eXofitsio: Τσίπρας: «Δεν αποφάσισα να αποσυρθώ σε κάποιο μοναστήρι» – Η αιχμή προς Μητσοτάκη και οι «κόκκινες γραμμές» για τη Χάγη (Photos

Πολλά και εφ όλης της ύλης όσα είπε ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του και τη συζήτησή του με τον διευθυντή της εφημερίδας «Το Βήμα» Περικλή Δημητρολόπουλο στο συνέδριο «Μεταπολίτευση 1974-2024: 50 Χρόνια Ελληνική Εξωτερική Πολιτική».

Χαρακτήρισε το διεθνές δίκαιο «μεγάλος σύμμαχο της Ελλάδας» σημείωσε ότι πρέπει να πάμε στην Χάγη με προετοιμασία, με κόκκινες γραμμές, ενώ εμφανίστηκε καυστικός προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος, όπως είπε, την πάτησε από τον Αντώνη Σαμαρά στα εθνικά θέματα.
Advertisement

«Στόχος μας να μεγαλώσει η χώρα, διατηρώντας την ειρήνη και την ευημερία στη περιοχή» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας.

Χάγη αλλά με «κόκκινες γραμμές»

«Πρέπει να πάμε στη Χάγη με τρεις κόκκινες γραμμές. Το ζήτημα της εδαφικής κυριαρχίας των νησιών. Το ζήτημα της ασφάλειας των νησιών και την ενότητα του αιγιακού χώρου, με την έννοια ότι δεν μπορεί ελληνικό νησί να βρίσκεται εγκλωβισμένο σε τουρκική υφαλοκρηπίδα», ανέφερε.

«Πριν πάμε όμως στη Χάγη, πρέπει να ορίσουμε τα χωρικά μας ύδατα. Γιατί αν δεν τα ορίσεις, μπορεί η Χάγη να στα προσδιορίσει και να στα αφήσει στα έξι ναυτικά μίλια» επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας.

Η Συμφωνία των Πρεσπών έκλεισε μία μεγάλη πληγή

Μιλώντας για τη Συμφωνία των Πρεσπών, σημείωσε ότι με αυτή κλείνει μία από τις τέσσερις μεγάλες πληγές των τελευταίων 50 χρόνων. «Με τη συμφωνία των Πρεσπών έληξε μια 27ετή διαμάχη. Εναπόκειται στις επόμενες κυβερνήσεις να διατηρήσουν και να ενισχύσουν αυτή τη σχέση και τη συμφωνία, η οποία δίνει τη δυνατότητα στην εξωτερική πολιτική να ασχοληθεί με σημαντικότερα προβλήματα» ανέφερε ο Αλέξης Τσίπρας.

Όπως είπε, η «μεταπολίτευση μας βρήκε με τρεις μεγάλες πληγές και μια ακόμη πληγή προστέθηκε με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Η Ελλάδα δεν γιορτάζει το τέλος του παγκόσμιου πολέμου, αλλά την αρχή του πολέμου, λόγω του εμφυλίου πολέμου. Η καχεκτική δημοκρατία που ακολούθησε οδήγησε σε μια αμερικανοκίνητη δικτατορία. Βγαίνοντας από τη δικτατορία, κουβαλάγαμε αυτή τη πληγή της εξάρτησης της χώρας στην εξωτερική πολιτική».

Το καρφί προς Μητσοτάκι για Σαμαρά

Ο πρώην πρωθυπουργός υπενθύμισε τη στάση που είχε κρατήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Συμφωνία των Πρεσπών, λέγοντας ότι «η συντηρητική παράταξη αρέσκεται επί χρόνια στο σπορ να κατηγορεί για μειοδοσίες. Είναι γεγονός ότι αυτή η παθογένεια δεν βοηθάει καθόλου τη χώρα να προχωρήσει μπροστά. Είναι απολύτως φυσιολογικό να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στρατηγικής για το πώς η Ελλάδα θα μπορέσει προχωρήσει στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Αλλά είναι διαφορετικό όλοι να κατανοούμε ότι υπάρχουν διαφορές στρατηγικής αλλά δεν είναι κανείς περισσότερο πατριώτης από τον άλλον και ο άλλος που έχει διαφορετική άποψη μειοδότης, και διαφορετικό με την πρώτη ευκαιρία να επικαλούμαστε εθνική προδοσία, εθνική μειοδοσία».

Και συνέχισε ο Αλέξης Τσίπρας: «Ιδιαίτερα στην περίοδο της Συμφωνίας των Πρεσπών δέχτηκα από τον νυν πρωθυπουργό σκληρότατη και άδικη κριτική, νομίζω ότι χειρίστηκε με τον πιο ακραίο τρόπο – ούτε ο κύριος Σαμαράς μίλησε με αυτόν τον τρόπο – στη συμφωνία των Πρεσπών. Από το βήμα της Βουλής με κατηγόρησε ότι αντάλλαξα τη Μακεδονία με τις συντάξεις. Ακόμα και όταν είχα ηττηθεί πολιτικά και ήταν δεδομένη η νίκη του, ανάμεσα στις δύο εκλογές το 2024, εργαλειοποίησε τη Θράκη ενώ υπήρχε συμφωνία των κομμάτων στην διακομματική επιτροπή».

