Γερμανία, μόνη στην Α΄ θέση του Τιτανικού…

Άρθρο του Neil Hume στους FT

Yπάρχουν πολλές δικαιολογίες και εξηγήσεις για το δράμα του γερμανικού bund που ξετίναξε χθες τις διεθνείς αγορές: οι primary dealers κλείνουν το έτος, το ομόλογο ήταν off-benchmark, οι εκδόσεις ακάλυπτων γερμανικών ομολόγων συχνά δεν καλύπτονται πλήρως.

Ωστόσο, ακόμη και οι μεγαλύτεροι bund bulls παραδέχονται ότι ήταν απογοητευτικό αποτέλεσμα. Ένας τέτοιος... ταύρος της αγοράς ομολόγων είναι και ο «γκουρού» των επιτοκίων για την RBS Harvinder Sian...
Και ο κ. Sian φοβάται για πολύ δραματικά πρωτοσέλιδα τις επόμενες ημέρες και πιστεύει ότι τα bunds θα φτάσουν σε νέα ύψη, πριν από το μεγάλο ξεπούλημα. Αναφέρει στην έκθεσή του τα εξής:
«Μήπως είναι το ξεκίνημα της γερμανικής πιστωτικής συρρίκνωσης, το σημείο στο οποίο η Γερμανία έχει απομείνει μόνος επιβάτης στην πρώτη θέση του Τιτανικού; Οι τίτλοι των μίντια, πάντως, τις επόμενες μέρες αυτό θα δείξουν».

Επίσης, πιστεύει ότι θα ακολουθήσουν πολλά μίνι κραχ στις αγορές, πριν αποφασίσουν τα bunds να αντισταθούν στο ξεπούλημα. Βλέπει την αλληλουχία των εξελίξεων ως εξής:

1. Η ΕΚΤ δεν θα υποκύψει σύντομα στις απαιτήσεις να εκτονώσει την κρίση λειτουργώντας ως πιστωτής έσχατης ανάγκης. Αυτό θα γίνει εμφανές στη σύνοδο της Ε.Ε. στις 9 Δεκεμβρίου. Τα όρια αντοχής της ΕΚΤ και της Γερμανίας είναι πολύ μεγαλύτερα και πιθανότατα θα περιλαμβάνουν την προοπτική αποχωρήσεων από το ευρώ, μαζικών τραπεζικών αναλήψεων ή και τα δύο. Έναν τρελό πανικό, με δυο λόγια. Πιστεύω ότι αυτή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει κάποια λύση, δεδομένου ότι υπάρχει πλήρης πολιτική αποτυχία να βγει η πολιτική ηγεσία μπροστά από την κρίση.

2. Η Ελλάδα θα κινδυνεύσει με σκληρό χρεοστάσιο, πιθανόν στο α΄ τρίμηνο του 2012, καθώς το PSI δεν θα συγκεντρώσει αρκετή ιδιωτική συμμετοχή και τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης δεν θα θέλουν να δώσουν άλλο ρευστό. Ο κίνδυνος χρεοκοπίας θα παραμείνει υψηλός εάν ο πρόεδρος της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς δεν στηρίξει πλήρως τη συμφωνία των ΔΝΤ - Ε.Ε.

3. Η γερμανική στάση σκληραίνει όσον αφορά τη χρήση προϋποθέσεων για διασώσεις και το Βερολίνο συνεχίζει να στηρίζει πλήρως την ιδέα ότι οι χώρες με αφόρητα χρέη πρέπει να υποστούν «κούρεμα». Αυτό είναι πολύ σημαντικό στην πιστωτική αποτίμηση της Γερμανίας.

4. Από την άποψη της ροής κεφαλαίων, οι εκτός ευρωζώνης επενδυτές θα συνεχίσουν να ξεφορτώνονται ομόλογα, μεταξύ των οποίων και γερμανικά. Όμως, η ευρωζώνη είναι αυτοχρηματοδοτούμενη. Πάνω από το 75% των χρεών που εκδίδει μένει σε αυτήν και το ποσοστό μπορεί να αυξηθεί και θα αυξηθεί. Καθώς πολλά από αυτά τα κεφάλαια που θα φεύγουν από την περιφέρεια και τα πιο αδύναμα ΑΑΑ θα πρέπει να κρατήσουν κάποιο άνοιγμα στις αγορές ομολόγων, η Γερμανία θα παραμείνει de facto σε αυτήν την κατεύθυνση. Το να αγοράσουν treasuries ή gilts αντί για bunds θα ήταν λογικό από επενδυτική άποψη, αλλά όχι από μακροοικονομική.

Έτσι, ο «γκουρού» καταλήγει στο ότι παραμένει αισιόδοξος για τα bunds γιατί η αγορά τρέφει υπερβολικές ελπίδες για σύντομη επίλυση, δεν είναι έτοιμη για τους κινδύνους σκληρού χρεοστασίου και αγνοεί τη φύση της κλειστής οικονομίας της ευρωζώνης.

Με άλλα λόγια, η σωστή στιγμή για πωλήσεις bunds θα είναι όταν η Γερμανία εν τέλει συνειδητοποιήσει ότι το παιχνίδι τελείωσε και απρόθυμα θα στηρίξει την ευρωζώνη, πιθανόν μέσω των μηχανών εκτύπωσης χρήματος της ΕΚΤ.

Δυστυχώς, αυτό δεν θα συμβεί αν δεν νιώσει η ευρωζώνη την «ανάσα του Χάρου», με μέλη να απειλούν να εγκαταλείψουν τη νομισματική ένωση και τους πολίτες να κάνουν ουρές έξω από τις τράπεζες απαιτώντας τα λεφτά τους πίσω.