Εικόνες από ένα δυστοπικό μέλλον στο χώρο της Υγείας στην Ελλάδα σχηματίζονται το τελευταίο διάστημα, με αφορμή τις εξελίξεις στο θέμα των ασφαλίστρων που πληρώνουν οι πολίτες στις ιδιωτικές εταιρείες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες βρέθηκαν στο επίκεντρο της κριτικής και των διαμαρτυριών για τη σχεδιαζόμενη αύξηση των ασφαλίστρων στα ισόβια ασφαλιστικά συμβόλαια, -που αντιπροσωπεύουν περίπου το ⅓ του συνόλου- σε ποσοστό 14,6% αρχικά, από το οποίο υπαναχώρησαν μπροστά στην κατακραυγή του κόσμου, των οργανώσεων καταναλωτών, αλλά τελικά και τις πιέσεις του υπουργείου Ανάπτυξης για μικρότερες αυξήσεις.
Οι εταιρείες, τελικά, ανακοίνωσαν ενορχηστρωμένα ότι θα περιορίσουν τις αυξήσεις των ασφαλίστρων περίπου στο μισό για τα ισόβια προγράμματα, γύρω στο 7%, ενώ περίπου στο ίδιο επίπεδο αναμένεται να διαμορφωθεί και η αύξηση του συνολικού κόστους για τα ετήσια προγράμματα (τα οποία εκτός από την γενική αύξηση, προσαυξάνονται και λόγω αύξησης ηλικίας του πελάτη).
Οι αναπροσαρμογές των ισοβίων προγραμμάτων υγείας καθορίζονται από τον ειδικό δείκτη τιμών που καταρτίζει το ΙΟΒΕ (Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών) το οποίο θεωρητικά είναι «ανεξάρτητος» οργανισμός, αλλά ανήκει στον ΣΕΒ, τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, στον οποίο, βέβαια, εκπροσωπούνται τα συμφέροντα των επιχειρήσεων, αλλά όχι εκείνα των καταναλωτών.
Ο δείκτης του ΙΟΒΕ «έβγαλε» την αύξηση 14,6% στο κόστος των νοσοκομειακών υπηρεσιών που ζητούσαν αρχικά οι εταιρείες, αλλά τελικά ύστερα από το σάλο και τις παρεμβάσεις, οι εταιρείες οικειοθελώς κατέβασαν τον πήχη και η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ανατεθεί στην Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία να υπολογίσει εκείνη την ετήσια αύξηση.
Η κίνηση αυτή φαινομενικά εκτονώνει το θέμα και προσδίδει «πολιτικούς πόντους» στο υπουργείο Ανάπτυξης που παρενέβη προς όφελος των καταναλωτών, αλλά στην ουσία προδίδει τις βαθιές στρεβλώσεις του υγιούς ανταγωνισμού ο οποίος χαρακτηρίζει την συγκεκριμένη αγορά καθώς και τα σοβαρά κοινωνικά και υγειονομικά προβλήματα που υπάρχουν πίσω από τη βιτρίνα.
Δεν υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες, ούτε διαφάνεια, ούτε ανταγωνισμός και τελικά τα προβλήματα «θάβονται» με υπουργικές παρεμβάσεις οι οποίες παρά το όποιο όφελος ίσως αποφέρουν στους πολίτες, είναι εξωθεσμικές, εκτός του πλαισίου λειτουργίας της αγοράς και τελικά το μόνο που αποδεικνύουν είναι ότι δεν λειτουργεί ούτε η αγορά ούτε ο ανταγωνισμός.
Στο κέντρο της διελκυνστίδας βρίσκεται το υψηλό κόστος νοσηλείας που χρεώνουν ιδιωτικές κλινικές και θεραπευτήρια καθώς και της λεγόμενης προκλητής ζήτησης, για την οποία διαμαρτύρονται οι ασφαλιστικές εταιρείες.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες που γίνονται κατά καιρούς -αλλά πάντα με μισόλογα, αφού κανείς, ούτε τα ιδιωτικά νοσοκομεία, ούτε οι ασφαλιστικές δεν θέλει να αναδειχθεί το πρόβλημα- τα ιδιωτικά νοσοκομεία ενθαρρύνουν αχρείαστες εξετάσεις αλλά και χειρουργεία με σκοπό να «φουσκώσουν» το λογαριασμό, απορρίπτουν περιστατικά που δεν είναι «κερδοφόρα», χρεώνουν διαφορετικά τιμολόγια στους ασθενείς ανάλογα με τον φορέα ασφάλισης ή εάν είναι ανασφάλιστοι και άλλα πολλά.
Η κατάσταση είναι βαθιά προβληματική και το κόστος δεν περιορίζεται στην οικονομική διάσταση, αφού οι στρεβλώσεις προκαλούν ανυπολόγιστες συνέπειες στην υγεία και τη ζωή των Ελλήνων, οι οποίες καλύπτονται πίσω από την έλλειψη διαφάνειας, η οποία καλλιεργείται χάρη στην ολιγοπωλιακή και στρεβλή διάρθρωση της αγοράς.
Στην καρδιά του προβλήματος η CVC Capital Partners
Στην καρδιά του προβλήματος βρίσκεται πλέον η ξένη εταιρεία επενδύσεων CVC Capital Partners, η οποία έχει έδρα το Λουξεμβούργο και εκπροσωπεί αμερικανικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα.
Το CVC από το 2017 που εξαγόρασε την κλινική Metropolitan έχει εξελιχθεί σε έναν από τους μεγαλύτερους ξένους επενδυτές στην Ελλάδα, με κυριαρχία στο χώρο των τροφίμων (εξαγορά της Vivartia το 2020,με Δέλτα, Δωδώνη, Μπαρμπα Στάθης, Goody’s), στρατηγική παρουσία στο χώρο της ενέργειας (εξαγόρασε το 10% της ΔΕΗ το 2021) και, κυρίως, καταλυτική παρουσία στο χώρος της Υγείας.
Το CVC έχει εξαγοράσει πλέον το Ιασώ General, το Υγεία, το Λητώ και την Creta Interclinic, τις οποίες έχει ενοποιήσει στην θυγατρική Hellenic Healthcare Group (HHG). Η τελευταία, στην πράξη, ελέγχει το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της ιδιωτικής αγοράς υγείας, αφού εκτός βρίσκονται μόνο δύο νοσοκομεία -ο Όμιλος Ιατρικό Κέντρο και το Ερρίκος Ντυνάν- με αποτέλεσμα να υπάρχει εντυπωσιακή συγκέντρωση και ο ξένος όμιλος να έχει μοναδική δυνατότητα επηρεασμού της αγοράς.
Δεν είναι, όμως, μόνον αυτό, αφού το CVC εξαγόρασε to 2022 και την Εθνική Ασφαλιστική, η οποία, υποτίθεται ότι βρίσκεται από την άλλη πλευρά της αγοράς, από την πλευρά δηλαδή του καταναλωτή ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών.
Το CVC δηλαδή ρυθμίζει και τις δύο πλευρές της αγοράς, τις τιμές των νοσοκομειακών υπηρεσιών και υλικών από τη μια, αλλά και το κόστος των ασφαλίστρων και τις αποζημιώσεις που δίνουν οι ασφαλιστικές, από την άλλη.
Είναι δηλαδή προφανές ότι η λέξη «ανταγωνισμός» είναι ανέκδοτο στη συγκεκριμένη αγορά και η κατάσταση αυτή βρίσκεται πίσω από τα προβλήματα που εκδηλώνονται με τις αυξήσεις των ασφαλιστικών προγραμμάτων υγείας.
Το CVC επιχειρεί επίσης να «κλειδώσει» την αγορά από όλες τις πλευρές, αφού πέρσι ζήτησε και έλαβε από την Επιτροπή Ανταγωνισμού την άδεια να δημιουργήσει, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Λευκωσίας, ιδιωτική Ιατρική Σχολή στην Αθήνα με την επωνυμία «University of Nicosia Greece Branch Medical Limited».
Το κερασάκι στην «τούρτα» της στρέβλωσης και του αφελληνισμού του κλάδου της Υγείας των Ελλήνων είναι ότι το CVC διαπραγματεύεται, σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, να πουλήσει το 60% της Hellenic Healthcare Group (HHG) που ελέγχει τα νοσοκομεία, στην PureHealth, την εταιρεία υγειονομικής περίθαλψης που ανήκει στο κρατικό επενδυτικό ταμείο του Άμπου Ντάμπι, ADQ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου