Τρίτη, Ιουνίου 11, 2024

Γαλλία: Πώς η ριψοκίνδυνη κίνηση του Μακρόν μπορεί να εξελιχθεί στον χειρότερο εφιάλτη του Ο Εμανουέλ Μακρόν με την προκήρυξη πρόωρων εκλογών προχώρησε σε μια κίνηση υψηλού πολιτικού, βυθίζοντας τη Γαλλία σε πολιτική αβεβαιότητα.





 

 


Ο Εμανουέλ Μακρόν μετά την εκλογική συντριβή από την ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν, αποφάσισε να προχωρήσει σε μια κίνηση υψηλού πολιτικού ρίσκου. Η προκήρυξη πρόωρων βουλευτικών εκλογών είναι το τελευταίο του χαρτί για να ανακόψει την «επέλαση» της Λεπέν που πλέον το κόμμα της έχει εδραιωθεί στην πρώτη θέση και μάλιστα με τεράστια διαφορά από την παράταξη του Γάλλου Προέδρου, 31,5% έναντι 14,5%.

Ο Μακρόν φαίνεται να ποντάρει στην εκτίμηση πως οι πολίτες όταν βρεθούν ενώπιον του διλήμματος για τη διακυβέρνηση της χώρας, θα απορρίψουν τη Λεπέν και θα συσπειρωθούν γύρω του. Πρόκειται για μια κίνηση που στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις αποδείχθηκε αποτελεσματική για τον Γάλλο Πρόεδρο, ωστόσο πολλοί τον προειδοποιούν πως σήμερα η κατάσταση έχει αλλάξει.


Οι πρόωρες εκλογές που προκήρυξε ο Μακρόν θα διεξαχθούν στις 30 Ιουνίου (πρώτος γύρος) και 7 Ιουλίου (δεύτερος γύρος). Παρότι κατά την αιφνιδιαστική ανακοίνωση για προσφυγή στις κάλπες, δήλωσε πως «η Γαλλία χρειάζεται μια σαφή πλειοψηφία γαλήνης και αρμονίας», η χώρα προς στιγμήν μπαίνει σε μια νέα περίοδο αβεβαιότητας, η οποία δεν είναι βέβαιο πότε ακριβώς και πώς θα ολοκληρωθεί.

Στο ιδανικό σενάριο για τον Μακρόν οι βουλευτικές εκλογές θα μπορούσαν να καταστήσουν τη νίκη της Λεπέν στις ευρωεκλογές μια «παρένθεση». Αλλά με τα ποσοστά της ακροδεξιάς σε ιστορικά υψηλά, η «ζαριά» του Μακρόν θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει τη χώρα σε νέες περιπέτειες και τον ίδιο… στον «πάγκο».


Ακολουθούν τα τρία πιθανά σενάρια για τη Γαλλία όπως παρουσιάζονται από το Politico:
Ο Τζόρνταν Μπαρντέλα νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας

Αυτό το σενάριο δεν είναι πλέον ακραίο, αλλά μια σοβαρή πιθανότητα. Η γαλλική ακροδεξιά θα μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές και για πρώτη φορά στην μεταπολεμική ιστορία να ηγηθεί της κυβέρνησης.

Εάν η «Εθνική Συσπείρωση» (RN) επικρατήσει ο Μακρόν θα αναγκαστεί να διορίσει πρωθυπουργό έναν από τους ηγέτες της, το πιθανότερο τον Τζόρνταν Μπαρντέλα, «εκλεκτό» της Μαρίν Λεπέν και επικεφαλής του κόμματος, ο οποίος μετά τις ευρωεκλογές έχει ήδη στο «βιογραφικό» του μια τεράστια εκλογική επιτυχία.


Συνταγματικά έχει τη δυνατότητα να αρνηθεί και να τεθεί ζήτημα ψήφου εμπιστοσύνης. Εάν ο νικητής των εκλογών δεν έχει την απαιτούμενη πλειοψηφία, τότε το κοινοβούλιο μπορεί να ορίσει μια νέα κυβέρνηση.

Επί του παρόντος το RN κατέχει 88 έδρες και θα πρέπει να τις αυξήσει στις 289 για να έχει την απόλυτη πλειοψηφία. Πρόκειται για ένα δύσκολο σενάριο, αλλά όχι αδύνατο.

Σύμφωνα με το Politico, στις αρχές τους τρέχοντος έτους, μια δημοσκόπηση από το συντηρητικό κόμμα Les Républicains που διέρρευσε στον τύπο έδειχνε ότι το RN θα μπορούσε να κερδίσει από 243 έως 305 έδρες.
Διχασμένο κοινοβούλιο

Η κοινοβουλευτική δύναμη της παράταξης του Μακρόν «Αναγέννηση» από το 2022 αριθμεί 250 βουλευτές. Πορεύεται δηλαδή ως κυβέρνηση μειοψηφίας υπό τη «δαμόκλειο σπάθη» της ψήφου δυσπιστίας, αναγκαζόμενη να προσαρμόζει κάθε νομοθετική πρωτοβουλία ανάλογα με τις - κατά περίπτωση - συμμαχίες της.


Για βασικά νομοθετήματα, όπως για παράδειγμα της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης που πυροδότησε μαζικές αντιδράσεις, ο Εμανουέλ Μακρόν έχει χρησιμοποιήσει το συνταγματικό εργαλείο του προεδρικού διατάγματος, ώστε αυτά να εγκρίνονται χωρίς ψηφοφορία από το κοινοβούλιο.

Από τη νέα εκλογική μάχη θα μπορούσε να προκύψει μια ακόμη πιο διχασμένη εθνοσυνέλευση, χωρίς προοπτική σχηματισμού μιας σαφούς πλειοψηφίας. Σε μια χώρα όπου οι συνασπισμοί σπάνια διαμορφώνονται πέρα ​​από ιδεολογικές γραμμές, το αδιέξοδο της διακυβέρνησης μπορεί και να χειροτερέψει.

Ο Μακρόν έχει δηλώσει επανειλημμένα την προθυμία του να σχηματίσει έναν κυβερνητικό συνασπισμό με το κόμμα «Les Républicains» , μια συμμαχία που θα οδηγούσε σε πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Ωστόσο το συντηρητικό κόμμα επανειλημμένα έχει απορρίψει αυτό το σενάριο. Το ίδιο έπραξε και την Κυριακή μετά την ανακοίνωση των πρόωρων εκλογών.
Το τέλος του Μακρόν;

Καθώς το πολιτικό σύστημα στη Γαλλία έχει στον πυρήνα του τον πρόεδρο, εάν η παράταξη του Εμανουέλ Μακρόν χάσει στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση τότε αναπόφευκτα θα τεθεί ζήτημα και για τον ίδιο.

Το 1969, μετά την ήττα σε δημοψήφισμα για κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις, ο πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ, προπάτορας της σημερινής Γαλλικής Δημοκρατίας, υπέβαλε την παραίτησή του, αναγνωρίζοντας το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ως αποδοκιμασία προς τον ίδιο.


Αν και αξιωματούχοι και σύμβουλοι του προέδρου ισχυρίζονται πως ανεξαρτήτως αποτελέσματος η παραίτηση Μακρόν δεν βρίσκεται στο τραπέζι, εν τούτοις κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια την επόμενη ημέρα ενός δεύτερου συνεχόμενου εκλογικού θριάμβου της ακροδεξιάς.

Σημειώνεται πως ο Μακρόν δεν έχει το δικαίωμα να είναι ξανά υποψήφιος σε προεδρικές εκλογές, καθώς έχει δύο διαδοχικές θητείες.
Προεδρικά διατάγματα και πλήρες αδιέξοδο...

Η καθηγήτρια συνταγματικού δικαίου Λορελίν Φοντέν υπογράμμισε πως η Γαλλία θα μπορούσε τελικά να βρεθεί σε ένα πλήρες αδιέξοδο. Όπως εξήγησε ενα μπλοκαρισμένο νομοθετικό σώμα από τη μία θα μπορούσε να δώσει τη δυνατότητα στον Πρόεδρο να κυβερνά με διατάγματα και τη μορφή του κατ’ επείγοντος.

Ωστόσο ενδεχομένως η πορεία να είναι και αντίστροφή: Είτε ο Μακρόν θα απελευθερωθεί από τον έλεγχο του κοινοβουλίου, κάτι που ενδεχομένως και να ευελπιστεί, όπως σημειώνει η Φοντέν, είτε η πολιτική κατάσταση θα παγώσει τελείως.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου