Τετάρτη, Αυγούστου 22, 2018

Περί τατουάζ (ακατάλληλο) olympiada






Σκέφτομαι να κάνω ένα τατουάζ,

Ένα καλό όμως τατουάζ, κάτι σημαντικό που να ξεχωρίζει...


Μην με παρεξηγήσετε, αλλά σκέφτηκα να κάνω ένα @ΡΧΙΔΙ


Όχι όρχι, διότι ο όρχις ανήκει στους αρχαίους, στο παρελθόν και στην διαχρονικότητα.

Εγώ θέλω να κάνω ένα τατουάζ γαμάτο, της εποχής, να είναι της μόδας.

Δυστυχώς δεν βρίσκω κάποια άλλη λέξη στην καθομιλουμένη, εκτός από την λέξη @ρχίδι, που να περιγράφει την νεοελληνικότητα της λέξης όρχις.

Δεν φταίω εγώ που ο όρχις έχασε το όνομα του στο χρόνο.

Σας ζητώ λοιπόν να με συγχωρέσετε, γιατί αν και ανωρθωγραφος εν αρχι, θα χρησιμοποιώ την λέξη @ρχίδι για να αποδώσω στο εδώ και τώρα το τατουάζ…

Γιατί να κάνω τατουάζ?

Μα γιατί έχουν σχεδόν όλοι… το καλοκαίρι πως θα βγαίνω στην παραλία? Δεν θέλω να νιώθω ότι είμαι στο περιθώριο, θέλω να είμαι με τους πολλούς με την μάζα…

Πάρα πολλά άτομα στις μέρες μας έχουν τατουάζ, άλλωστε το επιβεβαιώνουν οι ειδήσεις, τα μεσημεριανά και τα sαρβαιβορ… άσε που τελευταία μάλιστα κάποιοι εκτός από τατουάζ, έχουν και πολλά άλλα καλούδια, οπότε θα κάνω και εγώ ένα τατουάζ, να ζήσω το σήμερα, να είμαι IN στην κοινωνία.

Όπως και να το κάνεις ένα τατουάζ σου δίνει την αίσθηση της μαγκιας, μπορείς να νιώσεις τον υπόκοσμο στο πετσί, σου αλλάζει βρε αδερφέ το τούτο σου…

“Να τατουαζαρω σκέφτηκα αρχικά, κομποσκοίνια και Σταυρούς,

καλά να τα ‘χω μ’ όλους, με θεούς και με θνητούς,

για να ‘μαι ακομπλεξαριστος σ’ όλους τους γνωστικούς“

Έχω δει διάφορα τατουάζ στα μπράτσα και αλλού, γλάστρες, ψάρια, ζώα, φάτσες, κατσαρόλια, καλικατζάρια, καγκελόπορτες κλπ.

Όμως, το @ρχίδι είναι πολύ καλύτερο γιατί είναι σημαντικό. Χωρίς @ρχίδια δεν θα υπήρχε αναπαραγωγή.

Το @ρχίδι δεν είναι κάτι απλό, έχει συναισθηματική αξία και πλέον είναι γνωστό πως ότι έχει συναισθηματική αξία το ζωγραφίζουμε στο δέρμα για να δείχνουμε, πόσο συναισθηματικοί είμαστε με τα συναισθηματικά μας.

Θα το κάνω σε ένα εμφανές σημείο πχ στο χέρι να το βλέπουν όλοι και να λένε, «Να ένα @ρχίδι!»

Θέλω να είναι μεγάλο για να του το ‘χουνε και να λένε, «Είναι μεγάλο @ΡΧΙΔΙ…»

Ενώ αν είναι μικρο θα το λένε… @ρχιδακι.

Θα το κάνω όσο πιο ζωντανό γίνεται, άρα θα το γεμίσω τρίχες.

Σε κάθε τρίχα θα δώσω ένα από τα ονόματα των εχθρών και των δήθεν…όχι των φίλων μου.

Τους φίλους μου, τους έχω ποστιασει αλλού, στις επαφές μου στο fεισμπουκ.

Έτσι θα ‘ναι ο καθένας τους, εχθροί και δήθεν, «μια τρίχα από το @ρχίδι μου».

Ααα… μην ξεχάσω να γράψω το όνομα του @ρχιδιού με κινέζικα σύμβολα, ξέρετε απ’ αυτά τα ακαταλαβίστικα… να το βλέπει ο άλλος και να αισθάνεται… κάπως ακινεζοτος.

Βέβαια, δεν θέλω να σκέφτομαι ότι θα γεράσω και πως κάποια μέρα, δέρμα, πέτσες και τατουάζ, θα μοιάζουν όλα μαζί, «σαν κρεμασμένο @ρχίδι».

Θα μου πεις, δεν σε ενδιαφέρει πως θα γεμίσεις μελάνια με βαρέα μέταλλα το δέρμα σου?

Όχι

Ούτε ότι το τατουάζ δύσκολα αφαιρείται και πολλές φορές αφήνει σημάδια?

Όχι, γιατί να με ενδιαφέρει? Αφού όλοι έχουν κάνει, το θέμα είναι απλό…

Πάει sαρβαιβορ χωρίς τατουάζ?

«Χτυπάς τατουάζ στην τηλεόραση ΣεΦ αν θες να γίνεις,

αλλιώς μ@λάκας μάγειρας για μια ζωή θα μείνεις»

Έτσι λοιπόν θα έχω και ‘γω ένα τατουάζ στο χέρι μου που θα με ακολουθεί για πάντα, πρωί μεσημέρι βράδυ, Χριστούγεννα, Πάσχα, στο δρόμο στην πλατεία, στην εκκλησιά, σε γάμους και βαφτίσια, παντού.

Θα κοιμάμαι και θα ξυπνάω, μ’ ένα @ρχίδι στο χέρι…

Δε λέω θα με ενοχλεί κάπως… Έχω μάθει αλλιώς, ανθρώπινα… Παράδειγμα, για δεύτερη μέρα δεν μπορώ να φοράω την ίδια φανέλα, ούτε χειμώνα καλοκαίρι το ίδιο πουκάμισο.

Το τατουάζ αναγκαστικά θα το κουβαλάω πάνω μου συνέχεια κι ολουθε…

Τι να κάνουμε, ο μόνος θα είμαι ρε αδερφέ? Άλλωστε να συνηθίζουμε σιγά σιγά τις σφραγίδες…

Είπαμε, θα το δεχτώ γιατί είναι της μόδας, τι θες να είμαι ντεμοντέ?

Όπως άλλωστε δεχτήκαμε και το σκισμένο και ξεσκισμένο παντελόνι. Οι τρελοί, οι μπανάλ και τα παππούδια φοράνε ακόμα παντελόνια χωρίς τρύπες.

Μα που ακούστηκε παντελόνι χωρίς τρύπες?

Α και κάτι ακόμα… είναι βέβαια κάπως προσωπικό,

Τι όνομα να δώσω στο τατουάζ? Έχει άραγε σημασία το όνομα?

Μπααα, όπως και να το ονομάσω σε λίγο καιρό, κανείς δεν θα το λέει με το όνομα του. Πλέον σημασία έχουν οι αριθμοί.

Αλλάζουν οι εποχές…

Οπότε θα ζητήσω απ τον μεγάλο αδερφό να του δώσει ένα νούμερο και έτσι χωρίς πολλά πολλά θα κάνουμε παρέα όλα τα νούμερα μαζί…



*H επιλογή του συμβόλου @ έγινε με σεβασμό προς το site.

Ευχαριστώ για την δημοσίευση!



Αναγνώστης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου