Γράφει ο Νικόλαος Μουτσόπουλος.Όσο ακριβώς και το πολιτικό προσωπικό που το διαμόρφωσε και το υπηρετεί. Χωρίς να εξαιρούνται βέβαια και οι ψηφοφόροι που τους έστειλαν στην βουλή.
Για κάθε αρνητική πολιτική πράξη υπάρχουν και οι αντίστοιχοι επιτυχημένοι ή όχι χαρακτηρισμοί, όπως του πολιτικού απατεώνα, του προδότη, του ανίκανου, του μιζαδόρου, οι οποίοι προκαλούν στον πολίτη συναισθήματα απαξίωσης γι’ αυτούς ή και οργή. Ποιες πολιτικές επιλογές όμως μπορούν να το χαρακτηρίσουν…
«ξεφτιλισμένο» αφού προκαλούν στον πολίτη επί πλέον και το συναίσθημα της αηδίας;
Είναι οι πολιτικές επιλογές που χαρακτηρίζονται κυρίως από την μικροπρέπεια που τους διακρίνει. Να διορίσουν πρώτα άμεσα και αναξιοκρατικά τα δικά τους παιδιά στην βουλή ενώ ήδη η χώρα βούλιαζε στην χρεοκοπία. Την μικροψυχία τους να στείλουν τους εκτός «συστήματος» στον καιάδα με την ξεδιάντροπα αντιδημοκρατική παραβίαση της ισονομίας.
Τελευταία μάθαμε από τους φωστήρες του οικονομικού επιτελείου και την εξής σουρεαλιστική εξίσωση: Αν είσαι ένστολος με μισθό 1500 Ευρώ τον μήνα τότε είσαι φτωχός και παίρνεις 500 Ευρώ επίδομα. Αν όμως παίρνεις πάνω από 500 τον μήνα και δεν φοράς στολή, τότε είσαι πλούσιος και δεν παίρνεις τίποτα. Όσο ζει κανείς μαθαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου