Ολυμπιακοί Αγώνες: Θαυμασμός για τους αθλητές, απέχθεια για τα «συγχαρητήρια» των πονηρών πολιτευτών Ούτε ο Πρωθυπουργός, ούτε οι υπουργοί έχουν κάνει κάτι για τον Τεντόγλου, τον Καραλή και τους άλλους αθλητές.

 


Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
 


Η αξιοθρήνητη «εικαστική» επιχείρηση της Ελίζας Βόζεμπεργκ να εγκλωβίσει τον ιπτάμενο Μίλτο Τεντόγλου στο πολιτικό κάδρο της Δεξιάς, θύμισε τα κιτς κολλάζ απεικόνισης αγίων και θαυμάτων, που διατίθενται για θρησκόληπτους στις
εμποροπανηγύρεις.

Ο παλαιοκομματικός σφετερισμός από την επικεφαλής της γαλάζιας ευρωομάδας, ανέδειξε ότι οι περίοδοι μεγάλων αθλητικών γεγονότων, είναι νομίσματα με δυο όψεις: στη μια κυριαρχεί ο θαυμασμός και στην άλλη η απέχθεια.

 

Το πρώτο ανήκει αποκλειστικά σε όσους αγωνίζονται σε κάθε άθλημα. Το δεύτερο ταιριάζει στους πολιτικούς που σπεύδουν να τους «συγχαρούν» όταν ξεχωρίζουν - με τη γελοία επιδίωξη να ταυτιστούν μαζί τους και να αρμέξουν την αίγλη τους.

Δεν υπάρχει αθλιότερη μορφή καπήλευσης του ιδρώτα ενός νέου ανθρώπου: μετά από κάθε διάκριση αθλητή με τα ελληνικά χρώματα στο Παρίσι, πολιτικοί και πολιτειακοί παράγοντες σπεύδουν να... «χαρούν » για την επιτυχία του, σαν να την διαμόρφωσαν μαζί του. Κάπου αναφέρθηκε ότι ο Μητσοτάκης έχει δώσει εντολή να τον «ειδοποιούν» αμέσως μετά από κάθε διάκριση, για να στέλνει πρώτος την «υπερηφάνεια» του «για την Ελλάδα μας».



Συγχαίρει αυτούς για τους οποίους ως Πρωθυπουργός δεν έχει κάνει το παραμικρό. Δεν είναι υπερβολή. Η κατάσταση στο Ολυμπιακό Στάδιο και τους άλλους χώρους προπόνησης των αθλητών το αποδεικνύουν.

Εκατοντάδες νέα παιδιά πασχίζουν σε εγκαταστάσεις χωρίς θέρμανση τον χειμώνα και ψύξη του καλοκαίρι, χωρίς να τους καταβάλλονται εγκαίρως οι πενιχρές απολαβές τους και χωρίς να τους συμπαραστέκεται η Πολιτεία στο πάθος της διάκρισης, δια της άμιλλας.


Έχουν μόνο τους προπονητές, τις οικογένειες και τη βούληση τους να ξεχωρίσουν. Και όταν το καταφέρνουν, ο πονηρός πολιτευτής σπεύδει αναίσχυντα, να λεηλατήσει την επιτυχία τους.

Να την προβάλει σαν να είναι και δικό τους επιτευγμα.

Σαν να γνωρίζει τι έχουν τραβήξει αυτά τα παιδιά για να ανεβούν στο βάθρο. Πόσες στερήσεις, πόσο ταλέντο και πόση μοναξιά περιέχει το μετάλλιο στο στήθος τους.


Ο Πρωθυπουργός και οι επικεφαλής της αντιπολιτευσης, ανεύθυνοι και ανίδεοι για ότι συμβαίνει στα προπονητήρια, επιδίδονται σε φανφαρονισμούς για να καπηλευθούν κατορθώματα στα οποία δεν έχουν συμβάλει.

Η αθλιότητα κορυφώνεται στην αντιμετώπιση όσων δεν φτάνουν στη διάκριση. Περισσεύουν τα λόγια για τον Τέντογλου και τον Πετρούνια, αλλά ουτε λέξη για την Στεφανίδη -αυτή τη φορα.

Οι αθλητές που στο Παρίσι έμειναν πίσω στον ανταγωνισμό με τα μεγαθήρια του πλανήτη, αγνοούνται. Όσοι δεν προκρίνονται «διαγράφονται» πριν καν βγουν από το στάδιο.

Στην αρένα με τα λιοντάρια της πολιτικής εκμετάλλευσης, ορατοί είναι μόνο οι πρωταθλητές.


Μέχρι να έλθει η σειρά τους ...

Άξιος Έλληνας, Ολυμπιονίκης με τη δύναμη της πίστης στις δυνάμεις του, ο Εμμανουήλ Καραλής, με πατέρα από τον Πύργο και μητέρα από την Ουγκάντα, έδωσε απάντηση - χαστούκι σε όσους τον εικονογραφούν για να βάλουν δίπλα του και τον αρπακτικό εαυτό τους.

Μίλησε για «όσα έχει περάσει ως αθλητής και ως άνθρωπος» και «τις δυσκολίες, την κατάθλιψη, τον ρατσισμό, τους τραυματισμούς που τον έκαναν Ολυμπιονίκη και άνθρωπο με αυτοπεποίθηση».


- «Τι να τις κάνει τις τιμές τους , τα λόγια τα θεατρικά… » που τραγουδούσε ο Σιδηρόπουλος…