Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ αποκάλυψη της «δημοκρατίας» για την κατάσταση με τον πλημμυρισμένο ναό της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα είναι συγκλονιστική αλλά και καταλυτική από πολλές πλευρές. Η εικόνα αυτή θα μπορούσε να είναι μεμονωμένη και συγκυριακή λόγω των καιρικών συνθηκών που σημειώθηκαν τις προηγούμενες ημέρες, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Πρόκειται για την κορυφή ενός τεράστιου παγόβουνου, που δεν είναι άλλο από την εγκατάλειψη και την αδιαφορία που, παρά τα κατά καιρούς μεγάλα λόγια, υπάρχουν για τα περισσότερα αρχαιολογικά μνημεία της χώρας. Επιπλέον η... εικόνα αυτή έρχεται να συμπληρώσει το εντελώς απαράδεκτο σκηνικό της γενικότερης διάλυσης που παρατηρήθηκε όχι μόνο στην Αττική αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές με την τελευταία βροχόπτωση, που ήταν μεν ισχυρή αλλά όχι τόσο πολύ που να δικαιολογεί αυτά τα φαινόμενα.
Η θέση μας/Εφημερίδα Δημοκρατία
Η ΓΝΩΣΤΗ φράση «μια βροχή μάς σώζει», που παλαιότερα ακουγόταν με διάφορες αφορμές για να υποδηλώσει έστω και χιουμοριστικά την αξία και τη συνεισφορά της, τείνει να αντικατασταθεί πλέον από τη «με μια βροχή καταστρεφόμαστε!». Αλλά, όπως και να το δει κανείς, είναι εντελώς αδιανόητο -εν έτει 2024 και σε λίγες ώρες 2025- η περίφημη «Ελλάδα 2.0» να ισοδυναμεί με τέτοια χάλια. Όταν μάλιστα εισρέουν ταυτόχρονα τεράστια κονδύλια ευρωπαϊκά ή δαπανώνται αντίστοιχα ποσά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, τουτέστιν από τς τσέπες όλων ημών των Ελλήνων φορολογουμένων, το συνολικό φιάσκο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο και παίρνει τα χαρακτηριστικά ενός πολυεπίπεδου και διαρκούς σκανδάλου που δεν περιποιεί τιμή σε απολύτως κανέναν από τους αρμοδίους της ελληνικής Πολιτείας, σε όποια θέση κι αν βρίσκονται.
ΕΙΔΙΚΑ ο πολιτισμός αποτελεί ένα κεφάλαιο το οποίο θα έπρεπε να τυγχάνει ξεχωριστής και ιδιαίτερης προσοχής. Κι αυτό όχι μόνο για λόγους οικονομικούς και τουριστικούς, αφού πρόκειται για μνημεία τα οποία επισκέπτονται όλες τις εποχές του χρόνου εκατομμύρια τουρίστες διανύοντας αποστάσεις και φθάνοντας σε απόμακρα μέρη που ακόμη και οι Έλληνες δεν το συνηθίζουν τόσο συχνά. Περισσότερο κι από αυτά οι λόγοι είναι εθνικοί, σε μια συγκυρία μάλιστα κατά την οποία οι εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο επηρεάζονται ίσως περισσότερο από ποτέ και από τέτοιες παραμέτρους. Ο γεωπολιτισμός παραμένει, δυστυχώς, εντελώς υποβαθμισμένος από την εγχώρια πολιτική τάξη διαχρονικά ως προς τη σημασία του για τις εθνικές μας υποθέσεις. Η χρήση του πολιτισμού για την ενίσχυση της δύναμης και της ισχύος ενός κράτους όπως το δικό μας, με τη μακρά και αξιοζήλευτη παράδοση και κληρονομιά, θα έπρεπε να έχει προτεραιότητα. Όταν όμως με μια χειμωνιάτικη βροχή πλημμυρίζει και κινδυνεύει με κατάρρευση ένα ιστορικό μνημείο 2.500 χρόνων ζωής, όπως ο εν λόγω ναός, τι να περιμένει κανείς…
Η ΓΝΩΣΤΗ φράση «μια βροχή μάς σώζει», που παλαιότερα ακουγόταν με διάφορες αφορμές για να υποδηλώσει έστω και χιουμοριστικά την αξία και τη συνεισφορά της, τείνει να αντικατασταθεί πλέον από τη «με μια βροχή καταστρεφόμαστε!». Αλλά, όπως και να το δει κανείς, είναι εντελώς αδιανόητο -εν έτει 2024 και σε λίγες ώρες 2025- η περίφημη «Ελλάδα 2.0» να ισοδυναμεί με τέτοια χάλια. Όταν μάλιστα εισρέουν ταυτόχρονα τεράστια κονδύλια ευρωπαϊκά ή δαπανώνται αντίστοιχα ποσά από τον Κρατικό Προϋπολογισμό, τουτέστιν από τς τσέπες όλων ημών των Ελλήνων φορολογουμένων, το συνολικό φιάσκο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο και παίρνει τα χαρακτηριστικά ενός πολυεπίπεδου και διαρκούς σκανδάλου που δεν περιποιεί τιμή σε απολύτως κανέναν από τους αρμοδίους της ελληνικής Πολιτείας, σε όποια θέση κι αν βρίσκονται.
ΕΙΔΙΚΑ ο πολιτισμός αποτελεί ένα κεφάλαιο το οποίο θα έπρεπε να τυγχάνει ξεχωριστής και ιδιαίτερης προσοχής. Κι αυτό όχι μόνο για λόγους οικονομικούς και τουριστικούς, αφού πρόκειται για μνημεία τα οποία επισκέπτονται όλες τις εποχές του χρόνου εκατομμύρια τουρίστες διανύοντας αποστάσεις και φθάνοντας σε απόμακρα μέρη που ακόμη και οι Έλληνες δεν το συνηθίζουν τόσο συχνά. Περισσότερο κι από αυτά οι λόγοι είναι εθνικοί, σε μια συγκυρία μάλιστα κατά την οποία οι εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο επηρεάζονται ίσως περισσότερο από ποτέ και από τέτοιες παραμέτρους. Ο γεωπολιτισμός παραμένει, δυστυχώς, εντελώς υποβαθμισμένος από την εγχώρια πολιτική τάξη διαχρονικά ως προς τη σημασία του για τις εθνικές μας υποθέσεις. Η χρήση του πολιτισμού για την ενίσχυση της δύναμης και της ισχύος ενός κράτους όπως το δικό μας, με τη μακρά και αξιοζήλευτη παράδοση και κληρονομιά, θα έπρεπε να έχει προτεραιότητα. Όταν όμως με μια χειμωνιάτικη βροχή πλημμυρίζει και κινδυνεύει με κατάρρευση ένα ιστορικό μνημείο 2.500 χρόνων ζωής, όπως ο εν λόγω ναός, τι να περιμένει κανείς…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου