Η Πυθία αποκαλύπτει
Αναγνώστριες και αναγνώστες μου. Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Κάποια στιγμή ο λαός θα πρέπει να συμπεριφερθεί ως λαός και όχι ως κοπάδι προβάτων που οι τσομπάνηδες μετακινούν από εδώ και από εκεί, ενώ κάπου τριγύρω παραμονεύει ο λύκος.
Και ο “λύκος” στην δική μας περίπτωση είναι το σύστημα Μητσοτάκη, το οποίο είναι μεν ανίκανο και επικίνδυνο, είναι, όμως, και διαβολικό. Καταστρέφει την πατρίδα και παρασιτεί σε βάρος του ελληνικού λαού, αλλά έχει την απόλυτη τεχνογνωσία αναφορικά με το “γάντζωμα” στην εξουσία και την λεηλασία του δημόσιου πλούτου.
Όταν στα τέλη Φλεβάρη του Κίνημα των Τεμπών κλιμάκωνε τις κινητοποιήσεις απαιτώντας δικαίωση των θυμάτων, Δικαιοσύνη και #Οξυγόνο, το Μέγαρο Μαξίμου και ο επικοινωνιακός μηχανισμός που το πλαισιώνει αποφάσισε να παίξει ένα από τα τελευταία του χαρτιά. Ποιο ήταν αυτό; Να δείξει ότι η Μαρία Καρυστιανού έχει πολιτικές φιλοδοξίες, ότι ως ηγετική μορφή του αυθόρμητου λαϊκού κινήματος θα μπορέσει να ηγηθεί οποιουδήποτε σχήματος θα μπορούσε να προκύψει από τις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στην ελληνική κοινωνία. Αντικειμενικός σκοπός ήταν μεσομακροπρόθεσμα το Κίνημα των Τεμπών να στραφεί κατά της Καρυστιανού με το επιχείρημα του “καπελώματος λόγω πολιτικών φιλοδοξιών”.
Ξέρετε τι λένε; Αν ένα αυθόρμητο κίνημα δεν αποκτήσει ηγεσία τις πρώτες τέσσερις ημέρες τότε είναι καταδικασμένο να “πεθάνει”. Αυτό είχε συμβεί στις πλατείες των αγανακτισμένων στο παρελθόν. Το Κίνημα εκείνο, το οποίο το είχαν προμοτάρει, για όσους δεν θυμούνται, τα media δεν απέκτησε ποτέ ευδιάκριτη ηγεσία ικανή να… διαπραγματευτεί ως εκπροσώπηση ενός συγκροτημένου σχήματος με το τότε κεντρικό σύστημα εξουσίας. Σήμερα, αναμφίβολα υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες – ανεξάρτητα από το δίκαιο του αγώνα του αυθόρμητου κινήματος των Τεμπών – θα επιχειρήσουν να το εργαλειοποιήσουν – και δεν αναφέρομαι προφανώς στα πολιτικά κόμματα. Υπάρχουν δυνάμεις εντός κι εκτός Ελλάδος που θεωρούν ότι πρέπει να τελειώνουμε με τον επικίνδυνο Μητσοτάκη και η χώρα να προχωρήσει με άλλη ηγεσία. Χωρίς να είναι επιδίωξη της Καρυστιανού, οι δυνάμεις αυτές έχοντας ως παράδειγμα το κίνημα των αγανακτισμένων και για να μην επαναληφθούν τα λάθη, φιλοτέχνησαν την μορφή της χαροκαμένης μάνας ως ηγετικής μορφής του Κινήματος των Τεμπών. Η κάθε τοποθέτηση της Μαρίας Καρυστιανού χαρακτηρίζεται “μανιφέστο” από τον επικοινωνιακό μηχανισμό που πρόσκειται στο Μαξίμου. Επομένως στον “πόλεμο” της εικόνας, η ηγεσία του Κινήματος των Τεμπών έλαβε σάρκα και οστά στο πρόσωπο της Μαρίας Καρυστιανού. Τα αόρατα συστήματα που πόνταραν στην εργαλειοποίηση του κινήματος των Τεμπών υποτίμησαν την “διαβολική” διάσταση του κεντρικού συστήματος εξουσίας του “συστήματος Μητσοτάκη”, το οποίο, όσο και αν φαίνεται παράδοξο, είχε τα αντανακλαστικά να αντιδράσει. Έπαιξε από την αρχή το χαρτί της “πολιτικής εργαλειοποίησης” του Κινήματος των Τεμπών και διέσπειρε φήμες ότι δήθεν η Μαρία Καρυστιανού θα μπορούσε να ηγηθεί της κοινωνικής αντιπολίτευσης και να την μετατρέψει σε πολιτικό σχήμα διεκδίκησης της εξουσίας. Με απλά λόγια το κεντρικό σύστημα εξουσίας έριξε το εξής τυράκι: “Μαρία Καρυστιανού για πρωθυπουργός”.
Και; Οι γνωστοί χρήσιμοι ηλίθιοι του “προοδευτικού χώρου” τσίμπησαν, αλλά και κόσμος και κοσμάκης χωρίς την απαραίτητη πολιτική συγκρότηση είδαν στο πρόσωπο της Μαρίας Καρυστιανού (χωρίς να το επιδιώκει η ίδια) την μελλοντική ηγέτιδα της χώρας. Αργόσχολοι συνδικαλιστές, εκδότες και πολιτικά πρόσωπα έσπευσαν να φωτογραφίζονται την 28η Φεβρουαρίου με την “φυσική ηγέτιδα” του Κινήματος, σπεύδοντας να λάβουν τις θέσεις των μελλοντικών παρατρεχάμενων. Ακολούθως χρήσιμοι ηλίθιοι – πολιτικά πρόσωπα, χωρίς το αντιλαμβάνονται, έπαιξαν το παιχνίδι του κεντρικού συστήματος εξουσίας, καθιστώντας δηλωτική την στήριξή τους στην προοπτική η Μαρία Καρυστιανού να αναλάβει στο μέλλον… καθήκοντα πρωθυπουργού. Στο Μέγαρο Μαξίμου έτριβαν τα χέρια τους, καθώς, ελλείψει ισχυρού αντιπολιτευόμενου πολιτικού φορέα, θα έπρεπε να κατασκευάσουν έναν “μπαμπούλα” για να δείχνουν. Και τον έφτιαξαν. Και άρχισαν να θέτουν το ψευτοδίλημμα “Μητσοτάκης ή χάος”. Η Μαρία Καρυστιανού είναι η χαροκαμένη μάνα των Τεμπών, είναι η ηγετική φιγούρα του Κινήματος των Τεμπών, αλλά δεν γνωρίζουμε αν είναι ικανή να ασκήσει καθήκοντα πρωθυπουργού και μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ. Το κεντρικό σύστημα εξουσίας, ωστόσο, με την βοήθεια των χρήσιμων ηλιθίων την κατέστησε πολιτικό αντίπαλο και με αυτή την ιδιότητα θα την αποδομήσει όταν έρθει η ώρα και θα πετύχει τη δική του μέγιστη δυνατή συσπείρωση.
Ταυτόχρονα παίζεται και ένα άλλο βρόμικο παιχνίδι. Παράλληλα με την τεχνητή ανάδειξη της Μαρίας Καρυστιανού ως ηγετικής φιγούρας ενός κοινωνικού κινήματος το οποίο ψευδώς παρουσιάζεται ως υπό διαμόρφωση φορέας κυβερνητισμού, στις δημοσκοπήσεις ξαφνικά εκτινάσσεται η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου και εμφανίζεται ως φαβορί για… μελλοντική αξιωματική αντιπολίτευση σε πρώτο χρόνο και κυβέρνηση σε δεύτερο. Βέβαια όταν έρθει η ώρα το αόρατο σύστημα που διαμορφώνει τις συνθήκες για τη ρύθμιση του πολιτικού σκηνικού θα… χαλαρώσει τη βαλβίδα και η Πλεύση Ελευθερίας θα ξεφουσκώσει. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο. Είναι η δικηγόρος της Μαρίας Καρυστιανού. Το κεντρικό σύστημα εξουσίας ξέρει τι κάνει. Παρουσιάζει δύο γυναίκες με ισχυρή προσωπικότητα και ισχυρό αποτύπωμα στην παρούσα συγκυρία της ανάπτυξης δυναμικής του Κινήματος των Τεμπών ως υποψήφιες για την πρωθυπουργία. Και το κάνει αυτό ενώ και οι δύο αυτές γυναίκες αγωνίζονται στην ίδια πλευρά της ιστορίας. Αντικειμενικός σκοπός – μην έχετε καμία αμφιβολία – είναι να προκληθεί στο μέλλον ρήγμα, αν τόσο η Μαρία Καρυστιανού, όσο και η Ζωή Κωνσταντοπούλου πέσουν στην παγίδα να πιστέψουν ότι μία ημέρα θα κυβερνήσουν τον τόπο. Διαίρει και βασίλευε. Δείτε περισσότερα ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου