Το ενδεχόμενο να ηττηθεί ο Κασσελάκης στον δεύτερο γύρο είναι μικρό, αλλά υπαρκτό. Όμως αν αναδειχτεί πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στενεύουν απελπιστικά τα περιθώρια για συνύπαρξη με Αχτσιόγλου/Τσακαλώτο-και με ο,τι αυτοί εκπροσωπούν-, μετά τις σαφείς αιχμές εναντίον του το βράδυ των εκλογών, αιχμές που αποκαλύπτουν/υπενθυμίζουν εντελώς διαφορετικό αξιακό φορτίο και ιδεολογικό προσανατολισμό.
Δεν θα επιδιώξει ούτε θα προκαλέσει τη σύγκρουση ο Κασσελάκης ως αρχηγός. Δεν έχει... κανένα λόγο να το πράξει. Απεναντίας, θα φανεί ενωτικός. Είναι θέμα απλής λογικής. Επομένως, το πρόβλημα μεταφέρεται στους «δύο» και στη στάση που θα κρατήσουν.
Μπορούν να συνυπάρξουν με έναν εκπρόσωπο της μεταπολιτικής, ο οποίος αρέσκεται στις ευκολίες και κινείται σε θολά νερά, όπως του καταλόγισαν ευθέως οι Αχτσιόγλου και Τσακαλώτος; (Μεταπολιτική: επείσακτος, πιασάρικος και ρηχός όρος που θέλει συζήτηση).
Η κριτική τους δεν ήταν ήπια ή δημιουργικά αυστηρή. Ηταν αποδομητική. Που παραπέμπει σε κρίσιμη υπαρξιακού χαρακτήρα εναντίωση για ένα ξένο σώμα που επιχειρεί να αλώσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να τον μετατρέψει σε κάτι άλλο κι όχι απλώς να τον ανασυγκροτήσει.
Να κάνουν τι, λοιπόν, με αρχηγό τον Κασσελάκη, ακόμη κι αν αυτός τους προσφέρει σημαντικές θέσεις δίπλα του; Να υπηρετούν αυτά που ανοιχτά έχουν καταγγείλει; Μήπως να μείνουν ως εσωτερική αντιπολίτευση ; Για να ελπίζουν σε τι;
Οτι θα ενοφθαλμίσουν αριστερά στοιχεία στον παρδαλό-ήπια λέξη, αυτή- πολιτικό κορμό του παντός καιρού Κασσελάκη, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι υπουργός του Μητσοτάκη ή διεκδικητής της αρχηγίας στο ΠΑΣΟΚ;
Επίσης, αν προσπαθήσουν να ελέγξουν τα όργανα στο Συνέδριο, κάτι που φαντάζει εφικτό, ώστε να υπάρχει χαλινός στις κινήσεις του Κασσελάκη και ταυτόχρονα να ασκούν κριτική στις αποφάσεις και στις επιλογές του, είναι πολύ πιθανό να εκληφθεί η συμπεριφορά τους ως επιχείρηση φθοράς εκ μέρους του ηττημένου κομματικού ιερατείου. Και θα στραφεί σε βάρος τους.
Διότι ο Κασσελάκης, από το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου, κυκλοφορεί μ΄ένα πυρηνικό όπλο στα χέρια του. Την λαϊκή αποδοχή από κόσμο που τον ψήφισε, κάνοντας την έκπληξη, και ο οποίος ελπίζει ότι η νέα εποχή, χωρίς τα βαρίδια του κομματικού κατεστημένου, θα σημάνει την απαρχή για επανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Διάσπαση;
Υπάρχει βέβαια και τρίτος δρόμος. Η διάσπαση. Δηλαδή, αποχώρηση και δημιουργία νέου φορέα. Δρόμος δραματικός και κινδυνώδης. Διότι διάσπαση σημαίνει συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον σε επίπεδο κορυφαίων στελεχών, και φρένο στην θεμιτή επιδίωξη να ανακάμψει και να παραμείνει κόμμα εξουσίας.
Βαριά η ευθύνη, μεγάλο το πολιτικό κόστος και ομιχλώδης η προοπτική τέτοιου εγχειρήματος. Η Αριστερά το έχει βιώσει οδυνηρά κατ΄επανάληψιν. Αλλά όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα-αδόκητα και αδιανόητα-, η επιλογή αυτή φαντάζει αναπόφευκτη. Μονόδρομος.
Αλήθεια, πως θα συνυπάρξουν μ΄έναν τολμητία στο όριο της αυθάδειας, έναν ουρανοκατέβατο, άσχετο με την Αριστερά και την πραγματικότητα της χώρας, ένα «ανίδεο φωτομοντέλο» κατά τον προσφυή χαρακτηρισμό του Μιχάλη Τσιντσίνη στην «Καθημερινή», έναν αφηνιασμένο εκπρόσωπο του γραβατοφόρου Πολακισμού, έναν άγνωστο που κατάφερε σε ελάχιστο χρόνο να προβεί σε «επιθετική εξαγορά μιας προβληματικής χωρίς να δώσει φράγκο» (του Νίκου Ξυδάκη αυτό), έναν αποδεδειγμένα ικανό, αλλά ικανό για όλα;
Ε, δεν θα συνιστά έκπληξη αν σημειωθούν αποχωρήσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, κατά μόνας ή ομαδικά, με στόχο ένα καινούργιο κόμμα.
Κι αν ηττηθεί ο Κασσελάκης από την Αχτσιόγλου; Τότε ο ηττημένος , παρά τις δεσμεύσεις του, ενδέχεται να αποχωρήσει τώρα(στο επικείμενο συγκρουσιακό Συνέδριο) ή μετά τις Ευρωεκλογές και να δημιουργήσει νέο φορέα.
Παραείναι περιοριστικός ο χώρος για έναν φιλόδοξο οιηματία, ώστε να παραμείνει δίνοντας ιδεολογικές και άλλες μάχες για…το καλό της Αριστεράς. Παρακινδυνευμένη πρόβλεψη; Ναι. Με τον Κασσελάκη ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται…
Ετσι για την ιστορία
Η στήλη είχε ισχυριστεί από το καλοκαίρι του ’21 ότι «όπως πάει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα χάσει τις εκλογές». Δύο κυρίως οι λόγοι: η λαϊκίστικη αντιπολίτευση, με την εμπρηστική ρητορική να δίνει τον τόνο, και η υποτίμηση του Μητσοτάκη.
Η αναφορά αυτή απαιτείται για να υπομνησθεί η θέση της στήλης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπασχε δομικά. Και ότι χρειάζεται ριζική ανακαίνιση. Όμως ταυτόχρονα, από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης Κασσελάκη ως υποψηφίου, ουδόλως ενστερνίστηκε την άποψη ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος αποτελεί τη λύση στο υπαρξιακό πρόβλημα της Κουμουνδούρου.
Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η στήλη παρέκαμψε ή περιφρόνησε ορισμένα θετικά στοιχεία της εν γένει παρουσίας του. Ιδού συγκεκριμένα ένα απόσπασμα από το σχετικό κείμενο, εδώ στο News 24.7, στις 2.9.2023:
«Σα να προσγειώθηκε Ούφο στην Κουμουνδούρου και σε χρόνο ρεκόρ «υποχρέωσε» τη χώρα να μιλάει γι΄αυτό, αναστατώνοντας- σαν τον τρελό στο Σκάκι του Αναγνωστάκη -τις «στέρεες παρατάξεις» του ΣΥΡΙΖΑ(…)
Φωτοβολίδα που θα σβήσει σύντομα, όπως ανάλογες του παρελθόντος; Κανένας δεν ξέρει τη στιγμή αυτή τι ψάρια θα πιάσει ο Στέφανος Κασσελάκης. Όμως θα ήταν επιπόλαιο να υποτιμηθούν ορισμένα στοιχεία της παρουσίας του:
Σε μια χώρα στην οποία καταγράφεται εντεινόμενη δυσπιστία απέναντι στο πολιτικό δυναμικό και στην οποία κυριαρχούν τα πολιτικά χασμουρητά-ειδικά στον αμήχανο σήμερα ΣΥΡΙΖΑ- , ένας άγνωστος μπαίνει θυελλώδης στο προσκήνιο και δημιουργεί την έκπληξη.
Χωρίς κομματικά ένσημα και εύσημα, χωρίς άκρες στον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ και με ορισμένα στοιχεία που διαολίζουν τους αιφνιδιασμένους της Κουμουνδούρου( άριστος, πετυχημένος επιχειρηματίας, αλεξιπτωτιστής, πολιτικός του instagram κλπ) εκπλήσσει με την αποκοτιά του, ξέροντας ότι το ξάφνιασμα ακόμη και ως αρνητική έκπληξη προκαλεί ενδιαφέρον.
Εκπληξη δυσάρεστη ασφαλώς για τους περισσότερους κομματικούς του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πόσο δυσάρεστη για όσους εναντιώνονται στις κομματικά θερμοκήπια και κυρίως για την πλειονότητα των νέων που αδιαφορεί για- αν δεν απεχθάνεται- την υπναλέα ζώνη της πολιτικής;
Σε μια χώρα στην οποία μονάχα κάνα δυό πολιτικοί έχουν μιλήσει ανοιχτά για την σεξουαλική τους ταυτότητα, ένας επίδοξος αρχηγός κόμματος τόλμησε. Ευθέως, αλλά χωρίς τυμπανοκρουσίες. Η τόλμη αυτή επιβραβεύεται –και πάντως αξιολογείται θετικά- από όλο και μεγαλύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, ειδικά στους κόλπους των νέων και ειδικότερα στον λειμώνα του ΣΥΡΙΖΑ».
ΥΓ(1) : Ο Αλέξης Τσίπρας εισήγαγε τον Κασσελάκη στα καθ΄ημάς. Ακουσίως ολετήρας και κατεδαφιστής του ΣΥΡΙΖΑ ο χαρισματικός ηγέτης;
ΥΓ(2) :Εξαιρετική η παρουσία του Σωκράτη Φάμελλου στο ακανθώδες αυτό μεσοδιάστημα. Συγκροτημένος λόγος, νηφαλιότητα και στιβαρή, τεκμηριωμένη κριτική χωρίς λαϊκίστικες φωτοβολίδες.
ΥΓ(3) : Η Τζάκρη στα μέσα και στα έξω. Θεός κι απόστολος… Κι εκείνος ο συμπαθής ναύαρχος. Που τάχθηκε αρχικά υπέρ της Αχτσιόγλου και μετά πήγε στον Κασσελάκη, παρέχοντας μέσω Μακρονήσου αριστερό άλλοθι στον πολιτικό παντοπώλη των ημερών.
ΥΓ(4) :Αν επικρατήσει ο Κασσελάκης, τι θα γίνει με την «Αυγή» και το «Κόκκινο», όπου κυριαρχούν μη προσκείμενοι σ΄αυτόν δημοσιογράφοι; Θα συμβιβαστούν με την ιδέα της δραματικής αλλαγής στην κορυφή του ΣΥΡΙΖΑ και θα συνεχίσουν σα να μη συμβαίνει τίποτε; Θα γίνουν εκκαθαρίσεις;
ΥΓ(5) : Το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν από την πιθανή επικράτηση του Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι λόγοι πολλοί και προφανείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου