Μαριάννα Τόλια
Οι βιομήχανοι της βόρειας Ελλάδας ζήτησαν από τον Κυρ. Μητσοτάκη μέτρα για το υπέρογκο κόστος ενέργειας, αλλά αυτός τους παρέπεμψε για λύση στην ΕΕ.
Την περασμένη εβδομάδα, ενόψει της ΔΕΘ, ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδας (ΣΒΕ) και η πρόεδρός του Λουκία Σαράντη είχαν εθιμοτυπική συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αν και δεν έλειψαν τα χαμόγελα, οι βιομήχανοι της βόρειας Ελλάδας παρέδωσαν στον πρωθυπουργό ένα υπόμνημα, στο οποίο μεταξύ άλλων τόνιζαν ότι παρά το ειδικό βάρος της βιομηχανίας για την ανάπτυξη της χώρας απουσιάζουν τα θετικά κυβερνητικά μέτρα, ιδίως δε τα μέτρα για το μείζον πρόβλημα που είναι το «υπέρογκο κόστος ενέργειας».
Στο υπόμνημά τους οι βιομήχανοι της βόρειας Ελλάδας ανέφεραν ότι για να αλλάξει το παραγωγικό υπόδειγμα της χώρας «πρέπει να γίνουν ορισμένα βήματα για τη ρεαλιστική προσέγγιση και αντιμετώπιση των μεγαλύτερων προκλήσεων που σήμερα αντιμετωπίζουν οι βιομηχανικές επιχειρήσεις», εκ των οποίων η μεγαλύτερη είναι το «υπέρογκο κόστος ενέργειας».
Και συνέχιζαν: «Οι πρόσφατες διακυμάνσεις στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και η εκτόξευση των τιμών χονδρικής, που σε ορισμένες στιγμές υπερβαίνουν τα 750 ευρώ η μεγαβατώρα, δημιουργούν εκ των πραγμάτων αύξηση στο κόστος διαμόρφωσης της τελικής τιμής προϊόντων. Αποτέλεσμα της υπέρογκης αύξησης είναι ενεργοβόρες βιομηχανικές επιχειρήσεις να τίθενται εκτός ανταγωνισμού, και πολλές σχεδιάζουν την παύση εργασίας. Οι αρνητικές επιπτώσεις στην εθνική οικονομία και στις τοπικές κοινωνίες, τόσο από ανεπάρκεια εφοδιασμού σε ενέργεια όσο και σε αυξημένα τιμολόγια ενέργειας, θα διευρύνουν περαιτέρω τις σημερινές περιφερειακές ανισότητες και τη λαϊκή δυσαρέσκεια, ενώ θα οδηγήσουν σε αύξηση του πληθωρισμού και σε επιβάρυνση στις τιμές των καταναλωτών».
Κατέληγαν δε με μια πρόταση για τη δημιουργία μόνιμου μηχανισμού στήριξης της βιομηχανίας για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων στην εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, όπως κάνουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και τη δημιουργία εργαλείων υποστήριξης στην πράσινη μετάβαση που αποδεικνύεται ότι στοιχίζει πολύ.
Υπάρχει κάτι νέο σε όλα αυτά; Τίποτε. Στα τρία τελευταία χρόνια, από τότε δηλαδή που ο Κωστής Χατζηδάκης έφτιαξε ένα target model αλά ελληνικά που επιτρέπει να τιμολογείται όλο το ηλεκτρικό ρεύμα μέσα από το Χρηματιστήριο Ενέργειας χωρίς να υποχρεώνει τους παραγωγούς να δίνουν ρεύμα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις με διμερή συμβόλαια, με το πρόσχημα μιας κρίσης οι τιμές του ρεύματος αποτελούν μείζον πρόβλημα και για τα νοικοκυριά και για τις επιχειρήσεις.
