Οι καθαρίστριες έβαλαν «φωτιά στον καναπέ»

ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

«Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ. Δεν φεύγω απ' το δρόμο αν δεν δικαιωθώ». Οι καθαρίστριες φορώντας τα πλαστικά κόκκινα γάντια στάθηκαν μπροστά στην εξέδρα. Οι δυνατές τους φωνές γέμισαν μία ακόμα φορά την πλατεία Συντάγματος. Με το κεφάλι ψηλά και το βλέμμα αγέρωχο, στραμμένο προς τη Βουλή. Δεν ηττήθηκαν.

Η Χαρούλα Αλεξίου έγινε θερμά δεκτή από όλους όσοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση συμπαράστασης στις καθαρίστριεςΣτο πέρασμά τους προς την εξέδρα καταχειροκροτήθηκαν. «Μας φαίνονται μεγάλοι, γιατί είμαστε σκυφτοί. Σηκώστε το κεφάλι να σκύψουνε αυτοί» φώναζε η γνωστή πλέον Αδαμαντία. Για «εντυπωσιακό αγώνα», μιλάει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Απόστολος Αλεξόπουλος. «Σώζουν την τιμή ενός ολόκληρου κινήματος. Βάζουν φωτιά στον καναπέ», προσθέτει και ο βουλευτής Γιώργος Βαρεμένος.

Γονείς με τα παιδιά στους ώμους στήθηκαν αδιαμαρτύρητα στην πλατεία. Ακόμα και στο σιντριβάνι ακουμπούσαν, όσοι χώρεσαν, να στριμωχθούν. Νεαροί, μέλη πολιτικών οργανώσεων μοίραζαν φυλλάδια για πολιτικούς κι εργατικούς αγώνες των ημερών μας. Καθηγητές σε διαθεσιμότητα μοίραζαν τα δικά τους στην είσοδο του Μετρό.

Κατά εκατοντάδες

Τα βαγόνια του Μετρό άδειαζαν κατά εκατοντάδες στο Σύνταγμα. Η πρόσβαση στο σταθμό του αποτελούσε ζήτημα. Ο κόσμος είχε γεμίσει ασφυκτικά την πλατεία. Γεμάτα ήταν ακόμα και τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν προς τη Βουλή. Κάποιοι συναντιούνται και σφίγγουν τα χέρια, έπειτα από καιρό. Πάντως, όσοι είχαν προβλέψει έστρωσαν ψάθες στο γρασίδι. Αλλά ο πολύς κόσμος στήθηκε όρθιος, από νωρίς, μπροστά στην εξέδρα και περίμενε με υπομονή να ξεκινήσει η συναυλία.

Η Αρετή Αλεξίου είναι μια 50χρονη γυναίκα που εργάζεται σε εστιατόριο από τα 18 της χρόνια. Τονίζει ότι άλλαξε βάρδια για να τα καταφέρει να έρθει: «Γιατί οι καθαρίστριες δεν αποτελούν μεμονωμένη ομάδα. Οι περισσότεροι βρισκόμαστε περίπου στην ίδια θέση με αυτές τις γυναίκες». Λέει ότι η ίδια εργάζεται 10 έως 12 ώρες. Ο μισθός της κυμαίνεται στα 400-450 ευρώ. «Γι' αυτό ο αγώνας σήμερα πρέπει να είναι κοινός».

Ο Γιώργος Ψωμόπουλος είναι καλλιτεχνικός μάνατζερ. Τονίζει ότι «παρ' ότι ο κόσμος δείχνει παραιτημένος, η συμμετοχή στην πλατεία Συντάγματος και η έκφραση της αλληλεγγύης δείχνουν ότι δεν χάθηκαν όλα».

Ο Γιώργος κι η Χριστιάνα είναι δύο 20χρονοι φοιτητές. Ο Γιώργος περιμένει ν' ακούσει τη Χαρούλα. Η Χριστιάνα αναφέρεται στις καθαρίστριες, λέγοντας «ήρθαμε για να τους συμπαρασταθούμε. Ηταν άδικες οι απολύσεις τους. Ελπίζω να δικαιωθούν».

Η Δώρα είναι εκπαιδευτικός. Λέει ότι «πρέπει να σταθούμε αλληλέγγυοι σε κάθε αγώνα. Γιατί σήμερα αφορά αυτούς, αύριο έρχεται η σειρά μας. Είναι αξιοθαύμαστες γιατί αγωνίζονται τόσους μήνες. Γι' αυτό θα έπρεπε να συγκεντρωθούμε ακόμα περισσότεροι». Προσθέτει ότι η Χαρούλα ανήκει στους ελάχιστους καλλιτέχνες που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα αυτών των γυναικών. Προσθέτοντας ότι θα έπρεπε να είχε συστρατευτεί όλος ο καλλιτεχνικός κόσμος: «Δεν καταλαβαίνω γιατί οι καλλιτέχνες παραμένουν αμέτοχοι. Ζούμε το σύνδρομο του υπνοβάτη, όπως έλεγε ο Σεφέρης την περίοδο του Μεσοπολέμου. Κι αυτό μόνο κακό μπορεί να μας φέρει. Χωρίς διακρίσεις κι εξαιρέσεις, σε όλους μας».

595

Οι ίδιες οι καθαρίστριες θύμισαν από την εξέδρα ότι στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 η κυβέρνηση απέλυσε 595 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών. «Βγήκαμε στο δρόμο. Ξεκινήσαμε έναν αγώνα που κρατάει 11 μήνες. Νόμιζαν ότι θα κάτσουμε στον καναπέ και θα κλαίμε τη μοίρα μας. Δεν θα γυρίσουμε στα σπίτια μας. Κι ας μας εκφοβίζουν καθημερινά με καταστολή. Πολλές από εμάς συνεχίζουν φορώντας νάρθηκες. Γιατί η δουλειά είναι δικαίωμα και πρέπει να το διεκδικήσουμε. Σ'αυτό έχουμε τη βοήθεια πολλών πολιτών. Κυρίως των ανέργων, των απολυμένων και των συνταξιούχων».
enet.gr