Από τον τρίχρονο Αϊλάν στην Αλικαρνασσό στο άψυχο αγκαλιασμένο ζευγάρι πατέρα - κόρης στον Ρίο Γκράντε και από εκεί στη Λαμπεντούζα και την πλοίαρχο του «Sea Watch 3», Καρόλα Ρακέτε. Το σοκ δεν άλλαξε τις πολιτικές...
Κάθε ρεπορτάζ, κάθε εικόνα προκαλεί οργή. Παιδιά και κέντρα κράτησης μεταναστών, πολλά σε άθλιες συνθήκες. Μητέρες που αποχωρίστηκαν βίαια τα μικρά τους. Πατέρες που πνίγηκαν αγκαλιά με αυτά. Ποτάμια που έγιναν συνώνυμα με τα καραβάνια της ελπίδας αλλά και του θανάτου.
Κι αν ήταν το δικό σου παιδί; Απαντήσεις που αναζητούνται στα φόρουμ της κοινωνίας των πολιτών, αλλά δίνονται από εθνικές κυβερνήσεις, τις περισσότερες φορές άκαμπτες, παρά το δράμα που βρίσκεται σε εξέλιξη και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Της Στέλλας Θεοδώρου
stetheodorou@gmail.com
Το 2015 ο κόσμος όλος πέτρωσε μπροστά στην εικόνα του 3χρονου Αϊλάν να κείτεται νεκρός σε παραλία της Αλικαρνασσού.
Πολλοί πίστεψαν ότι το σοκ εκείνο θα λειτουργούσε ως ηλεκτροσόκ των κυβερνώντων για τον σχεδιασμό πολιτικών που θα αντιμετώπιζαν με ανθρωπισμό το μεταναστευτικό – προσφυγικό πρόβλημα. Οι προσδοκίες διαψεύστηκαν.
Η εικόνα του πατέρα από το Ελ Σαλβαδόρ και της μικρής του κόρης που πνίγηκαν αγκαλιασμένοι στον ποταμό Ρίο Γκράντε προκάλεσε σοκ. Το περιστατικό συνέβη αμέσως μετά τις αποκαλύψεις για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης 300 παιδιών μεταναστών σε κέντρο κράτησης του Τέξας.
Αμέσως μετά ακολούθησε η σύλληψη της πλοιάρχου του «Sea Watch 3» στη Λαμπεντούζα. Η Καρόλα Ρακέτε αψήφησε τις ιταλικές Αρχές και έδεσε στο λιμάνι της Λαμπεντούζα το πλοίο με τους 40 διασωθέντες μετανάστες, εμβολίζοντας, μάλιστα, ταχύπλοο της ιταλικής οικονομικής αστυνομίας. «Η κατάσταση ήταν απελπιστική και ο στόχος μου ήταν απλώς να μεταφέρω στη στεριά εξουθενωμένους και απελπισμένους ανθρώπους», είπε η 31χρονη Γερμανίδα.
Την ώρα που η Ευρώπη αναζητά μάταια λύσεις που σκοντάφτουν στις εθνικές πολιτικές, η Αμερική πηγαίνει ολοένα πιο δεξιά, αρνούμενη να αποδεχτεί ότι το πρόβλημα με τα καραβάνια που πληθαίνουν στα σύνορα με το Μεξικό δεν λύνεται ούτε με φράχτες ούτε με κέντρα κράτησης.
Το αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε πακέτο 4,6 δισ. δολαρίων για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης στη μεθόριο των ΗΠΑ με το Μεξικό, γεγονός που έφερε στο φως, όχι μόνο τις ακραίες πολιτικές του Τραμπ, αλλά και τις μεγάλες διαιρέσεις στους κόλπους των Δημοκρατικών.
Η Δημοκρατική πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Νάνσι Πελόσι, αναγκάστηκε να υποχωρήσει στις πιέσεις που ασκούνταν και δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τις διατάξεις που ήθελε να προστεθούν στο κείμενο που εντέλει υιοθετήθηκε. Το κείμενο αυτό, το οποίο είχε εγκριθεί την προηγουμένη από τη Γερουσία, στην οποία η πλειοψηφία ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους, προβλέπει χρηματοδοτήσεις για την υποδοχή ανηλίκων αλλά και για τον έλεγχο των συνόρων, κάτι το οποίο θα ερμηνευτεί ως νίκη του Ντόναλντ Τραμπ.
Το κείμενο υιοθετήθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων με 305 ψήφους υπέρ έναντι 102 κατά, με 95 Δημοκρατικούς, ένα σημαντικό κομμάτι της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών (235 έδρες), να τάσσονται εναντίον.
«Θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει περισσότερα για τις οικογένειες και τα παιδιά. Δυστυχώς όμως ο Λευκός Οίκος και η Γερουσία δεν θα το επέτρεπαν», κατήγγειλε η Δημοκρατική επικεφαλής της Επιτροπής που είναι αρμόδια για τις διαπραγματεύσεις, Νίτα Λόουι.
«Οι μεθοριακοί φρουροί, οι δικαστές που είναι επιφορτισμένοι με τις υποθέσεις των μεταναστών και οι στρατιωτικοί θα είναι καλύτερα εξοπλισμένοι για να ενισχύσουν τα σύνορά μας, να χειρίζονται τις υποθέσεις μεταναστών και να ερευνούν για τους διακινητές ανθρώπων», δήλωσε ο επικεφαλής της Ρεπουμπλικανικής μειοψηφίας στη Βουλή, Κέβιν Μακάρθι.
Μερίδα των Δημοκρατικών ήθελε να προσθέσει διατάξεις που θα προέβλεπαν κυρίως ότι κανένα παιδί δεν θα μπορούσε να παραμείνει σε κέντρο κράτησης περισσότερο από 90 μέρες, όπως και ότι τα συμβόλαια με ιδιωτικά κέντρα που δεν θα τηρούσαν τις προδιαγραφές θα ακυρώνονταν αμέσως.
ΑΝΟΙΞΑΝ ΠΑΛΙ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΟΥ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Ο Τραμπ στέλνει τα παιδιά των μεταναστών, χωρίς γονείς, σε στρατόπεδα…
Η κυβέρνηση Τραμπ έχει ανοίξει πολλά στρατόπεδα στα οποία κρατούνταν οι ιαπωνικής καταγωγής Αμερικανοί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο προκειμένου να κλείσει εκεί τα παιδιά των μεταναστών που εισέρχονται στις ΗΠΑ χωρίς χαρτιά. Η διαβόητη βάση Φορτ Σιλ στο στρατόπεδο του Λότον της Οκλαχόμα πρόκειται σύντομα να «φιλοξενήσει» 1.400 παιδιά. Ο Τραμπ επιμένει, ενόψει και της μάχης για μια δεύτερη θητεία, ότι αναβάθμιζε το Μεταναστευτικό σε υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας του.
«Η μετανάστευση είναι το καθοριστικότερο ζήτημα του 2020», τόνισε σε ομιλία του στο Ντεμόιν και επιτέθηκε στους αντιπολιτευόμενους Δημοκρατικούς, υποστηρίζοντας ότι «δεν εκπροσωπούν πλέον τον αμερικανικό λαό», αλλά αποτελούν στην πράξη ένα «σοσιαλιστικό κόμμα».
Στη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου το Φορτ Σιλ στέγασε περίπου 700 Ιαπωνοαμερικανούς, στους οποίους περιλαμβάνονταν Αμερικανοί υπήκοοι και μετανάστες πρώτης γενιάς. Η περιοχή όπου βρίσκεται το στρατόπεδο είναι γνωστή για τις άγριες αμμοθύελλες και τις αβάσταχτα υψηλές θερμοκρασίες.
Στην ανακοίνωση του Πενταγώνου, η επαναλειτουργία του στρατοπέδου αποκαλείται «προσωρινό μέτρο έκτακτης ανάγκης» με στόχο να αντιμετωπιστεί η εισροή παράτυπων μεταναστών. Αυτό απηχεί σε έναν βαθμό την αντίστοιχη ανακοίνωση που άνοιξε τα στρατόπεδα για τους Ιάπωνες, βαφτίζοντάς τα τότε «κέντρα επανεγκατάστασης». Οι νέοι έγκλειστοι θα είναι παιδιά πλήρως απομονωμένα από τους γονείς τους. Οι νέοι κάτοικοι του Φορτ Σιλ θα στερούνται επίσης εκπαίδευσης ή ψυχαγωγίας, καθώς η «προσωρινή» φύση του μέτρου δεν θέτει τις παραμέτρους για ανάλογη πρόνοια.
Οι σκληροπυρηνικοί ψηφοφόροι των Ρεπουμπλικάνων στηρίζουν σε ποσοστό 58% τις πολιτικές Τραμπ για τη μετανάστευση, ακόμα και τον χωρισμό των οικογενειών, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση για λογαριασμό του CNN.
Στη Λαμπεντούζα της Ιταλίας, εκεί όπου τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό η Καρόλα Ρακέτε, οι κάτοικοι στις ευρωεκλογές ψήφισαν μαζικά υπέρ της ξενοφοβικής Λέγκας του Σαλβίνι.
Και στις δύο περιπτώσεις, παρά τις διαφορές στα αίτια της μετανάστευσης αλλά και στις πολιτικές που ακολουθούνται, υπάρχει μια κοινή προσέγγιση: οι μετανάστες «απειλούν» την εγχώρια ευημερία και ασφάλεια. Αυτοί και… τα παιδιά τους.
Δημοσιεύθηκε στο φύλλο 109 της «Νέας Σελίδας» που κυκλοφόρησε εκτάκτως την Παρασκευή 5 Ιουλίου 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου