Η γαλάζια εκδοχή της συναίνεσης και η πράσινη άρνηση...

 

Η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και του μεγάρου Μαξίμου να αντιμετωπίζουν το ΠΑΣΟΚ ως τον βασικό πολιτικό τους αντίπαλο και ως την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση έχει οδηγήσει σε μια σχεδόν καθημερινή αντιπαράθεση με τη Χαριλάου Τρικούπη...

Στόχευση της Ν.Δ. είναι να εμφανίσει το ΠΑΣΟΚ ως στείρα καταγγελτική δύναμη τύπου ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να επανακτήσει την πρωτοκαθεδρία στους κεντρώους μετριοπαθείς ψηφοφόρους που παλαιότερα είχαν δείξει εμπιστοσύνη στον κ. Μητσοτάκη ή έστω να περιορίσει τις διαρροές που ήδη εμφανίζει.

Από την πλευρά του, το ΠΑΣΟΚ, που επιδιώκει, με βάση τα λεγόμενα του Νίκου Ανδρουλάκη, να εξελιχθεί στον αντίπαλο πόλο στη Ν.Δ., επιχειρεί να καταδείξει ότι τα προσκλητήρια περί συναίνεσης είναι υποκριτικά και ισοδυναμούν με προσκλητήρια συνενοχής στην εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική. 

Με την τακτική αυτή, ο κ. Ανδρουλάκης θέλει αφ’ ενός να εκθέσει πολιτικά τη Ν.Δ. για τις επιλογές της, που επιτείνουν τα κοινωνικά αδιέξοδα, διατηρώντας το προβάδισμα που κατάφερε στις ευρωεκλογές στους κεντρώους ψηφοφόρους. Και αφ’ ετέρου να αποτινάξει τη γαλάζια κριτική ότι η αντιπολίτευση που ασκεί το ΠΑΣΟΚ είναι ισοπεδωτική και όχι σε όλα, καθώς, όπως εξηγούν αρμόδια στελέχη, τα σωστά ή ουδέτερα σε πρόσημο μέτρα δεν διστάζει να τα στηρίξει.

Χθες, η μετωπική σύγκρουση μέσω των εκπροσώπων, Παύλου Μαρινάκη και Κώστα Τσουκαλά, συμπεριέλαβε όλα τα κοινοβουλευτικά θέματα για τα οποία η Ν.Δ. προσδοκούσε σε στήριξη του ΠΑΣΟΚ, πλην όμως φαίνεται ότι λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μέτρησε σε πέντε τα «όχι» του ΠΑΣΟΚ (ΑΣΕΠ, καθορισμός κατώτατου μισθού με αλγόριθμο, Συνήγορος του Πολίτη, διαχείριση απορριμμάτων, δικαστικός χάρτης), κάνοντας λόγο για εναντιώσεις σε σημαντικά ζητήματα «που όλα είναι προς το συμφέρον των πολιτών».

Την απάντηση ανέλαβε να δώσει ο Κώστας Τσουκαλάς τονίζοντας ότι «το ΠΑΣΟΚ ζητεί την έγκριση της κοινωνίας στο προγραμματικό του σχέδιο και όχι της Ν.Δ.» και επιπλέον σημειώνοντας ότι το κόμμα του θα αποδομεί κάθε κυβερνητική απόφαση «που είναι εις βάρος των πολιτών». Τη διάκριση μεταξύ συναίνεσης και εκβιασμών για επικοινωνιακούς λόγους ανέλαβε να διευκρινίσει η Αννα Διαμαντοπούλου (ΣΚΑΪ), δηλώνοντας ότι «η συναίνεση δεν είναι μια διαδικασία για να εκτεθεί ο αντίπαλος και δεν μπορεί να χρησιμοποιείται περιπτωσιολογικά επικεντρώνοντας στις διαφωνίες και θεωρώντας αυτονόητες τις συμφωνίες»...

Δημήτρης Κουκλουμπέρης - Εφ.Συν.