Παραδοσιακοί κουραμπιέδες της γιαγιάς Οι κουραμπιέδες με την συνταγή της «γιαγιάς» είναι μέρος του γευστικού DNA των Ελλήνων και βασικό συστατικό της χριστουγεννιάτικης εμπειρίας μας.

 


Γράφει ο Άρης Σταυρίδης
 


Οι κουραμπιέδες ήταν πάντα το πιο «επίσημο» από τα παραδοσιακά γλυκά των Χριστουγέννων, που φυλάσσονταν στο σαλόνι, μακριά από τα αχόρταγα μάτια των παιδιών. Σερβίρονταν ως κέρασμα στους επισκέπτες τις ημέρες των γιορτών, πλημμυρίζοντας το στόμα με αρώματα βουτύρου και καβουρδισμένων ξηρών καρπών.

Η παρασκευή τους επιβάρυνε το οικογενειακό budget δυσανάλογα πολύ σε σχέση με τα πιο «ταπεινά» μελομακάρονα -το λάδι και τα καρύδια ήταν υλικά που υπήρχαν πάντα σε μεγαλύτερη αφθονία στα περισσότερα ελληνικά σπιτικά- και το σύννεφο από άχνη ζάχαρη που τους κάλυπτε ήταν απλά μια επιβεβαίωση της υπεροχή τους.


Η γεύση του καλού κουραμπιέ είναι μοναδική και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα αμύγδαλα που παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν πάντα με την φλούδα τους. Η παρασκευή του είναι εύκολη -δεν συστήνεται αν δεν έχουμε μίξερ- και το αποτέλεσμα είναι πάντα συνάρτηση της ποιότητας των υλικών.

Υλικά για 50-60 κουραμπιέδες:


500 γρ. βούτυρο γάλακτος (αιγοπρόβειο) σε θερμοκρασία περιβάλλοντος

1 κούπα ζάχαρη άχνη


2 κρόκοι αυγών

100 ml κονιάκ

1/4 κουτ. γλυκού γαρίφαλο σε σκόνη


2 κούπες αμύγδαλα με τη φλούδα, χοντροσπασμένα

1.000 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 κουτ. σούπας μπέικιν πάουντερ

1 κάψουλα βανιλίνη


Για την επικάλυψη:

500 γρ. ζάχαρη άχνη

λίγο ανθόνερο (προαιρετικά)


Εκτέλεση:

Σε μια λαμαρίνα απλώνουμε τα αμύγδαλα και τα βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο να καβουρδιστούν στους 170°C για 6-8 λεπτά.

Αφαιρούμε από τον φούρνο, τοποθετούμε ανάμεσα σε δύο λαδόκολλες ή σε δύο πετσέτες και σπάμε σε χοντρά κομμάτια με τον πλάστη.

Βάζουμε στην άκρη για να κρυώσουν.


Στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε το βούτυρο και το χτυπάμε με το φτερό, μέχρι να αφρατέψει. Προσθέτουμε την άχνη και χτυπάμε αρχικά σε χαμηλή ταχύτητα, για να μην σκορπίσει η άχνη από τον κάδο. Μόλις αρχίσει να απορροφάται από το βούτυρο, ανεβάζουμε ταχύτητα και χτυπάμε για περίπου 15 λεπτά ή και περισσότερο, μέχρι να έχουμε μια λεία και πηκτή κρέμα, σαν σαντιγί.

Στη συνέχεια χαμηλώνουμε την ταχύτητα του μίξερ και προσθέτουμε τους κρόκους έναν – έναν και το κονιάκ. Χτυπάμε να ομογενοποιηθούν.

Σε χαμηλή ταχύτητα πάντα προσθέτουμε τα αμύγδαλα και ανακατεύουμε – σε αυτή τη φάση μπορούμε να αφαιρέσουμε τον κάδο από τη βάση του μίξερ και να συνεχίσουμε με σπάτουλα.

Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι εκτός από ένα φλιτζάνι, τη βανιλίνη το γαρύφαλλο και το μπέικιν και ανακατεύουμε καλά.

Με απαλές κινήσεις ενσωματώνουμε στο μείγμα του βουτύρου. Αν χρειάζεται προσθέτουμε και το τελευταίο φλιτζάνι με αλεύρι.

Πλάθουμε περίπου 50-60 κουραμπιέδες φροντίζοντας να έχουν το ίδιο μέγεθος. Τους αραδιάζουμε σε λαμαρίνα ή στο μεγάλο ταψί του φούρνου, στρωμένο με λαδόκολλα, αφήνοντας ένα κενό ανάμεσά τους για να μη κολλήσουν.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C για 20-25 λεπτά, μέχρι να πάρουν χρυσαφί χρώμα.

Όταν οι κουραμπιέδες είναι έτοιμοι τους βγάζουμε και τους αφήνουμε στις λαμαρίνες μέχρι να κρυώσουν τελείως και να φύγει όλη η υγρασία τους.

Αν θέλουμε, ραντίζουμε με λόγο ανθόνερο ή ροδόνερο και πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη.

Οι κουραμπιέδες διατηρούνται σε μεταλλικό δοχείο έως και δύο μήνες. Αν θέλουμε να τους διατηρήσουμε, δεν τους πασπαλίζουμε με ζάχαρη μέχρι τη στιγμή που θα τους σερβίρουμε.

Αξίζει να ξέρουμε:Οι κουραμπιέδες έχουν ανατολίτικη καταγωγή. Στην «αυθεντική» εκδοχή τους απολαμβάνονται σαν μπισκότα, χωρίς την άχνη ζάχαρη.
Το χαρακτηριστικό τους είναι το πλούσιο άρωμα από βούτυρο και οι ξηροί καρποί που συμβολίζουν πάντα την αφθονία. Οι πιο συνηθισμένοι περιέχουν αμύγδαλο, όμως γίνονται επίσης με φουντούκι ή φιστίκι Αιγίνης.
Ο καλός κουραμπιές έχει πάντα σπασίματα στην επιφάνειά του.