Aπεργίες στην Ιταλία

Σε κινητοποιήσεις προσανατολίζεται το ισχυρό συνδικάτο Cgil την ώρα που η κυβέρνηση του Μάριο Μόντι ετοιμάζεται να εισάγει στο Κοινοβούλιο την νέα νομοθεσία για τα εργασιακά, δηλώνοντας ότι δεν θα συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις ειδικότερα σε ό,τι αφορά την αλλαγή των διατάξεων που διέπουν τις απολύσεις.


Τα συνδικάτα Cils και Uil συμφωνούν με τα κύρια σημεία της μεταρρύθμισης, όμως η μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας, η Cgil που εκπροσωπεί περί τα έξι εκατομμύρια εργαζόμενους, συνεχίζει να εκφράζει την αντίθεσή της.

To Cgil εξήγγειλε τελικά 16 ώρες απεργιακών κινητοποιήσεων –από τις οποίες οκτώ είναι ώρες γενικής απεργίας– μετά από σχετική πρόταση που η γραμματέας της οργάνωσης, Σουζάνα Καμούσο προς το εκτελεστικό γραφείο.

«Είμαστε υποχρεωμένοι να πετύχουμε συγκεκριμένα αποτελέσματα πριν να ξεκινήσει μια διετία μαζικών απολύσεων από τις επιχειρήσεις. Οι ημερομηνίες των
κινητοποιήσεων θα αποφασιστούν βάσει της έναρξης της συζήτησης των μέτρων στην Βουλή. Σίγουρα, πάντως, δεν θα εξαντληθούν σε μια μόνο ημέρα» δήλωσε ο Φούλβιο Φαμόνι, ένας από τους στενούς συνεργάτες της Καμούσο.

Εκτός από τις απεργιακές κινητοποιήσεις, το Cgil ετοιμάζει σειρά παράλληλων πρωτοβουλιών όπως συλλογή υπογραφών κατά της μεταρρύθμισης, στοχευμένη ενημέρωση των νέων, ευαισθητοποίηση των εργαζομένων στους χώρους εργασίας και προετοιμασία δικαστικών ενστάσεων και προσφυγών.

Αντίθετα, η Ένωση Βιομηχάνων Confindustria κρίνει θετικά το σύνολο των μέτρων, έστω και αν η επικεφαλής της, Έμμα Μαρτσεγκάλια, θεωρεί ότι «θα έπρεπε να βελτιωθούν κάποια επιμέρους σημεία».

Λόγω της διάστασης απόψεων η κυβέρνηση αποφάσισε να μην προχωρήσει στην υπογραφή συμφωνίας, όπως συνέβαινε στο παρελθόν.

Την Πέμπτη θα συγκληθεί μια τελευταία συνάντηση, στο υπουργείο Εργασίας, «για τη λεπτομερή καταγραφή των τελικών, διαφόρων απόψεων» και στην συνέχεια, η μεταρρύθμιση θα σταλεί, προς έγκριση, στην βουλή και στην γερουσία».

Αλλαγές στο ζήτημα των απολύσεων

Οι σημαντικότερες αλλαγές αφορούν την ενίσχυση της εργασίας αορίστου χρόνου με πιο ευνοϊκές, για τους εργοδότες, καταβολές ενσήμων, σε σχέση με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, την υποχρέωση πρόσληψης ενός ποσοστού των «δόκιμων» εργαζομένων και την «κοινωνική ασφάλιση για την εργασία» που θα ισχύσει σε πέντε χρόνια και θα προβλέπει την καταβολή 1.119 ευρώ το μήνα στους εργαζόμενους που χάνουν την δουλειά τους.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχει δουλέψει κάποιος τουλάχιστον 52 εβδομάδες την τελευταία διετία πριν να λάβει το ποσό αυτό.

Η καταβολή του ποσού θα επεκτείνεται στους 18 μήνες για τους απολυμένους εργαζόμενους άνω των 55 ετών.

Όπως είχε διαφανεί από την Τρίτη, δεν επιτεύχθηκε τελικώς συμφωνία για την αλλαγή του λεγόμενου «άρθρου 18» που έως τώρα προέβλεπε την δυνατότητα απόλυσης μόνο λόγω «βάσιμης αιτίας» για τις επιχειρήσεις «με πάνω από 15 εργαζόμενους».

Η υπουργός Εργασίας Έλσα Φορνέρο, κατέστησε σαφές ότι η επαναπρόσληψη των εργαζομένων στο μέλλον θα είναι υποχρεωτική μόνον όταν η απόλυση οφείλεται σε διακρίσεις.

Όταν η αιτία συνδέεται με οικονομικές δυσκολίες τις επιχείρησης θα επιλέγεται η οδός της αποζημίωσης (θα καταβάλλονται από 15 μέχρι 27 μισθοί), ενώ για τις περιπτώσεις των απολύσεων εξαιτίας πειθαρχικών κυρώσεων, θα αποφαίνεται ο δικαστής για το αν θα πρέπει να προτιμηθεί η επαναπρόσληψη ή η αποζημίωση.

Η ισχύς του νόμου θα επεκταθεί και στις επιχειρήσεις με λιγότερους από 15 υπαλλήλους.