Του Μανώλη Κοττακη
H Ελληνική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ενώπιον της οποίας παρουσιάστηκε και έδωσε τα διαπιστευτήριά του την περασμένη εβδομάδα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Στέφανος Κασσελάκης, ιδρύθηκε μέσα στην καρδιά της κρίσης των Μνημονίων. Στο Belle Helene της Πολιτείας. Ο ιδρυτής της ήταν εκείνη την εποχή πρόεδρος μεγάλου τραπεζικού ομίλου και οι σαββατιάτικες συναντήσεις είχαν μεγάλο πολιτικό, οικονομικό και δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.
Σε μία από εκείνες τον Οκτώβριο του 2011 κάλεσε τα μέλη της στο τηλέφωνο ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος και τους έδωσε την είδηση, έπειτα από επικοινωνία που είχε μαζί του, ότι «έρχεται ο Λουκάς». Οπου «Λουκάς», εννοείται Παπαδήμος βεβαίως. Οχι ο… Κουφοντίνας, ο οποίος είχε αυτό το ψευδώνυμο στη 17 Νοέμβρη. Ερχόταν για πρωθυπουργός «ο Λουκάς» κατευθείαν από τις ΗΠΑ με ανταπόκριση και μόλις έκανε στάση σε αεροδρόμιο της Γερμανίας ενημέρωσε την «οργάνωση».
Ερχόταν για πρωθυπουργός κατόπιν εισηγήσεως γνωστού εκδότη της διαπλοκής, ο οποίος δεν ζει πια. Για την ιστορία, ο ίδιος εκδότης εργάστηκε για το σενάριο της πρωθυπουργίας στον επίσης θανόντα Βασίλη Μαρκεζίνη, ο οποίος είχε αρχίσει τη συγκρότηση δωδεκαμελούς κυβέρνησης, αλλά το σενάριο αυτό «κάηκε». Ο αρχηγός μικρού κόμματος επέβαλε τον «Λουκά» ως πρωθυπουργό στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η παρέα συνέχισε τις καθιερωμένες συναντήσεις της και η λέσχη λειτουργούσε «υβριδικά». Η συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ ήταν συμβατή με τα συμφέροντα των μελών της. Ωστόσο, μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία οι εργασίες της απέκτησαν μια συστηματικότητα. Η σύνθεση διευρύνθηκε με παλαιούς πολιτικούς κυρίως από το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη Ν.Δ., από επιχειρηματίες, από αναλυτές των ΜΜΕ, από δημοσκόπους και από άλλες δημοκρατικές δυνάμεις. Το κέντρο βάρους της, πάντως, ήταν πάντοτε το εκσυγχρονιστικό ρεύμα και οι απολήξεις του στην ελεύθερη αγορά. Οχι ο Σημίτης απαραιτήτως.
Το ρεύμα του, όμως, ναι. Η ευρύτερη περιοχή στην οποία συνεδρίαζε παρέπεμπε σε μια αντίστοιχη παλαιά κίνηση της δεκαετίας του 1980 που έφερε τον τίτλο «Νέα Τζάκια». Και αυτή στα βόρεια προάστια συγκαλείτο. Και αυτή είχε στη σύνθεσή της πρόσωπα που άρχιζαν από τον Γιώργο Παπανδρέου και έφθαναν μέχρι τον Κοσκωτά και μετέπειτα υπουργούς Οικονομίας της Ν.Δ.
Αμέσως μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, λοιπόν, ειδικώς στο πρώτο κρίσιμο οκτάμηνο όπου «κρίθηκαν» όλα, η ομάς άρχισε να συνεδριάζει τα Σάββατα στο Yellow της Χαριλάου Τρικούπη. Αμα ο καιρός το επέτρεπε η συνάντηση γινόταν και έξω, στα μεγάλα ξύλινα τραπέζια, με τσίπουρο, ελιές, σπανακόπιτες και κρητικούς ντάκους. Οταν η Λέσχη, που απεκλήθη από το σάιτ ieidiseis του φίλου Θανάση Τσεκούρα, Ελληνική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ήθελε να καλέσει έναν πολιτικό σε ακρόαση, οι συνεδριάσεις μετακόμιζαν στο ιστορικό ξενοδοχείο «Καστρί», που ανήκε κάποτε στην ΑΤΕ, απέναντι από την ιστορική βίλα «Γαλήνη» του Γεωργίου Παπανδρέου. Νυν «Domotel». Και ελάμβαναν μορφή γεύματος εργασίας.
Οι κατά καιρούς προσκεκλημένοι στις… πολιτικές οντισιόν όφειλαν να περνούν μία δοκιμασία νεύρων συνηθισμένη σε αυτούς τους κύκλους: να αναπτύσσουν τις θέσεις τους για την επόμενη μέρα στη χώρα, την ώρα που τα πιρούνια των ακροατών τους κροτάλιζαν με ένταση μέσα στα πιάτα με το φιλέτο μενταγιόν. Kατά καιρούς παρήλασαν ενώπιον τραπεζιτών (περισσοτέρων του ενός), ενώπιον τέως υπουργών του ΠΑΣΟΚ (μεταξύ αυτών και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου), ενώπιον σημαντικών επιχειρηματιών, ενώπιον αναλυτών (κάποιοι όπως ο Δημήτρης Τσιόδρας βρίσκονται σήμερα στον σκληρό πυρήνα της εξουσίας στο Μέγαρο Μαξίμου), πολιτικά πρόσωπα που φιλοδοξούσαν να γίνουν οι Γκένσερ του συστήματος. Αρχηγοί σε κόμμα συμπλήρωμα της εξουσίας.
Μόνο που ο Γκένσερ ήταν ένας, ποιος να τον αντιγράψει στην Ελλάδα; Μόνο καρικατούρες του προς κατανάλωσιν παρήγαγε το πολιτικό μας σύστημα. Στα πολύ δύσκολα των σχέσεων της αγοράς με τον ΣΥΡΙΖΑ τότε στην αρχή που οι υπουργοί του δεν έπαιρναν από νουθεσίες και είχαν θορυβήσει όλο το σύστημα (έπαιξαν, όμως, τα χαρτιά τους λάθος ως ερασιτέχνες), τα πεφωτισμένα μέλη της Ελληνικής Μπίλντερμπεργκ εισηγήθηκαν την περαιτέρω διεύρυνση της ομάδας από ανανεωτικές φωνές της ελληνικής Κεντροδεξιάς. Τις κάλεσαν μία, τις κάλεσαν δύο, τις κάλεσαν τρεις, αλλά έγινε πραξικόπημα στην ομάδα. Τα προς ένταξη μέλη κηρύχθηκαν «ύποπτα» και κατηγορήθηκαν ως «εισοδιστές» των δυνάμεων του σκότους. Γι’ αυτό και δεν προσεκλήθησαν ποτέ ξανά. Χωρίς να τους δοθεί καμία εξήγηση. Αλλά έτσι είναι τα κλειστά συστήματα. Το ρίσκο είναι απαγορευτικό.
Οι Απόστολοι του καπιταλισμού υποχρεούνται να φυλούν τα νώτα τους. Αφού σας περιέγραψα, λοιπόν, με βάση την πληροφόρηση που απέκτησα από διηγήσεις μονίμων ή περιστασιακών μελών της Λέσχης τη δομή της και τη λειτουργία της, να σας πω τώρα την είδηση. Την οποία έως τώρα κανείς δεν έχει τολμήσει να γράψει και δείχνει τη φιλοσοφία με την οποία σκέπτονται το πολιτικό μας σύστημα και οι ταγοί του.
Ανάμεσα στα πολλά τα οποία φέρεται ότι είπε ο Στέφανος Κασσελάκης ενώπιον του τραπεζίτη που είχε ανέκαθεν άριστες σχέσεις με μεγάλη κυρία του ελληνικού επιχειρείν, η οποία εδρεύει στην Εκάλη (και κινείται μεταξύ Γκστάαντ και Ντουμπάι), ενώπιον του πολιτικού που ήταν ένας από τους στενούς συνεργάτες του Χρήστου Λαμπράκη και σε λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις ήταν -το μεταφέρω grosso modo, όχι verbatim- ότι θέλει να ηγηθεί της Κεντροαριστεράς. Και για να συμβεί αυτό πρέπει να πέσει ο Ανδρουλάκης από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, καθώς δεν μπορεί να συνεννοηθεί μαζί του.
Το δοκίμασε με τις υποκλοπές και απέτυχε. Κατά μία πληροφορία η φράση του είχε το νόημα έκκλησης του τύπου «ρίξτε τον». Αλλά αυτό μένει να διευκρινιστεί αν είναι απολύτως ακριβές. Δυσφορία διατυπώθηκε, πάντως, αναμφισβητήτως. Η εφημερίδα μας έχει αξιολογήσει πολλές φορές αρνητικά την ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη ως πολύ κατωτέρα των περιστάσεων. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι και να συζητούνται πτώσεις και αποστασίες απέναντι από την οικία του «ανενδότου» Γεωργίου Παπανδρέου στο Καστρί υπάρχει απόσταση. Και σίγουρα πρόκειται για μαύρο χιούμορ. Δεν γνωρίζουμε αν τα μέλη της Ελληνικής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ απέρριψαν ή αποδοκίμασαν την αποδιδόμενη στον κύριο Κασσελάκη σύσταση.
Μπορεί και να την αποδοκίμασαν, αν διατυπώθηκε. Αγνωστον. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος μοιράστηκε, όμως, με την ομήγυρη μέχρι και το 19άρι που έπαιρνε στο Κολλέγιο απέναντι στη φερόμενη ως υστερούσα συμμαθήτριά του Δόμνα Μιχαηλίδου, γνώριζε πάντως πολύ καλά σε ποιους μιλούσε και τι τους έλεγε. Ανάλογες ιστορίες για τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ σε άλλες λέσχες απεκάλυψε προσφάτως στο βιβλίο του με τον τίτλο «Η Πτώση» γνωστό διευθυντικό στέλεχος του πάλαι ποτέ Δημοσιογραφικού Ομίλου Λαμπράκη.
H Ελληνική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ενώπιον της οποίας παρουσιάστηκε και έδωσε τα διαπιστευτήριά του την περασμένη εβδομάδα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Στέφανος Κασσελάκης, ιδρύθηκε μέσα στην καρδιά της κρίσης των Μνημονίων. Στο Belle Helene της Πολιτείας. Ο ιδρυτής της ήταν εκείνη την εποχή πρόεδρος μεγάλου τραπεζικού ομίλου και οι σαββατιάτικες συναντήσεις είχαν μεγάλο πολιτικό, οικονομικό και δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.
Σε μία από εκείνες τον Οκτώβριο του 2011 κάλεσε τα μέλη της στο τηλέφωνο ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος και τους έδωσε την είδηση, έπειτα από επικοινωνία που είχε μαζί του, ότι «έρχεται ο Λουκάς». Οπου «Λουκάς», εννοείται Παπαδήμος βεβαίως. Οχι ο… Κουφοντίνας, ο οποίος είχε αυτό το ψευδώνυμο στη 17 Νοέμβρη. Ερχόταν για πρωθυπουργός «ο Λουκάς» κατευθείαν από τις ΗΠΑ με ανταπόκριση και μόλις έκανε στάση σε αεροδρόμιο της Γερμανίας ενημέρωσε την «οργάνωση».
Ερχόταν για πρωθυπουργός κατόπιν εισηγήσεως γνωστού εκδότη της διαπλοκής, ο οποίος δεν ζει πια. Για την ιστορία, ο ίδιος εκδότης εργάστηκε για το σενάριο της πρωθυπουργίας στον επίσης θανόντα Βασίλη Μαρκεζίνη, ο οποίος είχε αρχίσει τη συγκρότηση δωδεκαμελούς κυβέρνησης, αλλά το σενάριο αυτό «κάηκε». Ο αρχηγός μικρού κόμματος επέβαλε τον «Λουκά» ως πρωθυπουργό στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών.
Στα χρόνια που ακολούθησαν η παρέα συνέχισε τις καθιερωμένες συναντήσεις της και η λέσχη λειτουργούσε «υβριδικά». Η συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ ήταν συμβατή με τα συμφέροντα των μελών της. Ωστόσο, μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία οι εργασίες της απέκτησαν μια συστηματικότητα. Η σύνθεση διευρύνθηκε με παλαιούς πολιτικούς κυρίως από το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη Ν.Δ., από επιχειρηματίες, από αναλυτές των ΜΜΕ, από δημοσκόπους και από άλλες δημοκρατικές δυνάμεις. Το κέντρο βάρους της, πάντως, ήταν πάντοτε το εκσυγχρονιστικό ρεύμα και οι απολήξεις του στην ελεύθερη αγορά. Οχι ο Σημίτης απαραιτήτως.
Το ρεύμα του, όμως, ναι. Η ευρύτερη περιοχή στην οποία συνεδρίαζε παρέπεμπε σε μια αντίστοιχη παλαιά κίνηση της δεκαετίας του 1980 που έφερε τον τίτλο «Νέα Τζάκια». Και αυτή στα βόρεια προάστια συγκαλείτο. Και αυτή είχε στη σύνθεσή της πρόσωπα που άρχιζαν από τον Γιώργο Παπανδρέου και έφθαναν μέχρι τον Κοσκωτά και μετέπειτα υπουργούς Οικονομίας της Ν.Δ.
Αμέσως μετά την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, λοιπόν, ειδικώς στο πρώτο κρίσιμο οκτάμηνο όπου «κρίθηκαν» όλα, η ομάς άρχισε να συνεδριάζει τα Σάββατα στο Yellow της Χαριλάου Τρικούπη. Αμα ο καιρός το επέτρεπε η συνάντηση γινόταν και έξω, στα μεγάλα ξύλινα τραπέζια, με τσίπουρο, ελιές, σπανακόπιτες και κρητικούς ντάκους. Οταν η Λέσχη, που απεκλήθη από το σάιτ ieidiseis του φίλου Θανάση Τσεκούρα, Ελληνική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, ήθελε να καλέσει έναν πολιτικό σε ακρόαση, οι συνεδριάσεις μετακόμιζαν στο ιστορικό ξενοδοχείο «Καστρί», που ανήκε κάποτε στην ΑΤΕ, απέναντι από την ιστορική βίλα «Γαλήνη» του Γεωργίου Παπανδρέου. Νυν «Domotel». Και ελάμβαναν μορφή γεύματος εργασίας.
Οι κατά καιρούς προσκεκλημένοι στις… πολιτικές οντισιόν όφειλαν να περνούν μία δοκιμασία νεύρων συνηθισμένη σε αυτούς τους κύκλους: να αναπτύσσουν τις θέσεις τους για την επόμενη μέρα στη χώρα, την ώρα που τα πιρούνια των ακροατών τους κροτάλιζαν με ένταση μέσα στα πιάτα με το φιλέτο μενταγιόν. Kατά καιρούς παρήλασαν ενώπιον τραπεζιτών (περισσοτέρων του ενός), ενώπιον τέως υπουργών του ΠΑΣΟΚ (μεταξύ αυτών και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου), ενώπιον σημαντικών επιχειρηματιών, ενώπιον αναλυτών (κάποιοι όπως ο Δημήτρης Τσιόδρας βρίσκονται σήμερα στον σκληρό πυρήνα της εξουσίας στο Μέγαρο Μαξίμου), πολιτικά πρόσωπα που φιλοδοξούσαν να γίνουν οι Γκένσερ του συστήματος. Αρχηγοί σε κόμμα συμπλήρωμα της εξουσίας.
Μόνο που ο Γκένσερ ήταν ένας, ποιος να τον αντιγράψει στην Ελλάδα; Μόνο καρικατούρες του προς κατανάλωσιν παρήγαγε το πολιτικό μας σύστημα. Στα πολύ δύσκολα των σχέσεων της αγοράς με τον ΣΥΡΙΖΑ τότε στην αρχή που οι υπουργοί του δεν έπαιρναν από νουθεσίες και είχαν θορυβήσει όλο το σύστημα (έπαιξαν, όμως, τα χαρτιά τους λάθος ως ερασιτέχνες), τα πεφωτισμένα μέλη της Ελληνικής Μπίλντερμπεργκ εισηγήθηκαν την περαιτέρω διεύρυνση της ομάδας από ανανεωτικές φωνές της ελληνικής Κεντροδεξιάς. Τις κάλεσαν μία, τις κάλεσαν δύο, τις κάλεσαν τρεις, αλλά έγινε πραξικόπημα στην ομάδα. Τα προς ένταξη μέλη κηρύχθηκαν «ύποπτα» και κατηγορήθηκαν ως «εισοδιστές» των δυνάμεων του σκότους. Γι’ αυτό και δεν προσεκλήθησαν ποτέ ξανά. Χωρίς να τους δοθεί καμία εξήγηση. Αλλά έτσι είναι τα κλειστά συστήματα. Το ρίσκο είναι απαγορευτικό.
Οι Απόστολοι του καπιταλισμού υποχρεούνται να φυλούν τα νώτα τους. Αφού σας περιέγραψα, λοιπόν, με βάση την πληροφόρηση που απέκτησα από διηγήσεις μονίμων ή περιστασιακών μελών της Λέσχης τη δομή της και τη λειτουργία της, να σας πω τώρα την είδηση. Την οποία έως τώρα κανείς δεν έχει τολμήσει να γράψει και δείχνει τη φιλοσοφία με την οποία σκέπτονται το πολιτικό μας σύστημα και οι ταγοί του.
Ανάμεσα στα πολλά τα οποία φέρεται ότι είπε ο Στέφανος Κασσελάκης ενώπιον του τραπεζίτη που είχε ανέκαθεν άριστες σχέσεις με μεγάλη κυρία του ελληνικού επιχειρείν, η οποία εδρεύει στην Εκάλη (και κινείται μεταξύ Γκστάαντ και Ντουμπάι), ενώπιον του πολιτικού που ήταν ένας από τους στενούς συνεργάτες του Χρήστου Λαμπράκη και σε λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις ήταν -το μεταφέρω grosso modo, όχι verbatim- ότι θέλει να ηγηθεί της Κεντροαριστεράς. Και για να συμβεί αυτό πρέπει να πέσει ο Ανδρουλάκης από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, καθώς δεν μπορεί να συνεννοηθεί μαζί του.
Το δοκίμασε με τις υποκλοπές και απέτυχε. Κατά μία πληροφορία η φράση του είχε το νόημα έκκλησης του τύπου «ρίξτε τον». Αλλά αυτό μένει να διευκρινιστεί αν είναι απολύτως ακριβές. Δυσφορία διατυπώθηκε, πάντως, αναμφισβητήτως. Η εφημερίδα μας έχει αξιολογήσει πολλές φορές αρνητικά την ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη ως πολύ κατωτέρα των περιστάσεων. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι και να συζητούνται πτώσεις και αποστασίες απέναντι από την οικία του «ανενδότου» Γεωργίου Παπανδρέου στο Καστρί υπάρχει απόσταση. Και σίγουρα πρόκειται για μαύρο χιούμορ. Δεν γνωρίζουμε αν τα μέλη της Ελληνικής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ απέρριψαν ή αποδοκίμασαν την αποδιδόμενη στον κύριο Κασσελάκη σύσταση.
Μπορεί και να την αποδοκίμασαν, αν διατυπώθηκε. Αγνωστον. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος μοιράστηκε, όμως, με την ομήγυρη μέχρι και το 19άρι που έπαιρνε στο Κολλέγιο απέναντι στη φερόμενη ως υστερούσα συμμαθήτριά του Δόμνα Μιχαηλίδου, γνώριζε πάντως πολύ καλά σε ποιους μιλούσε και τι τους έλεγε. Ανάλογες ιστορίες για τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ σε άλλες λέσχες απεκάλυψε προσφάτως στο βιβλίο του με τον τίτλο «Η Πτώση» γνωστό διευθυντικό στέλεχος του πάλαι ποτέ Δημοσιογραφικού Ομίλου Λαμπράκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου