Σάββατο, Δεκεμβρίου 14, 2024

Ο «αληθινός πατριώτης» κατά τον Γιώργο Γεραπετρίτη




Με περίσσιο θράσος και έπαρση, ο Γιώργος Γεραπετρίτης κούνησε το δάχτυλο σε όσους κατηγορούν τον ίδιο και την κυβέρνηση Μητσοτάκη ότι δίνουν τα πάντα στην Τουρκία και για το αδιαμφισβήτητο γεγονός της καταστροφικής και επικίνδυνης μυστικής διπλωματίας.

Μάλιστα, ο Υπουργός Εξωτερικών του κατευνασμού, των τεμενάδων, του ακρωτηριασμού της εθνικής μας κυριαρχίας και της διεθνούς γελοιοποίησης, τόλμησε να κάνει και μαθήματα… πατριωτισμού από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό!



Θέλοντας να επιτεθεί στον πρώην Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος τις προάλλες «κάρφωσε» την Κυβέρνηση για τα ελληνοτουρκικά, την Κάσο και το μεταναστευτικό, ο Γιώργος Γεραπετρίτης, ο οποίος κατόπιν έδωσε «στεγνά» τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη «μειοδοσία» της Κάσου, έβγαλε ένα λογύδριο περί… αληθινού πατριώτη:

«Η ιστορία θα γράψει ποιος ήταν ο αληθινός πατριώτης. Αληθινός πατριώτης δεν είναι εκείνος ο οποίος δεν τόλμησε να κάνει όσα σήμερα απαιτεί. Αληθινός πατριώτης είναι εκείνος ο οποίος θα καθυποτάξει το εγώ του στο πραγματικό συμφέρον της πατρίδας. Γιατί εθνικό είναι το αληθές. Και η εξωτερική πολιτική δεν προσφέρεται για λαϊκισμό. Επίσης δεν προσφέρεται για ακινησία».


Έχει ένα δίκιο ο Υπουργός Εξωτερικών εδώ που τα λέμε.

Γι’ αυτό και φρόντισε να «καθυποτάξει το εγώ του», αλλά και να «σπάσει» την «ακινησία» της εξωτερικής πολιτικής, σκύβοντας.


.

Νίκος Τσιμπίδας

Ολόκληρη η ομιλία του Γ. Γεραπετρίτης

ΠΡΩΤΟΛΟΓΙΑ

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές

Ζούμε στην εποχή των πολλαπλών κρίσεων. Ζούμε στην εποχή της επιθετικότητας, της κλιματικής κρίσης, της επισιτιστικής κρίσης, της κρίσης δημόσιας υγείας, της μεταναστευτικής κρίσης. Αρκεί κάποιος να δει τον παγκόσμιο χάρτη για να αντιληφθεί τις τεκτονικές αλλαγές, οι οποίες συντελούνται σήμερα, τους κινδύνους, οι οποίοι παράγονται για την ανθρωπότητα. Σε 55 χώρες αυτή τη στιγμή υφίσταται ένοπλη σύρραξη, εμφύλιος πόλεμος ή εξωτερική επιρροή. Περίπου 117 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε καθεστώς αναγκαστικής εκτόπισης, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες, εκ των οποίων 40% παιδιά. 

Σε αυτό το περιβάλλον έχουμε την απόλυτη κατάργηση των βεβαιοτήτων, όπως επίσης έχουμε και την κατάργηση της έννοιας της εδαφικότητας. Τα προβλήματα πια ποτέ δεν είναι εθνικά. Είναι πάντοτε περιφερειακά και διεθνή και οι λύσεις δεν μπορεί να είναι διαφορετικές, από λύσεις οικουμενικές. Σε αυτό το πεδίο η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει επιλέξει μια στάση αρχής. Η στάση αυτή αρχής έχει να κάνει με τον πολύτροπο, τον ενεργητικό χαρακτήρα της ελληνικής διπλωματίας, κυρίως όμως με την αμέριστη, αναπαλλοτρίωτη προσήλωσή μας στο διεθνές δίκαιο.

Είχα εχθές την τιμή να παρευρεθώ σε μια συνάντηση, σε έναν διάλογο με τον πρώην Υπουργό Εξωτερικών, τον κύριο Κοτζιά, ο οποίος μέμφθηκε την παρούσα ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, γιατί δεν είναι συναλλακτική, γιατί δεν φροντίζει να συναλλάσσεται για να μεγιστοποιεί τα ωφελήματα για την εξωτερική μας πολιτική. Η απάντηση είναι απλή. Η εξωτερική πολιτική ή είναι πολιτική αρχών ή δεν είναι πολιτική. Για την χώρα, το διεθνές δίκαιο είναι ένας μονόδρομος, από τον οποίο παραχώρηση δεν πρόκειται να υπάρξει. Και σε αυτό θα επιμείνουμε έως το τέλος. Με ενέργεια, με πολλά μέσα, με σύγχρονες μορφές διπλωματίας, με την οικονομική μας διπλωματία και την εξωστρέφεια, η οποία έχει απογειώσει τις οικονομικές μας σχέσεις με χώρες, οι οποίες είναι πολύ υψηλής ισχύος, περιφερειακά και διεθνώς, με τη δημόσια διπλωματία μας, με την πολιτική των αποδήμων, με το Στρατηγικό Σχέδιο για τους απόδημους Έλληνες, με όλα εκείνα τα εργαλεία που φέρνουν τους Έλληνες της Διασποράς κοντά στη μητρόπολη. 

Πού όμως τοποθετείται η Ελλάδα σήμερα; Άκουσα τον πρώην Πρωθυπουργό, τον κύριο Τσίπρα, να αναφέρεται στο ότι η Ελλάδα είναι περίπου σήμερα αδύναμη και οι γείτονές μας, ιδίως η Τουρκία, ισχυροποιείται διαρκώς. Αισθάνομαι ότι ο πρώην Πρωθυπουργός, του διέφυγε το τι συνέβη το 2020 στον Έβρο. Πού είναι σήμερα η Ελλάδα σε σχέση με το 2019; Ο καθένας ας μιλάει για τα του οίκου του και εγώ θα μιλήσω για αυτά. 

Το 2020 η Ελλάδα απέτρεψε μία υβριδική απειλή, η οποία ήταν η μείζων, η οποία είχε γνωρίσει έως τότε η χώρα μας. Έκτοτε έχει ενισχυθεί η εθνική μας άμυνα πολλαπλά. Θυμίζω, το 2019 η Ελλάδα είναι εκτός του προγράμματος των F-35. Η Ελλάδα είναι αποδυναμωμένη σε σχέση με τις Ένοπλες Δυνάμεις, χωρίς καν να έχει μπει στο πρόγραμμα για την αναβάθμιση των F-16. Σήμερα που μιλάμε, η Ελλάδα είναι στο πρόγραμμα των F-16, αναβαθμίζονται σε Viper τα μαχητικά μας και παράλληλα έχουμε ενταχθεί στο πρόγραμμα των F-35, από το οποίο σας θυμίζω έχει βγει η Τουρκία. Η Ελλάδα μεγάλωσε, τα χωρικά μας ύδατα έχουν μεγαλώσει έως το ακρωτήριο Ταίναρο, έχουν επεκταθεί στα 12 μίλια. Οι μεγάλες συμφωνίες που έγιναν για τον καθορισμό Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με την Αίγυπτο και την Ιταλία, έχουν μεγαλώσει το αποτύπωμα της χώρας μας στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Αδριατική.


Η Ελλάδα κατέστη ενεργειακός κόμβος στην Ανατολική Ευρώπη, με την Αλεξανδρούπολη αυτήν τη στιγμή να αποτελεί το κέντρο του κάθετου άξονα προς τον Βορρά. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές πολιτικές φέρουν τη σφραγίδα της Ελλάδας. Το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας ξεκίνησε ως πρόταση από τη χώρα μας. Το πιστοποιητικό Covid ξεκίνησε από τη χώρα μας. Όλες οι ανακτήσεις, οι οποίες έγιναν σε σχέση με τα ενεργειακά, το πλαφόν, ξεκίνησαν από τη χώρα μας. Και η χώρα μας σήμερα βρίσκεται στην αιχμή του δόρατος σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς. Σε λίγες ημέρες η Ελλάδα αναλαμβάνει μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Καθίσταται συμπαραγωγός της διεθνούς πολιτικής και της αρχιτεκτονικής ασφάλειας, με ποσοστό 97% αποδοχής. Από τις 188 χώρες, οι οποίες ψήφισαν, οι 182 υπερψήφισαν τη θέση της Ελλάδας. Υπάρχει ένας καθολικός σεβασμός στην πολιτική αρχών, την οποία ακολουθεί η χώρα μας. Κανένα φοβικό σύνδρομο, κανένας ετεροκαθορισμός. Και παράλληλα, φροντίζουμε, έτσι ώστε η ενέργειά μας να διοχετεύεται στη νέα συγκρότηση του Υπουργείου Εξωτερικών, στην προσπάθεια να ενισχυθεί το προσωπικό, να μπορέσουμε να έχουμε μεγαλύτερο αποτύπωμα, να γίνονται τακτικά τα Υπηρεσιακά και τα Πειθαρχικά Συμβούλια, να αυξάνονται οι πόροι.

Την επόμενη εβδομάδα θα ψηφιστεί, καλώς εχόντων των πραγμάτων, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών, μέσω του οποίου αυξάνεται το προσωπικό μας. Προσλαμβάνουμε 100 επιπλέον διοικητικούς προξενικούς υπαλλήλους για να καλυφθούν τα σημαντικά κενά, τα οποία υφίστανται στις Προξενικές Αρχές του εξωτερικού. Και παράλληλα δημιουργείται χάρη και στην ενέργεια του Υπουργείου Οικονομικών ένας νέος πόρος από τις προξενικές εισπράξεις, έτσι ώστε να μπορέσουμε να αναβαθμίσουμε τις υποδομές μας στο εξωτερικό. Ένα ειδικό ταμείο για τη συντήρηση των κτηρίων στο εξωτερικό. 

Και εδώ έρχεται το ζήτημα της πραγματικής ενέργειας του Υπουργείου μας για τα εθνικά μας θέματα. 

Στο θέμα της Κύπρου νομίζω ότι τα πράγματα είναι προφανή. Σήμερα η Κύπρος αποτελεί το νούμερο ένα ζήτημα, εκτός πολέμων, για την φροντίδα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Ήδη, στις 15 Οκτωβρίου είχαμε την πρώτη συζήτηση υπό τη σκέπη του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τη συμμετοχή των ηγετών των δύο πλευρών, έτσι ώστε να επανεκκινήσει ο διάλογος. Θα υπάρξει και διευρυμένη σύνθεση στο μέλλον. Το Κυπριακό επανέρχεται στην αιχμή του δόρατος για μία λύση στο πλαίσιο των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, έτσι ώστε η Κύπρος μας να βρεθεί και πάλι επανενωμένη.

Και κυρίως, για να μην το ξεχνάμε αυτό, η Ελλάδα έχει επιτύχει να αναβαθμίσει σε ευρωπαϊκά ζητήματα εκείνα, τα οποία μέχρι τώρα εθεωρούντο από πολλούς ως διμερή. Στην κοινή θέση των 27 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας πέρασε ειδική αναφορά και ειδικό ορόσημο, το οποίο αφορά τον σεβασμό των μειονοτήτων και ειδικά της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και τον σεβασμό των περιουσιακών δικαιωμάτων των μειονοτήτων. 

Στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου του 2023 καταγράψαμε τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλα τα στάδια επίλυσης του Κυπριακού. Στα Συμπεράσματα του Απριλίου του 2024 συνδέθηκε η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας με την εξέλιξη στο Κυπριακό. Αναβαθμίζουμε διαρκώς τα ζητήματα, τα οποία μας αφορούν σε ευρωπαϊκές πολιτικές. 

Και για την Τουρκία. Εάν κάποιος ακούσει σήμερα τη συζήτηση για τον ελληνοτουρκικό διάλογο, θα θεωρήσει τρία πράγματα. Το πρώτο είναι ότι οι αξιώσεις της Τουρκίας δημιουργήθηκαν τους τελευταίους 18 μήνες. Το δεύτερο είναι ότι συζητάμε για τα πάντα. Και το τρίτο είναι ότι συζητάμε πίσω από κλειστές πόρτες. Να τα δούμε λοιπόν. Τι ισχύει σε σχέση με αυτό. Να κάνουμε τη βασική μας παραδοχή όμως πριν από αυτό. Οφείλουμε να συζητούμε με τους γείτονες. Το κάναμε πάντα. Θα το κάνουμε πάντα. Ενίοτε οι Πρωθυπουργοί, οι Υπουργοί Εξωτερικών και οι εμπειρογνώμονες συζητούσαν πολύ περισσότερο, πολύ πιο οικεία και πολύ περισσότερες ώρες. 

Για τις αξιώσεις όμως της Τουρκίας, Αποστρατιωτικοποίηση, 1964. Το casus belli, 1995. Η δημοσίευση χαρτών για τις μαξιμαλιστικές αξιώσεις της Τουρκίας, 1974. Η «γαλάζια πατρίδα», 2006. Η εκχώρηση οικοπέδων από την τουρκική κυβέρνηση στην Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων, το 2012. Οι γκρίζες ζώνες, τη δεκαετία του 1990. Όλα αυτά υπήρξαν και παρά ταύτα όλες οι κυβερνήσεις και ορθώς συζητούσαν με την Τουρκία. Καμία διεύρυνση δεν υπήρξε. Αντιθέτως, υπήρξαν ζητήματα, στα οποία υφίσταται σήμερα μια σημαντική απομείωση. Και δεν μιλώ μόνο για τη ρητορική. Δεν μιλώ για τον ενεργό συντονισμό στο μεταναστευτικό, για τις σημαντικές εμπορικές συμφωνίες. Μιλάω για το ένα και κορυφαίο, πέραν του Κυπριακού, στο οποίο η Τουρκία προσήλθε παρά τη διακηρυγμένη θέση της για δύο κράτη. Ομιλώ για το γεγονός των παραβιάσεων του εθνικού εναερίου χώρου.

Αλήθεια, για να είμαστε λίγο απτοί και να θυμόμαστε γιατί πολλές φορές ξεχνούμε εύκολα. Το 2018 και το πρώτο εξάμηνο του 2019, σε 18 μήνες, είχαμε περισσότερες από 6.000 παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου. Είχαμε περισσότερα από 3.000 τουρκικά αεροσκάφη να πετούν πάνω από ελληνική επικράτεια, από τον ελληνικό εναέριο χώρο. Αυτό σήμερα έχει μηδενιστεί και νομίζω ο καθένας καταλαβαίνει, τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Συζητούμε τα πάντα. Δεν μπορώ να πω κάτι για αυτό, διότι όλοι γνωρίζετε ποια είναι η θεμελιώδης μου θέση και η θέση, την οποία εκφράζει ο Πρωθυπουργός, το ΚΥΣΕΑ, το Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο καθορίζει την εξωτερική πολιτική, την οποία εφαρμόζει το Υπουργείο Εξωτερικών. Κανένα θέμα κυριαρχίας δεν συζητείται, ούτε πρόκειται να συζητηθεί. Το ένα και μόνο θέμα, το οποίο αποτελεί τη μείζονα διαφορά, η οποία μπορεί να αχθεί ενώπιον διεθνούς δικαιοδοσίας, αποτελεί η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Δεν είμαστε δυστυχώς σήμερα εκεί, διότι η θέση της Τουρκίας είναι ότι το ζήτημα αυτό συνδέεται και με άλλα θέματα. Δεν πρόκειται να προχωρήσει προφανώς η συζήτηση, ειμή μόνον εάν η Τουρκία προσχωρήσει στη βασική θέση, η οποία είναι η μόνη σύμφωνη με το διεθνές δίκαιο, ότι πρόκειται για μία και μόνη διαφορά. Μόνον τότε θα προχωρήσει η συζήτηση. Οφείλουμε σε κάθε περίπτωση να διασφαλίσουμε ότι θα συνεχισθεί η βελτίωση των διμερών σχέσεων, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι εντάσεις και οι κρίσεις.

Και ότι συζητούμε πίσω από κλειστές πόρτες. Με κάθε σεβασμό, θεωρώ ότι αυτή η υπερβολή δεν μπορεί παρά να ερείδεται σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Για πρώτη φορά, νομίζω, η ελληνική εξωτερική πολιτική συνδέεται τόσο πολύ με το αντιπροσωπευτικό σώμα, στο οποίο, όπως γνωρίζετε, εγώ τηρώ μία εξαιρετικά θεσμική στάση, από διαθέσεως. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 18 μηνών έχουν υπάρξει διαρκείς ενημερώσεις των πολιτικών αρχηγών, διαρκείς ενημερώσεις της Επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών. Απαντώ σε όλες τις ερωτήσεις, οι οποίες αφορούν τα ζητήματα αυτά. Αισθάνομαι και είναι η πραγματικότητα, η εξωτερική πολιτική στην Ελλάδα με βάση την εθνική γραμμή και τις δικές μας, όλων μας, τις κόκκινες γραμμές, ασκείται από κοινού από την ελληνική κυβέρνηση και τη Βουλή των Ελλήνων ως κοινή ελληνική θέση. 

Εμείς δεν θα ξυπνήσουμε μια μέρα, διαβάζοντας για τη Συμφωνία των Πρεσπών, όπως συνέβη. Επαναλαμβάνω, εμείς δεν θα ξυπνήσουμε ένα πρωί για να διαβάσουμε στις εφημερίδες τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ο,τιδήποτε συμβεί θα είναι το προϊόν της διαβούλευσης στο αντιπροσωπευτικό σώμα που έχει τη λαϊκή νομιμοποίηση για να μας δώσει αυτή την εντολή. Καμία συμφωνία, παρά μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του συνόλου του πολιτικού προσωπικού, εάν το θέλουμε. Αλλά να σταματήσουμε αυτήν την υποκριτική στάση. 

Ξέρετε, η διπλωματία δεν είναι απλό θέμα και όποιος την αντιμετωπίζει υπεραπλουστευτικά, είτε αιθεροβατεί, είτε λαϊκίζει, ένα από τα δύο. Η ιστορία θα γράψει ποιος ήταν ο αληθινός πατριώτης. Αληθινός πατριώτης δεν είναι εκείνος, ο οποίος δεν τόλμησε να κάνει όσα σήμερα απαιτεί. Αληθινός πατριώτης είναι εκείνος, ο οποίος θα καθυποτάξει το εγώ του στο πραγματικό συμφέρον της πατρίδας. Γιατί εθνικό είναι το αληθές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και η εξωτερική πολιτική δεν προσφέρεται για λαϊκισμό και επίσης δεν προσφέρεται για ακινησία. Την ειρήνη και την ασφάλεια, δεν την προάγει η δογματική ακινησία, την προάγει η ενίσχυση της ισχύος και ο δομημένος διάλογος αρχών. Αυτόν θα υπηρετήσουμε, Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές. 

Θα ήθελα να κλείσω με μία αποστροφή του, κατά τη γνώμη μου, πιο σημαντικού διπλωμάτη που πέρασε από το Υπουργείο Εξωτερικών, του Γιώργου Σεφέρη: «Δεν γυρεύω μήτε το σταμάτημα, μήτε το γύρισμα προς τα πίσω. Γυρεύω τον νου, την ευαισθησία και το κουράγιο των ανθρώπων να προχωρούν εμπρός». 

Σας ευχαριστώ πολύ.

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

Θα μιλήσω για το πρώτο ζήτημα από τον κύριο Χήτα. Το συμφέρον των συμμάχων. Και δεν είμαστε μόνοι μας. Θέλω να σας πω για τα δύο αυτά, αξιότιμε κύριε βουλευτά, το ακόλουθο. Πρώτα απ’ όλα η Ελλάδα έχει μια ισχυρή, αυτοδύναμη, μη ετεροκαθοριζόμενη πολιτική. Και το έχει αποδείξει. Με ποιο τρόπο; Έχοντας ένα ισχυρό διπλωματικό κεφάλαιο. Θέλω να σας θυμίσω ότι αυτή τη στιγμή, μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην πιο καίρια θέση του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη και με τις περισσότερες διεθνείς στρατηγικές συμμαχίες στην περιφέρεια και τον κόσμο. 

Θέλω όμως να έχουμε την εικόνα ότι πάντοτε όταν βρίσκεσαι μέσα σε μια συμμαχία, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχεις να κερδίσεις από αυτή τη συμμαχία. Αναφέρθηκα προηγουμένως, κύριε βουλευτά, στο πόσο, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, έχουμε αυξήσει το κεφάλαιό μας απέναντι σε αποδεδειγμένα προβλήματα της ελληνικής διπλωματίας, λόγω ακριβώς της ενεργού παρουσίας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα Συμπεράσματα για την Κύπρο. Τα Συμπεράσματα για την Αλβανία. Η κοινή θέση για την Αλβανία. Η Ελλάδα είναι επισπεύδουσα δύναμη αυτή τη στιγμή στην ευρωπαϊκή πορεία όλων των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων.

Καταλαβαίνουμε το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα που έχει για τη διπλωματική ισχύ της χώρας, να μπορείς να είσαι ενεργό μέλος στον πυρήνα ενός τέτοιου διεθνούς οργανισμού, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση ή ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Άρα, ναι, κερδίζουμε από την ισχυρή και ενεργή μας παρουσία και κερδίζουμε και από τις στρατηγικές μας συμμαχίες. Βεβαίως δεν εξαρτώμεθα από κανέναν και για αυτό τον λόγο έχουμε πολλαπλασιάσει την αμυντική μας ισχύ και έχουμε σταθεροποιήσει την οικονομία μας. 

Από την άλλη όμως πλευρά, το να είσαι μέλος μιας ισχυρής ομάδας, πολλαπλασιάζει το δικό σου κεφάλαιο και ιδίως το αμυντικό κεφάλαιο. Αναφερθήκατε στο ζήτημα της Συρίας και στο Κουρδικό. Όπως είχα την ευκαιρία να θέσω και στο Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, καλό θα ήταν να είμαστε ακόμα αρκετά συγκρατημένοι σε ό,τι αφορά το ζήτημα της Συρίας. Η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή ήρθε και είπε ότι η πτώση του ολοκληρωτικού καθεστώτος Assad ήταν κάτι, το οποίο ήταν αναγκαίο. Αντιλαμβανόμαστε όλοι το ότι η πτώση του αυταρχισμού είναι αναγκαία.

Από την άλλη πλευρά, προφανώς και διατυπώνουμε επιφυλάξεις. Διατυπώνουμε επιφυλάξεις σε σχέση με τους θρησκευτικούς πληθυσμούς που υφίστανται, με τα θρησκευτικά μνημεία και κυρίως εκφράζουμε τις επιφυλάξεις μας σε σχέση με τη νέα διακυβέρνηση, η οποία οφείλει και κατά το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τα ψηφίσματά του, να είναι συμπεριληπτική.

Η κυριαρχία και η ακεραιότητα συνέχεται με τη συμπερίληψη. Δεν μπορεί καμία κοινότητα, ιδίως η κουρδική, να είναι εκτός αυτής της κυριαρχίας του κράτους που θα προκύψει. Και βεβαίως ανησυχούμε για την περίπτωση, κατά την οποία θα έχουμε μια εξέλιξη προς την κατεύθυνση που έχουμε δει ιστορικά, όπως της Λιβύης ή του Αφγανιστάν. Είναι όμως προς όφελος της περιφερειακής σταθερότητας, αλλά και της οικουμενικής ειρήνης, να μπορέσει να σταθεροποιηθεί το κράτος και να μπορέσει με αυτοδιάθεση να προχωρήσει χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις. 

Για δε την επιστροφή των προσφύγων, αγαπητέ κύριε βουλευτά, θέλω να σας πω ότι η Ελλάδα είναι ένα κράτος δικαίου. Δεν πρόκειται να αποστούμε από τις υποχρεώσεις, οι οποίες απορρέουν από διεθνείς συμβάσεις για την ανθρωπιστική προστασία. Καταλαβαίνω ότι μπορούμε να έχουμε μια διαφορά σε αυτό. Εγώ θα επιμείνω. Η Ελλάδα θα συνεχίσει να δέχεται αιτήσεις, θα συνεχίζει να επεξεργάζεται αιτήσεις. Βεβαίως, αυτή τη στιγμή διαμορφώνεται μια σχετική ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά δεν θεωρώ ότι είναι δυνατό, αυτή τη στιγμή που ακόμη παραμένει ρευστή η κατάσταση, να έχουμε μια συνολική τοποθέτηση. Θα αναμένουμε να δούμε εάν και κατά πόσον η Συρία θα καταστεί πραγματικά ασφαλής χώρα. Διότι η πτώση Assad δεν την κατέστησε με έναν οιονεί αυτόματο τρόπο ασφαλή. Ασφαλής θα καταστεί μόνον εάν υπάρξει πλήρης εμπέδωση όλων των δικαιωμάτων που απορρέουν. 

Είπαμε για το Κουρδικό. Κύριε Καραθανασόπουλε, θέλω να σας πω γιατί αναφερθήκατε στα δύο μέτρα και δύο σταθμά. Γνωρίζω τη θέση σας. Είχα την ευκαιρία και την τιμή να συνομιλήσω με τον Γενικό Γραμματέα και να έχουμε τη συζήτηση γύρω από το ζήτημα αυτό. Με κάθε σεβασμό, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι η Ελλάδα δεν έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Είναι το ακριβώς αντίθετο, αυτό το οποίο πράττουμε. Έχουμε μία πολιτική, η οποία είναι συνεπής και νομίζω αυτό το πιστώνεται η ελληνική εξωτερική πολιτική. Αναφερθήκατε σε μία διαφορετική μεταχείριση επί της αρχής σε ό,τι αφορά το Παλαιστινιακό, έναντι της Ουκρανίας ή άλλων συρράξεων ενόπλων και μη. Θέλω να σας πω ότι, εμείς όταν λέμε διεθνές δίκαιο, το εννοούμε. Ενιαία κριτήρια για όλους. 

Αναφέρθηκε και ο κύριος Καζαμίας στο ζήτημα αυτό. Κύριε καθηγητά, η Ελλάδα ήταν από τις χώρες εκείνες, όχι πολλές ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες υπερψήφισαν όλα τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Παλαιστινιακό, για την άμεση διακοπή των εχθροπραξιών, πλην μιας αρχικής περιπτώσεως.

Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αποτελεί τον πυλώνα συνέπειας και σταθερότητας. Εξ αυτού του λόγου, κύριε καθηγητά, τόσο το Ισραήλ, αλλά και όλος ο αραβικός κόσμος αισθάνεται ευγνωμοσύνη και απέναντι στην Ελλάδα. Και είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω ο ίδιος. Η πολιτική μας είναι εξαιρετικά ενεργή. Τη Δευτέρα θα βρεθούμε με τον Πρωθυπουργό στον Λίβανο. Ο ίδιος, είχα τις τελευταίες ημέρες άμεσες επικοινωνίες με όλο τον αραβικό κόσμο και θα υπάρχει συνέργεια. Η Ελλάδα έχει ένα μεγάλο κεφάλαιο αξιοπιστίας στον αραβικό κόσμο, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα αποτυπωθεί και στην πράξη. 

Μιλήσατε, κύριε Καραθανασόπουλε, για την Κύπρο και για τα ελληνοτουρκικά και την παραγωγική δύναμη, η οποία βρίσκεται πίσω από την συζήτηση για τα ελληνοτουρκικά. Η περίπτωση της Κύπρου είναι ενδεικτική. Πενήντα χρόνια, επέκεινα παράνομης εισβολής, έχουμε μία παράνομη κατοχή. Ο τρόπος για να μπορέσουμε να διακόψουμε αυτό τον φαύλο κύκλο παρανομίας του διεθνούς δικαίου είναι να μπορέσουμε να ενεργοποιήσουμε όλους τους μηχανισμούς του διεθνούς δικαίου, το οποίο οφείλουμε να σεβόμαστε από άκρη σε άκρη. Και αυτό πράττουμε.

Επαναλαμβάνω, γιατί νομίζω αποτελεί εν τέλει την ομόφωνη στάση όλης της αντιπροσωπείας. Το Κυπριακό οφείλει να είναι στην αιχμή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Τους τελευταίους 18 μήνες ενεργοποιήθηκε Προσωπική Απεσταλμένη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, η οποία ανέλαβε το δύσκολο έργο να μπορέσει να καταθέσει ένα πόρισμα. Είχαμε την άμεση συζήτηση. Επίκειται διευρυμένη συζήτηση. Συμφωνούμε με το ότι η Ελλάδα, σε σύμπνοια με την Κυπριακή Δημοκρατία, πρέπει να επενδύει όλες της τις δυνάμεις, έτσι ώστε να μπορέσει να επανεκκινήσει το Κυπριακό και να έχουμε μια λύση ενιαίας Κύπρου με βάση τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας; Δεν μπορεί να γίνει αυτό με ακινησία. Δεν μπορώ να το πω με άλλο τρόπο. Η εξωτερική πολιτική δεν είναι μια λογική δογματικής ακινησίας. Η ακινησία θα φέρει επιβάρυνση. Μόνο η ενεργός διπλωματία μπορεί να παραγάγει ουσιώδες αποτέλεσμα.

Σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά, θέλω να σας διαβεβαιώσω. Πίσω από τη συζήτηση δεν βρίσκονται οι Αμερικανοί, δεν βρίσκεται το ΝΑΤΟ, δεν βρίσκεται η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν βρίσκεται οποιοσδήποτε άλλος φορέας ή οργανισμός. Η Ελλάδα θα πρέπει να συζητεί με τους γείτονές της, να συζητεί με αυτοπεποίθηση και ισχύ. Εκτός αν θέλουμε να κλειδωθούμε μέσα στη δική μας γεωγραφική οντότητα, να αποστούμε από οποιονδήποτε διάλογο και να περιμένουμε με κάποιο μαγικό τρόπο να επιλυθούν τα προβλήματά μας. Η απάντηση είναι όχι. 

Ενισχύουμε την αμυντική μας θωράκιση, σταθεροποιούμε την οικονομία μας, μεγαλώνουμε το διπλωματικό μας αποτέλεσμα και με τον τρόπο αυτό καθιστάμεθα διπλωματικά πιο ισχυροί για να συζητάμε με τον καθένα. Γιατί είναι πολύ καλύτερα κύριε Καραθανασόπουλε, να συζητάς από θέση ισχύος παρά από θέση αδυναμίας. 

Και ο κύριος Καζαμίας αναφέρθηκε στην απόφαση της Εισαγγελίας του Διεθνούς Δικαστηρίου για το ζήτημα Νετανιάχου. Θέλω να σας πω το ακόλουθο: Η Ελλάδα σέβεται την δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου. Το λέω με τρόπο απόλυτο. Εκείνο το οποίο αναφέρουμε και θα το επαναλάβω και σήμερα, είναι ότι αυτή τη στιγμή, το άμεσα ωφέλιμο δεν είναι η εφαρμογή αυτής της απόφασης. Το άμεσα ωφέλιμο είναι να υπάρξει κατάπαυση του πυρός επί τη βάσει της διπλωματικής οδού για την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Αλήθεια, πιστεύετε κύριε καθηγητά ότι μετά από την απόφαση αυτή, με έναν επίσης μαγικό τρόπο θα σταματήσει ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή; Αυτό, το οποίο προέχει είναι η διπλωματία. Το υπόδειγμα του Λιβάνου, όπου είχαμε μια εκεχειρία την οποία εμείς θα στηρίξουμε ενεργά και με την ουσιαστική και συμβολική μας παρουσία τη Δευτέρα, είναι το υπόδειγμα. Θα πρέπει να δοθεί άμεσα χώρος στη διπλωματία. Και θα μου επιτρέψετε να πω ότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα, στις 9 Οκτωβρίου, δύο ημέρες μετά την τρομοκρατική εισβολή της Χαμάς, που ήρθε και είπε ότι η άμυνα -κατά το διεθνές δίκαιο- την οποία δικαιούται το Ισραήλ, οφείλει να κινείται εντός του διεθνούς δικαίου και ιδίως του ανθρωπιστικού δικαίου.

Και ήμασταν οι πρώτοι που ήρθαμε και είπαμε ευθαρσώς, αναγνωρίζοντας τη στρατηγική μας σχέση, ότι δεν μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε δυσανάλογη άμυνα στα ζητήματα αυτά. Και για αυτό τον λόγο, έχουμε κερδίσει αυτό το διπλωματικό κεφάλαιο με τον αραβικό κόσμο.

Σε ποια βάση συζητούμε με την Τουρκία; Η απάντηση είναι σαφής και δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση. Συζητούμε στη βάση του διεθνούς δικαίου. Επιλεκτική εφαρμογή του διεθνούς δικαίου δεν μπορεί να υπάρξει. Είτε εφαρμόζεις το διεθνές δίκαιο καθ’ ολοκληρίαν, είτε εφαρμόζεις άτακτη πολιτική. Εμείς εφαρμόζουμε το διεθνές δίκαιο, το οποίο θέτουμε και ως προϋπόθεση του διαλόγου αυτού. Η διαφορά, κύριε βουλευτά, σε σχέση με προηγούμενες απόπειρες, οι οποίες έγιναν για να συζητήσουμε, έγκειται πρώτον, στο γεγονός ότι ο διάλογος είναι δομημένος, γίνεται επί τη βάσει τριών πυλώνων, όπου σε κάθε πυλώνα προΐσταται στέλεχος του Υπουργείου Εξωτερικών. Υπάρχει συγκεκριμένη ατζέντα, συγκεκριμένα παραδοτέα και άρα δεν μπορείς να αποστείς σε ο,τιδήποτε άλλο, πολλώ δε μάλλον σε θέματα, τα οποία η ελληνική πολιτεία ουδέποτε θα αναγνώριζε ως αντικείμενο συζήτησης ενός τέτοιου διαλόγου. Και το δεύτερο, είναι ότι η απαρέγκλιτη προϋπόθεση είναι η εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. Και θέλω να θυμίσω ότι με βάση την Διακήρυξη των Αθηνών του Δεκεμβρίου του 2023, η Τουρκία κατέγραψε σε κείμενο την προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και της ίδιας της Τουρκίας, σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, γεγονός, το οποίο έχει μια μεγάλη πολιτική, δικαιοπολιτική αλλά και νομική αξία. Σε ό, τι αφορά τη Συρία, σας επαναλαμβάνω ότι είναι πάρα πολύ πρώιμο να μιλήσουμε για νικητές και ηττημένους. Εκείνο το οποίο είναι το ορθό, κατά την άποψή μου, είναι αυτή τη στιγμή να παρακολουθούμε, να συντονιζόμαστε, να είμαστε ενεργητικά παρόντες στη συζήτηση, η οποία γίνεται και να ενισχύουμε κατά το δυνατόν την προσπάθειά μας για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών. Η προστασία αυτή παρέχεται ήδη από την πρώτη στιγμή. Η ελληνική διπλωματική αντιπροσωπεία στη Δαμασκό βρίσκεται σε άμεση καθημερινή επικοινωνία με όλους τους Έλληνες. Ένας πολύ μικρός αριθμός ζήτησε να εξέλθει της Συρίας. Παρέχουμε αυτή την προξενική συνδρομή και θα εξακολουθήσουμε να το πράττουμε. 

Θέλω κλείνοντας να μιλήσω για τα οικονομικά του Υπουργείου, στα οποία είχε την τιμή να αναφερθεί ο κ. Ζερβέας. 

Πράγματι, για την εξωτερική πολιτική θα έπρεπε να επενδυθούν πολύ περισσότεροι πόροι και πολύ μεγαλύτερο προσωπικό. Το αντιλαμβανόμαστε όλοι. Όπως επίσης καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει απεριόριστη δυνατότητα δημοσίων πόρων, διότι ο δημοσιονομικός χώρος είναι πεπερασμένος και επειδή υπάρχουν αυτή τη στιγμή πολύ μεγάλες προτεραιότητες κοινωνικής πολιτικής που αντιλαμβανόμαστε όλοι και ιδίως το κομμάτι της υγείας και της παιδείας, αναγκαστικώς θα πρέπει να γίνουν και κάποιες πολιτικές συναιρέσεις. Παρά ταύτα, υπάρχει μία μικρή αύξηση του προϋπολογισμού από τα 408 στα 420 εκατομμύρια, θα υπάρξει η δυνατότητα εντός του έτους και για αυτό το λόγο θα ήθελα την καταφατική στάση του κυρίου Πατραλιά που κάθεται δίπλα μου, για περαιτέρω 30 εκατομμύρια κατά τη διάρκεια του έτους.

Ζητώ συγνώμη από το Σώμα και από τον Πρόεδρο, θέλω να αναφερθώ στο ζήτημα, ιδίως του προσωπικού του Υπουργείου Εξωτερικών. Το προσωπικό του Υπουργείου Εξωτερικών, δυστυχώς υπολείπεται του αναγκαίου και υπολείπεται, ιδίως σε ό,τι αφορά τη στελέχωση των Προξενείων μας ανά τον κόσμο, που δημιουργεί σε ορισμένες περιπτώσεις και μεγάλες δυσχέρειες. Το έργο των Προξενείων σήμερα έχει πολλαπλασιαστεί και έχει πολλαπλασιαστεί και εκ του γεγονότος, ότι υφίσταται πολύ μεγάλη ζήτηση για μετάκληση εργατών γης ή εργατών που έρχονται στην Ελλάδα για να εργαστούν νομίμως. Όπως γνωρίζετε, εμείς ενισχύουμε τις νόμιμες οδούς εργασίας δια της μετανάστευσης. Έχουμε τη διμερή συμφωνία με την Αίγυπτο και την Ινδία. Αυτό σημαίνει την ανάγκη για πάρα πολύ μεγαλύτερο προσωπικό. 

Χάρη στην καλή συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο ευχαριστώ ιδιαιτέρως, εξασφαλίσαμε εκατό θέσεις διοικητικών προξενικών υπαλλήλων για να στελεχώσουμε τα Προξενεία μας ανά τον κόσμο. Είναι ένα σημαντικό βήμα. Επιπλέον, να πω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό, όχι μόνο για την εικόνα της χώρας, αλλά και για την ουσία της άσκησης της εξωτερικής πολιτικής, τα κτήρια των διπλωματικών αντιπροσωπειών της Ελλάδας στο εξωτερικό, να είναι ευπρεπή και να αποδίδουν την αίσθηση ισχύος.

Για το λόγο αυτό προβλέπουμε ειδικό πόρο για την συντήρηση και ανάδειξη των κτιρίων αυτών. Έναν ειδικό πόρο 10% από τις προξενικές εισπράξεις και ευελπιστούμε ότι κτήρια σημαντικά, όπως είναι της Ουάσιγκτον και της Άγκυρας, που θα έχουμε ένα νέο κτήριο, να μπορέσουμε επιτέλους να έχουμε μια ευπρεπή παρουσία. 

Και κλείνω στα οργανωτικά του Υπουργείου, λέγοντας ότι προσπαθούμε να κάνουμε και μια σημαντική ανασυγκρότηση του Υπουργείου. Έχουμε, υπερηφάνως θα πω, συστήσει Γραφείο Ισότητας και ότι το Υπουργείο Εξωτερικών πρέπει να είναι ίσως το μόνο Υπουργείο στο οποίο συνολικώς, οι γυναίκες υπάλληλοι είναι περισσότερες από τους άνδρες. Πάνω από το 50% του προσωπικού του Υπουργείου Εξωτερικών είναι γυναίκες. Η ισότητα στην πράξη. 

Σας ευχαριστώ πολύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου