Μοιραίες επιλογές μοιραίων ανθρώπων...

...έφεραν την ουσιαστική διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ...

Δε βρισκόμαστε ένα χρόνο πριν. Τότε, μετά τη διπλή βαριά εκλογική ήττα υπήρχαν κάποιες δυνατότητες να αποφευχθεί η πλήρης διάλυση και ο κατατεμαχισμός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ...

Μοιραίες πολιτικές επιλογές μοιραίων ανθρώπων, οδήγησαν σταδιακά στο σημερινό αποτέλεσμα.

Ο χώρος νοσούσε και συνεχίζει να ασθενεί βαρύτατα.


Η στρατηγική ήττα του που τόσα χρόνια επιδίωκαν οι αντίπαλοί του, επιτεύχθηκε.

Εκ των έσω και σε πολύ μικρό διάστημα.

"Βάλαμε τα χεράκια μας και βγάλαμε τα ματάκια μας".

Ο Κασσελάκης είναι το ορατό σύμπτωμα, όχι η αιτία.

Το γεγονός ότι συνασπισμένες όλες οι τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ (πλην ελαχίστων φωνών) τού επέτρεψαν πέρυσι τέτοιον καιρό να είναι υποψήφιος Πρόεδρος, δείχνει από μόνο του την ποιότητα και τις ικανότητες των διαφόρων ηγετικών παραγόντων αυτού του κόμματος.

Η αναγνώριση ότι "ο Κασσελάκης δε μπορεί να είναι Πρόεδρος σε ένα κόμμα της Αριστεράς και δε μπορεί να είναι κόμμα της Αριστεράς ένα κόμμα με Πρόεδρο τον Κασσελάκη", συνειδητοποιήθηκε πολύ αργά κι από πολύ λίγους.

Όπως σωστά είπε ο Κασσελάκης η εκλογή του ήταν περίτρανη απόδειξη ότι αυτό το κόμμα ήταν σε βαθιά κρίση.

Αυτό που δεν είπε βέβαια, είναι ότι ο ίδιος αποτελούσε και αποτελεί παράγοντα επιδείνωσης και πολλαπλασιασμού της κρίσης.

Σε εξευτελιστικό μάλιστα επίπεδο.

Η ευθύνη του Αλ. Τσίπρα και της ηγετικής του ομάδας, είναι ιστορική. Κι ας έχουν τώρα σκορπίσει σε κάθε σημείο του ορίζοντα, χωρίς ουσιαστική αυτοκριτική από κανέναν.
Αλλά και η "αριστερή" αντιπολίτευση έχει τις δικές της ιδιαίτερες ευθύνες.

Δε φαίνεται ότι στο άμεσο μέλλον, όποιες κι αν είναι οι τωρινές εξελίξεις, θα μπορέσουν τα θραύσματα αυτού του χώρου να αποτελέσουν μια εν δυνάμει συγκροτημένη και συνεκτική δύναμη αντιστροφής της σημερινής άθλιας κατάστασης.

Όπως είχε συμβεί και με την πτώση του βερολινέζικου τείχους το 1989, έτσι και σήμερα τα "τούβλα" από την κατεδάφιση του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν πέσει στα κεφάλια όλων όσοι μετείχαμε σε αυτό το χώρο.

Η υπόθεση της Αριστερής ανασυγκρότησης θα είναι μια πολύ δύσκολη, επίπονη και πολύχρονη διαδικασία.

Κακά τα ψέμματα.

Είναι αμφίβολο αν οι μεγαλύτεροι εξ ημών, παρότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα, θα τη ζήσουμε.

Η απαισιοδοξία και η απογοήτευση μεγαλώνουν, όταν βλέπει κανείς.



πολλούς/ές από όσους/ες όψιμα αντιπαρατίθενται με τον Κασσελάκη ("87" και στο βάθος Τσίπρας, Πολάκης κλπ) να συμμερίζονται στην ουσία την ίδια πολιτική φόρμουλα: ανερμάτιστος κυβερνητισμός, ρηχός έως ανύπαρκτος πολιτικός και προγραμματικός λόγος, εγκατάλειψη της Αριστεράς χάριν της Κεντροαριστεράς, στροφή στη μεσαία τάξη, αναζήτηση ενός "Μεσσία" που θα ενώσει τον λεγόμενο "προοδευτικό χώρο", απέναντι στον Μητσοτάκη.



Η προσπάθεια της Νέας Αριστεράς, υπό πολλές πολλές προϋποθέσεις, με βασικότερη τον σαφή προσδιορισμό της στο πλαίσιο μιας Αντικαπιταλιστικής Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικης Αριστεράς σε αντιδιαστολή με τις κεντραριστερες "Σειρήνες", ίσως να μπορέσει να συμβάλει σε διάλογο, συνεργασία και κοινή δράση με άλλες αριστερές δυνάμεις, κινηματικές πρωτοβουλίες και πρόσωπα, στην ανασυγκρότηση του χώρου.
Ίσως...

Τάκης Κατσαρός (Μέλος του Πανελλαδικού Μεταβατικού Συντονιστικού Οργάνου της Νέας Αριστεράς)


efsyn.gr