«Τώρα έρχεται ο κύριος Σαμαράς και βλέπω τον κύριο Μητσοτάκη, ο οποίος ήταν χέρι χέρι μαζί του, αυτή την οξύτατη και λαϊκιστική στάση, να τον κατηγορεί ότι η πατριδοκαπηλία είναι το καταφύγιο των απατεώνων. Μιας και βλέπω την κυρία Δαμανάκη στο ακροατήριο, να θυμηθώ κάτι που έλεγε ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης. Έλεγε “όταν κατουράς στη θάλασσα, το βρίσκεις στο αλάτι”. Έτσι την πάτησε ο κύριος Μητσοτάκης με τον κύριο Σαμαρά. Η ουσία είναι ότι θα πρέπει κάποια στιγμή να μπορέσουμε και αυτό θα είναι ένα επίτευγμα που θα αναδείξει την ανωτερότητα του πολιτικού συστήματος, να αντιπαρατιθέμεθα χωρίς να χρησιμοποιούμε όρους που μένουν ως πληγές στην πολιτική ζωή του κόσμου και δημιουργούν ένα κλίμα αφόρητης τοξικότητας».

Δεν αποφάσισα να αποσυρθώ σε κάποιο μοναστήρι

«Δεν αποφάσισα ούτε να αποσυρθώ σε κάποιο μοναστήρι, ούτε να αποσυρθώ από την πολιτική. Είμαι εδώ, παρεμβαίνω στα πράγματα με τον δικό μου τρόπο. Δεν είμαι στην πρώτη γραμμή αλλά έχω τη δυνατότητα να καταθέτω τις απόψεις μου για τα σημαντικά θέματα που αφορούν την χώρα, τα εθνικά θέματα,. Έχοντας μία ιδιαίτερη οπτική για την πορεία του προοδευτικού χώρου κα για την ανάγκη να διατυπωθεί μία εναλλακτική προοδευτική πρόταση στην κυρίαρχη σήμερα συντηρητική ατζέντα».

«Παρεμβαίνω στα πράγματα με τον δικό μου τρόπο»

Κληθείς να σχολιάσει το πώς αντιλαμβάνεται τον ρόλο που έχει ως πρώην πρωθυπουργός, είπε: «Νομίζω ότι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να συζητήσει κανείς για τα πενήντα χρόνια της μεταπολίτευσης. Να συζητήσει κανείς για τα επιτεύγματα και τις δυνατότητες και τις αδυναμίες και τις μεγάλες χαμένες ευκαιρίες της εξωτερικής μας πολιτικής. Απαντάω στην ερώτησή σας λέγοντας ότι η επικαιρότητα σε κυνηγάει όταν υπάρχει κάποιο έλλειμμα. Τους πρώην συνήθως η επικαιρότητα τους κυνηγάει, όταν υπάρχει κάποιο έλλειμμα από τους παρόντες ενεργά δρώντες».

«Δεν αισθάνομαι καθόλου ότι με κυνήγησαν τα απομνημονεύματα της Μέρκελ, άλλοι πρέπει να αισθάνονται ότι τους κυνηγάνε. Δεν θεωρώ ότι όταν φεύγεις από την ενεργό πολιτική δράση σημαίνει ότι πρέπει να μένεις βουβός και σιωπηλός. Δεν αντιλαμβάνομαι έτσι τον ρόλο του πρώην πρωθυπουργού».

Η Ελλάδα στη μέση ενός τριγώνου αποσταθεροποίησης.

«Είναι φανερό ότι η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση ενός τριγώνου αποσταθεροποίησης: Λιβύη, Συρία, Ουκρανία. Άρα εδώ συγκρούονται δυο αντιλήψεις, με τη μία να λέει ότι η χώρα πρέπει να παραμείνει πυλώνας σταθερότητας και η άλλη ότι επειδή είμαστε κοντά στην αστάθεια, να γίνουμε ο μεθοριακός σταθμός της Δύσης, το προκεχωρημένο φυλάκιο».

Προεδρολογία: Ευτελισμός του θεσμού με ευθύνη του πρωθυπουργού η συζήτηση

Κληθείς να σχολιάσει τα σενάρια για την Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Αλέξης Τσίπρας σχολίασε ότι η «συζήτηση για ονόματα ή χαρακτηριστικά προσώπων την ώρα που υπάρχει Πρόεδρος της Δημοκρατίας που δικαιούται ανανέωση της θητείας είναι ένας ευτελισμός του θεσμού. Όχι του προσώπου. Του θεσμού. Και αυτόν τον ευτελισμό τον αφήνει να διεξάγεται ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Το να εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας με 120 ψήφους από το κοινοβούλιο, ευτελίζει τον θεσμό. Αν το κυβερνών κόμμα δεν μπορεί να έχει την πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής του ομάδας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, δημιουργείται μείζον πολιτικό ζήτημα».