέροντος. Για το μόνο που πασχίζουν είναι να στήσουν «φωτογραφικούς» διαγωνισμούς προς ίδιον όφελος.


Προχτές ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, πάνω στον οίστρο του, υπερασπιζόμενος την αναγκαιότητα να γεμίσουν οι δρόμοι και οι λοιποί δημόσιοι χώροι με κάμερες, τον ακούσαμε να λέει ότι παρακολουθεί προσωπικά την πορεία εξέλιξης του διαγωνισμού για την προμήθεια των καμερών. Άραγε τι παρακολουθεί; Την μάρκα, να είναι ή να μην είναι «φωτογραφικός» ο διαγωνισμός; Το ζητούμενο είναι να ασχοληθεί σοβαρά κάποιος για τη διασφάλιση του υλικού που θα καταγράφουν οι κάμερες και τα drones ώστε να μην πηγαίνει και σε ξένα χέρια που γίνονται μαχαίρια.

- Αλλά τι ψάχνω τώρα; Ψύλλους στ' άχυρα...

Ψιλά γράμματα για όσους συμβιβάζονται με την ιδέα ότι η πολιτική έχει πια μετατραπεί σε Family Business


Δ.Β.