Τετάρτη, Ιουλίου 16, 2014

AΛΗΘΕΙΑ ΤΙ ΠΕΡΙΜΈΝΕΙ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ;



Είναι ένα λογικό ερώτημα: Βλέπει οτι οι κινήσεις της συγκυβέρνησης και ειδικά του Αντώνη Σαμαρά, είναι προς λανθασμένη κατεύθυνση. Αυτό το συμπέρασμα είναι γενικό και αφορά φυσικά τις κινήσεις σε κυβερνητικό επίπεδο, πολιτικών επιλογών.
Αλλά και σε πολιτικό ,παραταξιακό επίπεδο, ο Κώστας Καραμανλής τι περιμένει;
Οι επιλογές του Αντώνη Σαμαρά -ηηχηρότατη σιωπή του στο θέμα των κατηγοριών που απηύθυνε στη Νέα Δημοκρατία και στον Καραμανλή ,ο κλόουν -Γιωργος Παπανδρέου- λένε παρα πολλά. Είναι ξεκάθαρο οτι ο Αντώνης Σαμαράς, γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του, την υστεροφημία του Κ.Καραμανλη και μιας ολόκληρης παραταξης.
Οι παίζοντες με τις λέξεις- η δικαίωση του Καραμανλή μας ενδιαφέρει- απλώς δικαιολογουν την πλεον, καθόλου ηχηρή σιωπή, του πρωην πρωθυπουργού.
Η παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή στα τεκταινόμενα, δεν έχει να κάνει με την αποκατάσταση των αδικιών, ξόπως βάναυσα και ηλιθιως υποστηρίζουν ορισμενοι..."υποστηρικτές" του.
Σχετίζεται κυρίως με την αποκατάσταση της πολιτικής τάξης των πραγμάτων.
Εχουμε να κάνουμε με μια Νέα Δημοκρατια, που ο Αντώνης Σαμαράς την έφθασε στα όρια της πολιτικής ανοιξης. Η παράταξη με τις επιλογες Σαμαρά αποδεδειμένα φθίνει και η συμπόρευση με το άθλιο ΠΑΣΟΚ, θα την φθάσει σε ποσοστά...ΔΗΜΑΡ...
Απο την μια λοιπόν οι πολιτικές εξελίξεις και απο την άλλη η παραταξιακή διάλυση, δίνει το έναυσμα σε έναν πολιτικό που σημάδεψε με την ιστορία του, το μελλον του τόπου να μιλήσει.
Η παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή στα πράγματα ,αποτελεί μια πολιτική ιστορική αναγκαιότητα και όχι μια πράξη υπονόμευση του ετσι κι αλλιώς συνεχώς με μειωμένη δύναμη Αντώνη Σαμαρά. Τώρα πλέον ούτε τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, που έχει μπουκώσει με δάνεια η συγκυβέρνηση, δεν θα έχουν το θάρρος να κατηγορήσουν τον πρώην πρωθυπουργό για παρέμβαση με στόχο να πέσει ο Αντωνης Σαμαράς..


Η συνέχιση της τακτικής της σιωπής του Καραμανλή κάποτε θα τον φέρει σε κατάσταση πολιτικής ασφυξίας,αφού συνεχώς απαξιώνεται το έργο του και η προσωπικότητα του. Φθάνουν κάποιες στιγμές που η μη αντίδραση δεν ονομάζεται μόνον αδυναμία, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως στάση...ενοχής...-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου