ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΝΗ.. ΤΟΝ ΒΓΕΝΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ...

Έτσι χωρίς πρόγραμμα, οι σκέψεις. Και χωρίς σκοπιμότητα. Απλώς εξετάζοντας την κριτική ορισμένων στα μέσα ενημέρωσης, μηδέ εξαιρουμένου του διαδικτύου, όσον αφορά στις υποθέσεις -πρόχειρα αυτές μας ήλθαν στον νου- των κυρίων Μαρτίνη και Βγενόπουλου, αναρωτηθήκαμε ορισμένα πράγματα. Κατά πόσο είναι ορθό, με βάση την στοιχειώδη αξιοπρέπεια...να τρως από διαφημίσεις και προσφορές επί μεγάλο ή μικρότερο χρονικό διάστημα από τον τραπεζίτη ή τον διευθυντή του νοσοκομείου και στην συνέχεια, όταν αποκαλυφθούν διάφορα, που  βρίσκονται στα χέρια της Δικαιοσύνης, να βγαίνεις και να ξιφουλκείς υπέρ της καταδίκης τους...
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τους στηρίξεις. Σε θέματα δικαιοσύνης, παραμένεις αμέτοχος για να διαπιστώσεις εάν οι κατηγορίες ευσταθούν και οι κατηγορούμενο είναι ένοχοι.
Ωστόσο με βάση την στοιχειώδη αξιοπρέπεια, πόσο...αναξιοπρεπής είσαι, όταν τα έπιανες από τους σημερινούς κατηγορούμενους και βγαίνεις στην συνέχεια και ενώ είναι πεσμένοι, τους πατάς με όση δύναμη διαθέτεις, λες και θέλεις να κρύψεις ότι ...ευνοήθηκες από αυτούς;

Το γεγονός ότι ευνοήθηκες, δεν σημαίνει φυσικά ότι κι...εσύ είσαι ένοχος. Συνειδησιακά όμως-ορολογία και περιεχόμενο άγνωστο για τα μέσα ενημέρωσης- θα πρέπει να αισθάνεσαι άσχημα όταν τους κτυπάς αλύπητα. Είναι κι αυτό όμως ένα χαρακτηριστικό των μέσων ενημέρωσης. Έτσι για την ιστορία τα γράφουμε...