Κυβέρνηση-θεατής των κρίσεων...

Πώς επιβιώνει μια χώρα που ζει στο τρενάκι του τρόμου; Πώς νιώθουν οι πολίτες όταν χρειάζεται συνεχώς να είναι προσδεδεμένοι γιατί η πτήση της ζωής τους έχει συνεχείς αναταράξεις;...Από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης επιβιώνουμε όλοι χωρίς ανάσα και πέραν των δικών μας ενδημικών κρίσεων μοιραζόμαστε και κάποιες άλλες -όπως η περιβαλλοντική- με την ανθρωπότητα.


Και το χειρότερο είναι πως η ελληνική πολιτεία -κυρίως η πολιτική ηγεσία, αλλά και η γραφειοκρατία, οι μηχανισμοί δηλαδή- ούτε διδάσκεται ούτε αποτελεσματικότερη γίνεται μέσα από αυτές τις αλλεπάλληλες και πολυεπίπεδες δοκιμασίες.


Ετσι μοιάζει να έχει γίνει και η κρίση συνήθειά μας. Εχει σχεδόν κανονικοποιηθεί δηλαδή το γεγονός ότι το καλοκαίρι καιγόμαστε, τον χειμώνα πνιγόμαστε, τα πάντα γύρω μας ξεχαρβαλώνονται –κι όποιος αντέξει κυριολεκτικά. Το παράδειγμα της Θεσσαλίας και της καταστροφής που έφερε η πλημμύρα «Daniel» είναι χαρακτηριστικό και αποδεικνύει πόσο αποτυχημένο είναι το ελληνικό κράτος.


Ο μεγαλύτερος και παραγωγικότερος κάμπος της χώρας εξαφανίστηκε κάτω από το νερό και μαζί του αφανίστηκαν οι καλλιέργειες, τα ζώα, τα σπίτια και οι ζωές των κατοίκων. Και οι άνθρωποι αυτοί που έχασαν τα πάντα μέσα στο νερό δύο φορές σε τρία χρόνια, με ευθύνη και του κράτους που δεν είχε κάνει όλα όσα όφειλε για να θωρακίσει την περιοχή, τώρα πρέπει να αντιμετωπίσουν όλες τις αβελτηρίες και τις ανεπάρκειές του.


Πόσο στηρίζει η κυβέρνηση την ανάγκη των κατοίκων για υποστήριξη; Ποσώς. Πόσο έχει προχωρήσει στην προστασία της περιοχής από μελλοντικές πλημμύρες; Ουδόλως. Πόσοι κάτοικοι έχουν ξαναμπεί στα σπίτια τους; Ελάχιστοι. Πόσοι έχουν ρευστότητα για να συνεχίσουν τις δουλειές τους; Λίγοι. Πόσες επιχειρήσεις κάνουν τζίρο ώστε να επιβιώνουν; Μετρημένες στα δάχτυλα. Πόσες υποδομές έχουν αποκατασταθεί; Μονάχα οι σχολικές. Οι οδικές και οι σιδηροδρομικές είναι ακόμα στα χαρτιά.




Αν προσθέσει κανείς σε αυτό το τοπίο και τη λειψυδρία και την πανώλη των αιγοπροβάτων, γίνεται σαφές πως πρόκειται για μια τραγωδία. Το ελληνικό κράτος και η κυβέρνηση όχι μόνο απέτυχαν να προστατεύσουν ως όφειλαν τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών, αλλά και να διαχειριστούν με επάρκεια και αποτελεσματικότητα την κρίση που ξέσπασε μετά.


Efsyn.gr