Και οι δυο πίστευαν ότι σώζουν τη χώρα, ο Παπανδρέου από τη χρεοκοπία, ο Μητσοτάκης από την πανδημία.
Και οι δυο είχαν ή έχουν βάλει τη χώρα και τις πολίτες σε ένα μοτίβο τρόμου και πίεσης με ανακοινώσεις συνεχώς νέων μέτρων.
Την περίοδο του ΓΑΠ τα νέα μέτρα αφορούσαν περικοπές μισθών-συντάξεων και επιβολή νέων φόρων. Σήμερα τα μέτρα αφορούν περιορισμούς στην καθημερινότητα των πολιτων, στις κοινωνικές επαφές με αποκορύφωμα την απαγόρευση κυκλοφορίας.
Ο Μητσοτάκης έχει εγκλωβιστεί στο σύνδρομο του Σωτήρα-Θεού και πιστεύει πως με τις πολιτικές του αποφάσεις θα σωσει τις ζωές των Ελλήνων και θα κερδίσει μια λαμπρή θέση στην ιστορία.
Όμως θα μείνει στην ιστορία σαν τον μόνο πρωθυπουργό της μεταπολίτευσης που αποφάσισε απαγόρευση κυκλοφορίας τη νύχτα.
Θα μείνει στην ιστορία σαν τον πρωθυπουργό που όχι μόνο κατήργησε τις παρελάσεις αλλά και την εθιμοτυπική παρουσία της πολιτικής ηγεσίας στην εκκλησία την ημέρα της εθνικής επετείου.
Ο κόσμος στις εκλογές δεν θα επιβραβεύσει τον Μητσοτακη γιατί τον έσωσε από την πανδημία γιατί ήταν υποχρέωση και καθήκον του πρωθυπουργού να το κάνει. Ο κόσμος θα τιμωρήσει τον Μητσοτακη γιατί τον έχει ταυτίσει σαν προσωπικότητα με απαγορεύσεις που δυσκολεύεται να κατανοήσει.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου