Καταρρέει το success story της κυβέρνησης...

 

Λίγες μέρες πριν από την παρουσία και τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, το οικονομικό success story της κυβέρνησης είναι σε διαδικασία κατάρρευσης... Διότι «μπορείς να εξαπατάς όλους για λίγο καιρό, λίγους για πάντα, αλλά όχι όλους για πάντα». Οι στατιστικές ήταν από καιρό εκεί για να προειδοποιούν, αλλά η ώρα να ξεφτίσει το κυβερνητικό «μεγάλο αφήγημα» ήρθε όταν η σκληρή καθημερινότητα δίδαξε την πλειονότητα των πολιτών πως αυτό το «μεγάλο αφήγημα» είναι απατηλό.

Εν αρχή, λοιπόν, ήσαν οι… δημοσκοπήσεις. Με πρώτη και καλύτερη –και πιο… επιδραστική– αυτή των ευρωεκλογών, που κατέγραψε την απροσδόκητη σε έκταση φθορά της κυβέρνησης. Στη συνέχεια, η ποιοτική ανάλυση της ψήφου αλλά και όλες οι δημοσκοπήσεις την περίοδο μετά τις εκλογές και μέχρι πρόσφατα δείχνουν το ίδιο πράγμα: ότι η κυβερνητική φθορά μεγαλώνει, ότι η βάση της είναι τα προβλήματα της «καθημερινότητας του πολίτη» και ότι η οικονομία είναι η κατεξοχήν βάση αυτών των προβλημάτων.

Είναι καταδικαστικό για το οικονομικό success story της κυβέρνησης ότι στο κέντρο της λαϊκής δυσαρέσκειας είναι η ακρίβεια. Διότι εκεί κρύβεται η ουσία της οικονομικής πολιτικής: όταν το εισόδημα δεν επαρκεί για την κάλυψη των βασικών αναγκών των πολιτών, όταν αναγκάζονται να περικόπτουν θεμελιώδεις ανάγκες, τότε οι διακηρύξεις και η παραπειστική χρήση των στατιστικών στοιχείων δεν πείθουν κανέναν.

Η μεγάλη δυσαρέσκεια για την ακρίβεια συνοψίζει τη «μαύρη αλήθεια» της οικονομικής πολιτικής: η οικονομία «δουλεύει» εις βάρος των μισθωτών και των λαϊκών νοικοκυριών· κι αφού οι κυβερνώντες λένε ότι «πάει καλά», αυτό σημαίνει ότι «δουλεύει» υπέρ κάποιων άλλων.

Υπέρ ποιων; Σε αυτό το ερώτημα, δυστυχώς για την κυβέρνηση, απάντηση δεν δίνουν μόνο τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, αλλά και οι προσλαμβάνουσες των ίδιων των πολιτών. Οι ανακοινώσεις της Eurostat και της ΕΛΣΤΑΤ, οι εκθέσεις και μελέτες του ΚΕΠΕ, του ΙΟΒΕ, των Ινστιτούτων ΓΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ, αλλά και εταιρειών έρευνας για τις τιμές τροφίμων και καταναλωτικών προϊόντων και τις καταναλωτικές συνήθειες των πολιτών, οικοδομούν σε διαρκώς διευρυνόμενη κοινωνική βάση την κοινή πεποίθηση ότι ύστερα από τα Μνημόνια, στην περίοδο της «ανάπτυξης», η αναδιανομή υπέρ των κερδών και εις βάρος των μισθών όχι μόνο δεν ανακόπτεται, όχι μόνο δεν αναστρέφεται, αλλά συνεχίζεται αδιάκοπα.

Η κατάρρευση του οικονομικού story (θα) έχει μεγάλες συνέπειες, κοινωνικές και πολιτικές. Η κυβέρνηση είναι πιασμένη σε παγίδα πολιτικής φθοράς από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει. Το πολιτικό κενό χάσκει και βοά. Και το μίγμα, από τη μια εκτεταμένης και εντεινόμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας και από την άλλη έλλειψης πολιτικής εναλλακτικής, είναι εκρηκτικό.

efsyn.gr