Η Λουκ. Σαράντη ως επικεφαλής των βιομηχανιών βόρειας Ελλάδας και ο Αντώνης Κοντολέων για λογαριασμό της ΕΒΙΚΕΝ που εκπροσωπεί τη βαριά ενεργοβόρα βιομηχανία έχουν θέσει κατ’ επανάληψη το πρόβλημα του υπέρογκου στη χώρα μας ενεργειακού κόστους τα χρόνια αυτά… πλην ματαίως. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τη στρατηγική της βίαιης απολιγνιτοποίησης, επέλεξε να παραδώσει την ενεργειακή πολιτική της χώρας σε ένα καρτέλ τεσσάρων παραγωγών φυσικού αερίου που βγάζουν υπερκέρδη σε βάρος της εθνικής οικονομίας, της βιομηχανίας και του κόσμου και δεν αλλάζει τη θέση της.
Πληθαίνουν τα λουκέτα
Ετσι νομοτελειακά σχεδόν βάζουν διαδοχικά λουκέτα στα εργοστάσιά τους, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ξένες πολυεθνικές και ελληνικές ιστορικές βιομηχανίες, παρότι προηγουμένως άντεξαν στην κρίση. Στο διάστημα 2020-24 έχουν μπει δέκα λουκέτα: στα εργοστάσια της Schneider Electric στα Οινόφυτα, της Pipelife στη Θήβα, της BSH-Πίτσος στου Ρέντη, της Crown Hellas Can σε Πάτρα και Κόρινθο, της Reckitt Benckiser στο Βασιλικό Χαλκίδας, της Tupperware στη Θήβα, της υαλουργίας Γιούλα στο Αιγάλεω, της Sonoco Hellas στο Κιλκίς, της κλωστοϋφαντουργίας Fieratex στο Κιλκίς και την περασμένη εβδομάδα, μετά τη συνάντηση ΣΒΕ – Μητσοτάκη, της Continental στον Βόλο.
Στις ανακοινώσεις για τα λουκέτα οι διοικήσεις της Γιούλα και της Sonoco Hellas έκαναν μάλιστα ρητή αναφορά στο πρόβλημα του υψηλού ενεργειακού κόστος που καθιστά μη ανταγωνιστική τη βιομηχανία στην Ελλάδα, ενώ η Sonoco κάρφωσε εμμέσως πλην σαφώς την προκλητική αδιαφορία της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τη βιομηχανία, αποκαλύπτοντας ότι για να μην κλείσει το εργοστάσιο η ελληνική θυγατρική πραγματοποίησε επένδυση ύψους 3 εκατ. ευρώ στην αυτοπαραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για να μειώσει το υπέρογκο ενεργειακό κόστος αλλά ο ΔΕΔΔΗΕ αρνήθηκε να την εντάξει στο δίκτυό του επικαλούμενος έλλειψη χωρητικότητας.
Ουραγός στην Ευρώπη
Υπό αυτούς τους όρους δεν αποτελεί έκπληξη ότι η Ελλάδα παραμένει βιομηχανικός ουραγός της Ευρώπης, καθώς η συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ περιορίζεται σε μας στο 9,1% έναντι 15-20% στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με περσινή μελέτη του ΙΟΒΕ. Ούτε θα αποτελεί έκπληξη αν κατρακυλήσει ακόμη πιο κάτω, αφού σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΙΟΒΕ για τη βιομηχανία (Μάιος 2024), η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα είναι από 21% έως 200% υψηλότερη σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και 199% υψηλότερη από την τιμή των διασυνδεμένων χωρών της κεντρικής Ευρώπης (Αυστρία, Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία).
Με δυο λόγια, η ελληνική βιομηχανία δεν μπορεί να αντέξει όταν η ελληνική χονδρεμπορική τιμή πάει από υψηλό σε υψηλό και γίνεται πλέον ανοιχτά λόγος για μια νέα ενεργειακή κρίση που πλήττει ειδικώς ορισμένες χώρες της ανατολικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης λόγω των υψηλών εισαγωγών ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να σώσει την κατάσταση με αλλαγές στο ελληνικό target model, αλλά δεν θέλει. Αυτό καταλαβαίνουμε όταν για να δείξει τάχα ότι κάτι κάνει παραπέμπει το θέμα προς επίλυση στην Ευρώπη – όπως είχε κάνει ο Κυρ. Μητσοτάκης προεκλογικά με τις τιμές στα προϊόντα των πολυεθνικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου