Μπορεί να ομνύουν στη σταθερότητα, ωστόσο οι κ. Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος βρίσκονται, εμφανώς, σε ασταθές έδαφος. Η στρατηγική συμφωνία των δύο να εξαντλήσουν τον χρόνο που έχουν στα χέρια τους και να φθάσουν στη μάχη για την προεδρική εκλογή στη Βουλή παραμένει ισχυρή, όχι όμως και ικανή να εξασφαλίσει ηρεμία στο σκάφος της δικομματικής.
Πιεζόμενος από το εσωτερικό, ο κ. Βενιζέλος μοιάζει αναγκασμένος να... προκαλεί το Μαξίμου προκειμένου να εξασφαλίσει για τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ έναν διακριτό, κατά το δυνατόν, ρόλο έναντι της Νέας Δημοκρατίας. Οι μάχες, εκ του συστάδην, με τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη για την αξιολόγηση στο Δημόσιο κι αυτές που έπονται για τις απολύσεις από δημόσιες επιχειρήσεις (π.χ. αστικές συγκοινωνίες) συνιστούν δείγμα για όσα θα συμβούν προσεχώς, ειδικά από τη στιγμή που ακόμη κι αν οι δύο πολιτικοί άνδρες έχουν όντως συμφωνήσει για τον δρόμο που θα ακολουθήσουν, αυτός οδηγεί -αργά ή γρήγορα- αναπότρεπτα στην κάλπη.
Στελέχη του Μαξίμου δεν κρύβουν την ενόχλησή τους για τη στάση του ΠΑΣΟΚ (σ.σ.: και αντιστρόφως, βέβαια) ενώ, σε διαφορετικά επίπεδα, ενεργοποιούνται σημαντικοί δίαυλοι για την υπέρβαση των κρίσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια ώρα που... σφάζονταν δημοσίως με τον κ. Μητσοτάκη, κατηγορώντας τον ότι επιδιώκει να οικοδομήσει προφίλ μεταρρυθμιστή στο γαλάζιο εσωτερικό, στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη σχολίαζαν θετικά τις προσπάθειες του υπ. Επικρατείας Δημ. Σταμάτη να σβήσει τις... φλόγες. Τον ίδιο υπουργό, πάντως, κάποιοι γαλάζιοι τον μέμφονται ως υπέρ το δέον υποχωρητικό έναντι του ΠΑΣΟΚ, προς επίρρωσιν των σύνθετων ισορροπιών που υπάρχουν στο εσωτερικό της δικομματικής. Αντιστοίχως, στην πλευρά του ΠΑΣΟΚ, στελέχη όπως οι κ. Γ. Μανιάτης, Μιχ. Χρυσοχοΐδης, Εύη Χριστοφιλοπούλου, εμφανίζονται να έχουν κατοχυρώσει ένα διακριτό επίπεδο επικοινωνίας με το πρωθυπουργικό γραφείο, γεγονός που διευκολύνει την επίλυση ζητημάτων.
Σε κάθε περίπτωση, η υπερδραστηριότητα της Χαριλάου Τρικούπη, συχνά υπό την ανοχή του Μαξίμου, που είτε επιτρέπει στον μικρότερο κυβερνητικό του εταίρο να καρπωθεί κάποιες βελτιώσεις είτε αδυνατεί να τις επικοινωνήσει, προκαλεί αντισυσπειρώσεις γαλάζιων βουλευτών και υπουργών. Αρκετοί εκ των νέων στελεχών της κυβέρνησης, που επελέγησαν -όπως σημειώνει στέλεχος του Μαξίμου- «ακριβώς γιατί απηχούν τη βάση του κόμματος», όπως οι Αργ. Ντινόπουλος, Γερ. Γιακουμάτος και λιγότερο, ως κυβερνητική εκπρόσωπος, η κ. Σοφία Βούλτεψη, πολύ συχνά επιδιώκουν να εξισορροπήσουν την πράσινη πίεση (για απολύσεις, γάλα, ωράριο κ.ο.κ.), προσπάθεια που ενίοτε οδηγεί σε ενδοκυβερνητικές επιπλοκές.
Η πίεση που ασκείται στους γαλάζιους, που καλούνται να δικαιολογήσουν πλήρως την ασκούμενη πολιτική έναντι των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, είναι ένα στοιχείο που αναδεικνύουν οι περισσότεροι εκ των βουλευτών στις μεταξύ τους συνομιλίες. Αλλωστε, παρά τις πολιτικές διαβεβαιώσεις, άπαντες στη Βουλή έχουν στην άκρη του μυαλού τους τις εκλογές. Αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί συχνά είτε σε απροθυμία στήριξης των μέτρων που λαμβάνονται είτε σε αποστασιοποίηση από αυτά.
Γαλάζια κινητικότητα
Μπορεί η παρουσία μη κομματικών στελεχών στην ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας να βοηθά (σ.σ.: πολύ πιο εύκολη η κριτική προς τον κ. Γ. Στουρνάρα, παλαιότερα, ή τον κ. Γκ. Χαρδούβελη σήμερα) ωστόσο δεν αρκεί.
Σε αυτό το πλαίσιο, και παρά το γεγονός ότι είχαν προηγηθεί πολλές άλλες και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερο αριθμό υπογραφών, η επιλογή των έξι «καραμανλογενών» βουλευτών να καταθέσουν, ανήμερα της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, ερώτηση προς τον κ. Χαρδούβελη ζητώντας μείωση φορολογίας (τέλος επιτηδεύματος, προκαταβολή φόρου, τεκμήρια, ΕΦΚ στα καύσιμα, Ενιαίος Φόρος Ακινήτων) προκάλεσε αίσθηση. Οι υπογράφοντες (Γ. Βλάχος, Αλ. Κοντός, Ανδ. Λυκουρέντζος, Ευ. Στυλιανίδης, Ιορ. Τζαμτζής, Κ. Τσιάρας) δεν είχαν ενημερώσει το Μαξίμου (σ.σ.: ούτε βέβαια το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή), ωστόσο είναι σαφής η πρόθεσή τους να εξισορροπήσουν την πίεση του ΠΑΣΟΚ και να μπορέσουν να εκφράσουν την εναπομείνασα γαλάζια μεσαία τάξη, «η οποία αποδιοργανώνεται με ορατές συνέπειες για την ίδια τη Δημοκρατία».
Ο πρωθυπουργός, από την πλευρά του, έχει σαφή εικόνα για την... αναταραχή στο γαλάζιο εσωτερικό, την οποία επιδιώκει να εκτονώσει με σποραδικές επαφές με τους βουλευτές. Ωστόσο είναι εμφανές πως ο κ. Σαμαράς επικεντρώνεται στη μεγάλη εικόνα, στην ανάγκη, δηλαδή, να κλείσουν τα μεγάλα μέτωπα με την τρόικα και να επιτευχθούν κάποιες ελαφρύνσεις στη φορολογία. Εκτιμά ότι, εφόσον αυτό συμβεί, τότε και οι αντιδράσεις, οι διαφωνίες θα περιοριστούν και η αισιοδοξία για τις πολιτικές εξελίξεις θα επιστρέψει στη γαλάζια κοινοβουλευτική ομάδα.
ΓΙΩΡΓΟΣ Π. ΤΕΡΖΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου