«Βαβέλ» το επιτελείο του Μαξίμου

Μυλωνάκης, Μαρινάκης, Σκέρτσος και Πατέλης έχουν μπλέξει τις... γραμμές τους! Πλήρως αποτυχημένες οι επιλογές του Μητσοτάκη που πλαισιώνουν το πρωθυπουργικό κέντρο αποφάσεων

«Ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν» λέει η παράδοση για το γεφύρι της Αρτας, και δεν απέχει πολύ από το κεντρικό... πρωθυπουργικό επιτελείο στο Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ανασχηματίσει τρεις φορές μέχρι τώρα, αλλά αδυνατεί να βρει τον κατάλληλο συνδυασμό προσώπων για να γίνει η λειτουργία του αποτελεσματική.

Από τον Πάνο Σώκο

Η παρούσα σύνθεση είναι ίσως και η πιο αποτυχημένη απ’ όλες, καθώς είναι κοινό μυστικό ότι υπάρχουν δυσκολίες και ασυνεννοησία μεταξύ των Γιώργου Μυλωνάκη, υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ, Παύλου Μαρινάκη, κυβερνητικού εκπροσώπου, Ακη Σκέρτσου, υπουργού Επικρατείας, Αλέξη Πατέλη, συμβούλου Οικονομικής Πολιτικής, με τον πρωθυπουργό να μην είναι ικανοποιημένος από την αποτελεσματικότητά τους ως ενιαίο σύνολο.

Η αναποτελεσματικότητα του επιτελείου έγινε ακόμα πιο εμφανής τον τελευταίο μήνα, καθώς του καταλογίζεται η ευθύνη για το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να αποτρέψει τις «ανταρσίες» βουλευτών, οι οποίοι με συνεχείς ερωτήσεις τους σε υπουργούς στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου αναδεικνύουν τα κακώς κείμενα και τις αδικίες της κυβερνητικής πολιτικής. Η κύρια ευθύνη χρεώνεται στον Γιώργο Μυλωνάκη, που είναι επιφορτισμένος με τη συγκεκριμένη δουλειά, δηλαδή της σύνδεσης βουλευτών – κυβέρνησης (αρμοδιότητα που στο παρελθόν είχαν διαδοχικά οι αποπεμφθέντες Γρηγόρης Δημητριάδης, Σταύρος Παπασταύρου και Γιάννης Μπρατάκος).



Είναι ο παλιότερος συνεργάτης του πρωθυπουργού και επελέγη πέρυσι για τη θέση αυτή, καθώς, ως πρώην γενικός γραμματέας της Βουλής, γνώριζε καλύτερα απ’ όλους τους βουλευτές της Ν.Δ. και κρίθηκε ότι θα μπορούσε να επικοινωνεί πιο αποτελεσματικά μαζί τους και να προλαβαίνει κρίσεις, είτε λόγω δυσαρέσκειάς τους για συμπεριφορές υπουργών απέναντί τους είτε λόγω της κυβερνητικής πολιτικής.

Ομως, γενικά μεταξύ των βουλευτών συζητιέται έντονα ότι και το τωρινό επιτελείο του Μαξίμου δυσλειτουργεί και δεν μπορεί να συντονίσει τη σύνδεση μεταξύ Μεγάρου, υπουργών, Κοινοβουλευτικής Ομάδας και κομματικών στελεχών. Η ασυνεννοησία του «μαξιμιλιανού επιτελείου» αναδείχθηκε περισσότερο από ποτέ μετά το άσχημο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, στις αρχές του προηγούμενου μήνα, σε μία από τις καθημερινές πρωινές συσκέψεις τους και απόντος του πρωθυπουργού, επικράτησε ένταση, με βαριές κουβέντες μεταξύ τους και αλληλοκατηγορίες ότι αποκρύπτονται από τον κ. Μητσοτάκη η πραγματική εικόνα και τα πραγματικά προβλήματα της κυβερνητικής πολιτικής, που προκαλούν κοινωνική δυσαρέσκεια.



Τα μέτωπα φαίνεται ότι είναι δύο: από τη μια ο Γ. Μυλωνάκης, που προσεγγίζει περισσότερο τον Μάκη Βορίδη, ο οποίος όμως κρατά απόσταση ασφαλείας απ’ όλους, και από την άλλη, ανάλογα με τη συγκυρία, οι Σκέρτσος, Πατέλης και Μαρινάκης.

Στους διαδρόμους του Mεγάρου Μαξίμου έχει αρχίσει να ψιθυρίζεται η ανάγκη διορθωτικών κινήσεων, όμως τούτη την περίοδο τα περιθώρια του πρωθυπουργού είναι ελάχιστα έως ανύπαρκτα. Ιδανικά, ο κ. Μητσοτάκης θα ήθελε να επαναφέρει στο Μαξίμου τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη, ενδεχόμενο που αναζωπυρώθηκε πρόσφατα, όταν σε εκδήλωση για το επιτελικό κράτος τού έπλεξε το εγκώμιο. Ομως, λόγω της φάσης όπου βρίσκεται ο ελληνοτουρκικός διάλογος, η προοπτική αυτή είναι απαγορευτική, ιδίως μετά τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς που αποκάλυψε ο υπουργός Εξωτερικών, ότι δηλαδή ο διάλογος θα μπει πλέον και στο μεγάλο θέμα της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας.

Από τους αποπεμφθέντες κατά το παρελθόν, περισσότερες πιθανότητες έχει να επιστρέψει στο Μαξίμου κάποια στιγμή ο Σταύρος Παπασταύρου, ο οποίος επί της ουσίας, αν και χωρίς θεσμικό ρόλο, ποτέ δεν έπαψε να δουλεύει για το Μαξίμου, αναλαμβάνοντας ειδικές αποστολές, όπως π.χ. το θέμα του χειρισμού της υπόθεσης του Φρέντυ Μπελέρη και της υποψηφιότητάς του. Το ενδεχόμενο επιστροφής του Γρηγόρη Δημητριάδη δεν συζητείται, αν και ο κ. Μητσοτάκης πριν από μερικούς μήνες συνέφαγε μαζί του δημόσια, καθότι ανιψιός του, και είχε φροντίσει να υπάρχουν και οι σχετικές «παπαρατσικές» φωτογραφίες.

Μέσα σε αυτό το κακό κλίμα έχει αρχίσει να ψιθυρίζεται και το ενδεχόμενο ενός ανασχηματισμού ή κάποιων διορθωτικών κινήσεων, καθώς είναι εμφανές και στον ίδιο τον πρωθυπουργό πλέον ότι υπάρχει πρόβλημα συντονισμού των υπουργείων. Ομως, τις οριστικές του αποφάσεις θα τις πάρει, λένε οι πληροφορίες, μετά την ψήφιση του Προϋπολογισμού και αφού αφήσουν σαφές αποτύπωμα στην κοινή γνώμη οι εσωκομματικές αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ.
Ηλεκτρικές οι καρέκλες δίπλα στον Κυριάκο

Πάντως, οι… καρέκλες κοντά στον πρωθυπουργό είναι ηλεκτρικές και τα προβλήματα μπορεί τούτη την περίοδο να είναι ευδιάκριτα, κυρίως λόγω της κυβερνητικής φθοράς, αλλά πάντα υπήρχαν! Ο Γρηγόρης Δημητριάδης, που είχε συγκεντρώσει μεγάλη εξουσία πάνω του, αποπέμφθηκε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για το σκάνδαλο των υποκλοπών, καθώς σε αυτόν ο πρωθυπουργός χρέωσε επί της ουσίας την πολιτική ευθύνη.

Δύο εκ των διαδόχων του, οι Γιάννης Μπρατάκος και Σταύρος Παπασταύρου, αποπέμφθηκαν επίσης από τον πρωθυπουργό τον περασμένο Μάρτιο, μετά την αποκάλυψη ότι είχαν πάει στο σπίτι του Βαγγέλη Μαρινάκη. Από το σημερινό επιτελείο, ακλόνητοι στις θέσεις τους παραμένουν οι Ακης Σκέρτσος και Αλέξης Πατέλης. Ο πρώτος φροντίζει να προστατεύει τον εαυτό του και είναι χαρακτηριστικό ότι στις δύσκολες περιόδους αποφεύγει να μιλάει.

Η συνεργασία του όμως στην πρώτη κυβερνητική περίοδο με τον τότε υπουργό Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτη ήταν κακή, αλλά τότε ήταν τόσο ισχυρή η κυβέρνηση που τα προβλήματα κουκουλώνονταν… Απόδειξη της δύσκολης συγκατοίκησης των συνεργατών του πρωθυπουργού στο Μαξίμου λόγω ανταγωνισμών και επικαλύψεων είναι και το γεγονός ότι από το 2019 μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πέντε κυβερνητικοί εκπρόσωποι (Σ. Πέτσας, Χρ. Ταραντίλης, Αριστοτελία Πελώνη, Γιάννης Οικονόμου και Παύλος Μαρινάκης). Ειδικά ο κ. Ταραντίλης είχε παραιτηθεί καθώς δεχόταν από το υπόλοιπο επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου πιέσεις και παρεμβάσεις στο έργο του, που δεν άντεξε, αν και ο ίδιος την απέδωσε σε οικογενειακούς λόγους.