Είπε ο Κύριος και ελάλησε. Ο Κούλης. Αν είναι δυνατόν. Απευθυνόμενος στον ...τραγικό Τραγάκη...που έσπευσε να χρίσει υποψήφιο τέκνο του...Μεταξύ μας, αυτό το ύφος "σουβλατζή"του Τραγάκη, ποτέ δεν μας άρεσε. Αλλά ο άνθρωπος ψηφιζόταν από εκείνους που τον εμπιστεύονταν. Και καλώς έπρατταν. Κακώς, ο κος Τραγάκης, προανήγγειλε την υποψηφιότητα του τέκνου του. Αλλά σκέφθηκε ο άνθρωπος....
Εδώ ο αείμνηστος Μητσοτάκης, σιγά σιγά, έκανε πρόεδρο τον υιό του. Γιατί να μην κάνω κι εγώ το τέκνο μου. Αμ δέ...Ο Κυριάκος θύμωσε και δικαίως αυτήν την φορά ...εάν ...δεν ήταν ο Κυριάκος. Ο ευνοούμενος μιας οικογενειοκρατίας, που έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και έγινε πρόεδρος, έστω ...κι αυτής της Νέας Δημοκρατίας. Άρα θα έπρεπε, να είχε περισσότερες ευαισθησίες σε αυτά τα θέματα. Δεν τις είχε όμως...
Αδιάφθορος...Γελάτε ελεύθερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου