Πρώτη επιλογή των πολιτών για κυβέρνηση, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της MARC για τον ΑΝΤ1, είναι αυτή των κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς, Πλεύσης Ελευθερίας, δεύτερη η αυτοδύναμη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τρίτη σε μεγάλη απόσταση η κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ. Ας ξεκινήσουμε από... την τελευταία. Την θέλουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υπουργοί και στελέχη της παράταξης, το λένε δημοσίως και πιέζουν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ο Νίκος Ανδρουλάκης την έχει απορρίψει δηλώνοντας ότι όσο είναι αυτός πρόεδρος τέτοια συνεργασία δεν πρόκειται να γίνει. Υπάρχουν όμως αρκετοί στο ΠΑΣΟΚ, και παράγοντες του κόμματος και ψηφοφόροι του, που βλέπουν θετικά αυτό το σχήμα, προφανώς νοσταλγούν την περίοδο της συγκυβέρνησης με τη Δεξιά (2012-2015), που ήταν καταστροφική για το κόμμα τους αφού βρέθηκε στο όριο της κοινοβουλευτικής επιβίωσης τον Γενάρη του 2015. Είναι υποχρεωμένος ο κ. Ανδρουλάκης να προσέχει τις κινήσεις του για να μη γίνει η παγωμένη σύγκρουση θερμή σύγκρουση. Επιμένει λοιπόν στην αυτόνομη πορεία του κόμματός του κι ας μη δικαιώνεται αυτή η γραμμή, όπως προκύπτει από σχεδόν όλες τις μετρήσεις.
Η δεύτερη επιλογή (αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας) δεν φαίνεται να έχει μεγάλη απήχηση. Τα ποσοστά της Δεξιάς απέχουν πολύ από το μαγικό νούμερο της αυτοδυναμίας. Δυσκολεύεται να πιάσει και κείνο το ποσοστό που θα της δώσει το μπόνους των εδρών που προβλέπει ο εκλογικός νόμος. Μένει λοιπόν η πρώτη επιλογή. Είναι πιθανή η σύμπραξη σε κυβερνητικό επίπεδο των τεσσάρων κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης; Με τα σημερινά δεδομένα δεν φαίνεται ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει. Δεν τους χωρίζουν πολλά στο ιδεολογικό και στο πολιτικό επίπεδο. Οι διαφορές έχουν να κάνουν με τις προσωπικές στρατηγικές των επικεφαλής, με τους μικροηγεμονισμούς και με το πρόσφατο παρελθόν. Οπως λέει ο Φόκνερ, το παρελθόν δεν περνάει ποτέ, είναι μια διάσταση του παρόντος. Ενίοτε πολύ ενοχλητική. Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν το έχουν σοβαρά συζητήσει, στο ΠΑΣΟΚ έχουν κολλήσει στη ζημιά που τους έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, στη Νέα Αριστερά απαιτούν να κάνει αυτοκριτική η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και για την περίοδο 2019-2023 (αφορά και την ίδια όμως) και για την περίοδο Κασσελάκη, στην Πλεύση Ελευθερίας δεν έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους. Το ΠΑΣΟΚ λέει όχι, αν και δεν είναι όλοι(ες) στη Χαριλάου Τρικούπη αρνητικοί(ές). Ζητούν από την ηγεσία του κόμματος να μην κλείνει τις πόρτες. Αν δεν βελτιωθούν οι επιδόσεις του ΠΑΣΟΚ και του αρχηγού του στα γκάλοπ, οι οπαδοί των συνεργασιών θα κερδίσουν έδαφος και θα θέσουν το θέμα του προγραμματικού διαλόγου με πιο επιτακτικό τρόπο. Η Νέα Αριστερά το εξετάζει αλλά στο εσωτερικό της υπάρχει αντίδραση και θα εκδηλωθεί στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Αποκλείουν την αυτοδιάλυση του κόμματος, απορρίπτουν την ιδέα για επιστροφή στον ΣΥΡΙΖΑ, μιλούν για τη δημιουργία Λαϊκού Μετώπου.
Ο Σωκράτης Φάμελλος επιμένει και αδημονεί. Υποστηρίζει ότι ο προοδευτικός κόσμος «μας λέει βρείτε τα». Σημειώνει επίσης ότι αυτός έχει καταθέσει προτάσεις, προσθέτοντας όμως ότι δεν μπορεί να περιμένει για πολύ. Θέλει διάλογο με το ΠΑΣΟΚ, θέλει συνεργασία σε οποιαδήποτε μορφή με τη Νέα Αριστερά, για την ώρα δεν βλέπει ότι η Πλεύση Ελευθερίας μπορεί να γίνει μέρος της λύσης, λόγω προγραμματικής ασάφειας, ωστόσο την ίδια στιγμή συναντά αντιστάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόσωπο που εκφράζει ισχυρές επιφυλάξεις είναι ο Παύλος Πολάκης. Δαιμονικά απείθαρχος. Το εκτόπισμά του δεν είναι αμελητέο. Κοντολογίς: Στα τρία από τα τέσσερα κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά) υπάρχουν μπόλικες διαφωνίες. Στο τέταρτο κόμμα (Πλεύση Ελευθερίας) δεν ασχολούνται στην παρούσα φάση με το ζήτημα. Αν οι πολίτες συνεχίσουν να λένε «βρείτε τα» και δεν βρίσκουν ανταπόκριση, το πιθανότερο είναι το «βρείτε τα» να δώσει τη θέση του στο «ξεχάστε μας». Και η πανωλεθρία ως γνωστόν είναι εκτός όλων των άλλων και αντιαισθητική. Ποιος θα ευνοηθεί; Το καθεστώς Μητσοτάκη. Ισως και ο Αλέξης Τσίπρας που περιμένει.
Τάσος Παππάς
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου