Ο αριθμός όσων ανασχηματίστηκαν φαντάζει μεγάλος, ιδίως στο επίπεδο των υφυπουργών. Όμως ο αριθμός δεν αλλάζει την ουσία, αντιθέτως το είδος των αλλαγών παραπέμπει στο «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Δεν... υποτιμάμε τον ρόλο και τη δράση των πολιτικών, ιδίως αν μιλάμε για υπουργούς και μέλη Υπουργικών Συμβουλίων. Σίγουρα και στη συγκεκριμένη κυβέρνηση υπήρχαν κάποιοι που δεν πέτυχαν τους στόχους. Το θέμα είναι όμως ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν αλλάζει την πολιτική του, δεν αλλάζει τη ρότα του καραβιού ώστε να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα των πολιτών.
Πρωτίστως όμως βλέπουμε ότι το κέντρο της εξουσίας στο Μέγαρο Μαξίμου δεν αλλάζει. Παραμένουν τα ίδια πρόσωπα, να καθορίζουν την πολιτική και τη διαχείρισή της στο στενό επιτελείο του πρωθυπουργού. Ένα επιτελείο που αρχικώς ονομάστηκε «επιτελικό κράτος» αλλά εξελίχθηκε σε έναν ξεχωριστό μηχανισμό που όχι μόνο δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν, αλλά που κατά περίπτωση κάνει του κεφαλιού του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι υποκλοπές.
Ο έλεγχος, λοιπόν, των πραγμάτων παραμένει στα χέρια και στις διαθέσεις των συγκεκριμένων προσώπων εδώ και 5 χρόνια. Ακόμα και η προσθήκη του κ. Μυλωνάκη δεν αλλάζει κάτι, αφού ήταν από τους στενότερους συνεργάτες του πρωθυπουργού.
Όλα αυτά δείχνουν ότι ο κ. Μητσοτάκης είχε και έχει τον απόλυτο έλεγχο, φυσικά για τη διαμόρφωση της πολιτικής, αλλά και για τη διαχείριση των σημαντικών και λιγότερο σημαντικών πραγμάτων. Δεν χωρούν δικαιολογίες για τις αστοχίες της πολιτικής ούτε και για τη διαχείριση της τρέχουσας διοίκησης ή των κρίσεων (υποκλοπές, Τέμπη κ.ά).
Η ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου