*Η πρώτη κίνηση, σχετίζεται με την επιστροφή των διαγραμμένων στην Νέα Δημοκρατία ή με την επιστροφή των περισσοτέρων εξ αυτών. Η επιστροφή για να μην επιφέρει μεγάλες εκ των έσω αντιδράσεις, ήδη έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια για να ενταχθεί στο γενικότερο πλαίσιο της πανστρατιάς που θα επιδιωχθεί εν όψει εκλογών.
*Η δεύτερη κίνηση, σχετίζεται με την αξιοποίηση παλαιών έμπειρων στελεχών. Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι μετρήσεις κατέδειξαν ότι όλους αυτούς που σε πολλές περιπτώσεις χαρακτήριζαν οι καθημερινοί …εκ του προχείρου αναλυτές, ως καμένα χαρτιά, εξακολουθούν ακόμη να διαθέτουν υψηλή δημοτικότητα στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας. Υπό την έννοια αυτή, εκείνο που θα πρέπει να εκπέμψει η ηγεσία και οι άνθρωποι του προέδρου θα είναι η επιθυμία της σύνθεσης με τα στελέχη της κυβέρνησης Καραμανλή. Άρα καλή και η κίνηση ανάληψης ευθυνών με τον Μεϊμαράκη όσο κι αν τον κατηγόρησαν ορισμένοι..
*Η Τρίτη κίνηση, είναι η πρόσκληση στελεχών και η ένταξη τους στην Νέα Δημοκρατία, ιδίως από τον χώρο του ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, όπου τα φαινόμενα διάλυσης δημιουργούν το κατάλληλο έδαφος. Η ένταξη των Βορίδη Γεωργιάδη, όσο κι αν προσπάθησαν ορισμένοι να την υποβαθμίσουν, ήταν επιτυχής.
*Η τέταρτη κίνηση θα πρέπει να γίνει προς τις κεντρογενείς δυνάμεις. Εάν στον Αντώνη Σαμαρά… είναι δύσκολο, στο πλαίσιο μιας πανστρατιάς για την μεγάλη παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, να φέρει πίσω την Ντόρα Μπακογιάννη, τότε ας βρει κεντρογενή στελέχη που θα δημιουργήσουν την αίσθηση των διπλών ανοιγμάτων. Η λεγόμενη κεντροαριστερά, είναι παραδοσιακά μεγαλύτερη στην Ελλάδα από την κεντροδεξιά. Υπό την έννοια αυτή και ένας απλός πολίτης θα μπορούσε να συμπεράνει, ότι μόνον με την προσέγγιση προς το κέντρο, μπορεί να ανατραπεί η παραδοσιακή αναλογία και να φθάσει η Νέα Δημοκρατία στην αυτοδυναμία.
*Η πέμπτη κίνηση είναι η ενεργοποίηση του Κώστα Καραμανλή. Ο πρώην πρωθυπουργός, διαθέτει ερείσματα και εκεί που τείνει να τα χάσει ο Αντώνης Σαμαράς, δηλαδή στις πατριωτικές εκείνες δυνάμεις που ταυτίζονται με το αντιμνημονιακό μένος.
*Η έκτη κίνηση, σχετίζεται φυσικά με την ίδια την προεκλογική πολιτική. Η πρώτη προσπάθεια, έγινε πριν λίγες ημέρες με την άτυχη, όσον αφορά την σκηνοθεσία -έξω από τα γραφεία της Συγγρού- δήλωση του Αντώνη Σαμαρά. Να εξηγηθεί δηλαδή ότι άλλο το «όχι» στο πρώτο μνημόνιο κι άλλο το αναγκαστικό «ναι» στο δεύτερο, αφού το δεύτερο κατ ουσίαν κλείνει ορισμένες πληγές του πρώτου. Να δοθεί απάντηση στο αντιμνημονιακό μένος «αφού και στην Νέα Δημοκρατία το ίδιο αισθάνονται, αλλά ως πραγματιστές δίνουν την μάχη εκ των έσω». Μάχη χαρακωμάτων με αντίπαλο εκείνον που σου έχει δανείσει τα όπλα δεν γίνεται, γιατί χαρακτηρίζεσαι γραφικός…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου